Maybe It's Goodbye

Kabanata 23

Sa unang linggo ng shooting ay nag request si sir Mendell sa akin na pumunta sa set kahit wala naman akong gagawin doon. Observing how he done his works it's not that easy but i suddenly wanting to love it and do it also.

Sa set ay iniiwasan ko si Elvin, kapag alam kong titingin siya sa akin ay agad akong umiiwas. Napapansin ko rin ang kakaibang tingin ni Kim sa akin kaya't lalo akong nag-iingat.

Nakaramdam ako ng pagkahilo kaya't pumasok muna ako sa dressing room habang on-going pa ang shooting. Umupo ako sa mga upuan na nakaharap sa salamin dahil iyon lang ang bakante.

"Miss can you do my daughter's make up?" napatingin ako isang babaeng nasa harapan ko

"maam i'm sorry, i'm not a make up artist" mahinahong sagot ko.

"You're an extra too?"tanong niya sa akin at tiningnan ako mula taas pababa nasa likod niya ang kanyang anak siguro.

Napatingin na sa amin ang mangilan-ngilang artista na naroon.

"Maam she's our writer.. I'll just do your daughter's make up" napabaling ang babae sa isang bakla na kasalukuyang nag-aayos pa sa isa naming actress.

"I'm so sorry maam" tumingin sa akin ang bakla tumango lang ako sa kanya.

Saktong pagtayo ko ay nabangga ko ang isang artista na may dalang pasta. Muntik pa akong matumba dahil sa impact at pagkahilo mabuti na lamang at naalalayan agad ako ng isang bakla sa likuran. Napatingin ako sa damit kong namantsahan na ng sauce, i heard people gasp.

"I'm so sorry maam, i didn't mean it..it was so sudden" medyo kabado ang kanyang boses habang pinupunasan ng tissue ang aking damit.

Agad naman akong inalalayan ng isang bakla na nagsalita kanina. Inabot niya sa akin ang damit.

"So sorry for this mess hope you understand!" i just nod and step outside.

"What's with you guys? Do your work properly, she's friends with direk Mendell.." Narinig ko pang sabi ng bakla ngunit hindi ko na nasagap ang iba pa niyang sinabi.

Dumiretso na ako sa cr dito sa beach resort kung saan kami nagte-taping at nagbihis. Mas lalo akong nahilo dahil sa pagkabangga ko kanina. Mabuti naman na lang at nagustuhan ko rin ang damit na binigay ng bakla sa akin.

Pagkalabas ko ay hinanap ko si sir Mendell at nagpaalam sa kanya.

"Can i go home early sir? I'm not really feeling well" mahinang sabi ko sa kanya para di makaabala sa iba.

"You can't just go home alone..there's no busses here" kunot-noong sabi niya sa akin. "You can just rest at the room here"

Oo nga pala, malayo pa ang lalakarin bago pa makarating sa sakayan ng bus at malapit na ring gumabi. Wala na akong choice kundi sundin ang sinabi ni sir Mendell. Bukas na lang siguro ako aalis kahit maglakad ako hindi naman delikado kapag umaga.

Nilunod ko ang sarili ko sa malambot na kama, kung sana ganito na lang kadali ang buhay hindi na ako magdadalawang isip na sundin ang nararamdaman ko. It pain's my heart everytime i could see him looking at me with longing but there is something i can see beyond those eyes and i couldn't name it.

Hindi ko namalayan na nakatulog ako, nakaramdam ako ng gutom. Dahil sa pagkahilo ko kanina ay hindi ko na naalalang kumain. Nagpasya akong bumaba at dumiretso sa cafeteria.

"Hey..Shenna? You didn't eat yet?" Bati ni Lydia sa akin. She is sir Mendell secretary for three years i think.

"I fall asleep" sagot ko

"I heard about what happened to you from the staff" sabi niya dumiretso kami sa mga pagkaing naroon at kumuha na ng pagkain. "Don't let anyone mistake your work okay? You're an asset for sir Mendell didn't they know? tipid lang akong ngumiti sa kanya.