🧡

9 2 0
                                    

I BLOCKED HIM

I blocked him. Wala ni isang social media account ko ang natira pa na hindi siya nakablock. Walang dahilan kung bakit pa ako magtitira ng account. For what? Para maghintay kung kailan niya ako susuyuin? No, thank you.

Umiirap akong nagbuntong hininga habang naglalakad patungo sa bathroom. Pagkatapos kong maligo ay agad akong nagbihis ng magandang damit. I need to, atleast, spoil myself.

Chris and I had a fight. Eh, kasi naman, sabi ko naman sa kaniya na ayaw ko pero bakit di niya maiintindihan? Puro sarili lang niya inaatupag. Bahala na siya sa buhay niya.

Nagring ang phone ko. It was Jess—my bestfriend's number, kaya agad ko din itong sinagot.

“Hey, bro." pagbati ko nito.

“Baby, look, I'm sorry. I didn't mean to be bad to you. Hear me out on this—"

“Okay, bye." Agad kong pinatay ang tawag at pati ang number ni Jess ay blinock ko na din.

Hayss. Until when will he stop annoying me? Di na siya nakakatuwa, eh. Napaka—arrghh! Ewan na lang.

After I put on a pair of sandals, naglakad na ako papunta sa pintuan. Nang mabuksan ko ang pintuan ay siya ding paghagip ng mata ko sa pigura ni Chris na tumatakbo papunta sa kin. I rolled my eyes saka akmang isasara na ang pinto when he used his arm to stop it.

“Umalis ka—"

“Baby, please."

“Hindi ako natutuwa sayo. Sabing umalis ka! " giit ko sa kaniya at ginamit lahat ng lakas para matulak lang siya, “Ano ba, Chris?! Sabing umalis ka! "

“Don't yell at me, baby." namumungay ang kaniyang mga mata.

“Umalis ka kung ayaw mong sisigawan kita diyan!"

“No, baby." He pushed the door open at tuluyan na ngang pumasok.

In my dismay, hinayaan ko na lang siya.

“No, I'm not going away not until we are fixed. " malumanay niyang sabi.

Tinaasan ko siya ng kilay, “I thought you don't want me anymore?"

“I didn't said anything like that." He sighed, “Look, I'm sorry, okay? Alam kong mali na manumbat ako sa yo. Pero, baby, naman, eh. Di ka kasi nakikinig sa kin. Hindi mo ko pinapakinggan. "

I raised my hands, “I am listening."

“No, you're not. Ang dami kong ibinilin sayo na ganto, ganyan pero di mo sinusunod. You still did what you wanted to do—"

“What's the purpose of living kung hindi ko susundin gusto ko? " I scoffed.

“Just—just listen to me on this. Hear me out will you? Please, baby? Huwag mo nang itaas yang pride mo at makinig ka sa kin."

“Fine." I rolled my eyes, and crossed my arms in defense.

“I'm sorry. I won't do it again. Please don't block me, baby. Hindi ko alam gagawin ko. Mabuti na nga lang at di pa ako nakaalis sa city."

Why is he even showing those puppy eyes? Alam ba niyang kahinaan ko yan? Tse.

Umirap ako, “I'm sorry. " and avoided his stare.

He smiled, “Are we now good?"

I nodded.

“Do you forgive me, baby?"

I sighed and nodded again.

“Do you love me?"

Agad akong napalingon sa kaniyang tanong. I hate how genuine he looks like.

“I love you. " I murmured.

“Say it again, baby. Louder."

Ngumuso ako, “I love you. "

He smiled, “I love you too."

Lumapit siya sa kin saka niyakap ako. I buried my head on his neck saka dinama ang init ng yakap.

“Baby... " he whispered in my ear.

“Hmm?"

“If you love me, unblock me. " He chuckled.

Mahinan ko siyang hinampas sa dibdib. Ewan ko sayong lalaki ka.

Who said I'll block you forever? Blocking you means blocking myself from being loved too.

Words by:
Mohanni Villaro 🧡


End

The Best Part Of Us (COMPLETE) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon