Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11} Önceden anlamıştım ama gözlerim beni her zaman yanılttı. Bütün kaldırımlar yürümeye başlamış gibi geldi bana.
the neighbourhood, leaving tonight
∆
Bir, iki, üç.
Daha ne kadar başa dönerek saymam gerekiyordu bilmiyordum ama sinir, tüm vücuduma yayılmış haldeydi. Sakin bir insan olarak bu kadar öfkeye alışık değildim, burada neden olduğumu bile bilmiyordum.
Han Jisung karşımda dikilirken onun boğazını parçalamak isteyen kurdumu durdurmak zordu, parmaklarım pençelerini ortaya çıkarmak ve onun kalbini deşmek için yanıp tutuşuyordu.
Sabah sakin başlamıştı her şey, Yoonha'yı Yoongi'ye emanet etmenin ardından konseye gitmek için konuk evinden ayrılmıştım. Seokjin'in de dönmüş olması ile gelen yardımları kontrol etmiş, oradan okulun inşaatına gitmiştik.
Jimin de Minseok'u Jeongguk'un evine bırakmanın ardından bizimle orada buluşmuştu. Her şey bir anda olurken Han Jisung ve yanındaki kurtlar birden okula saldırmış, iki Beta ve bir Omega'yı yaralamışlardı biz müdahale edene kadar.
Onu kasaba meydanından uzaklaştırarak ormandaki bu alana getirmiş, diğer yandaşlarını kasaba halkına bırakmıştım. "Seni şimdi öldürmemem için tek bir sebep söyle." dedim, bir bacağım boğazının etrafında gezinirken kurt formundan çıkmış halde yerde yatıyordu. "Sen..." diye başladı ama devamı gelmedi, dilimi dudaklarımda gezdirdim ve ayağımı biraz daha bastırdım.
Onu öldürmek için tüm bedenim kavruluyordu ama kendime bir sözüm vardı, savaş ortamında olmadığı sürece birinin canını almayacaktım.
"Benimle olmalısın."
Cümlesinin devamı kahkaha atmama sebep olurken bacağımı üzerinden çektim, "Çok komiksin." dedim çömelerek, elim alnındaki saçlarına giderek geriye yatmasına sebep oldu. "Mühürlenme zamanın gelmedi mi, Delta? Benimle ol, kasabayı rahat bırakayım." Sinirle ona bakarken parmaklarım boynuna dolanmamak için zor duruyordu.
Bir Delta tarafından eş seçilmek büyük onurdu, Merkez tarafından korunmaya alınmasına sebep olurdu ve bir Delta kadar saygı görmek zorundaydı herkes tarafından. "Kafanı fazla mı hırpaladım acaba?" diye sordum düşünceli bir şekilde, bunu bana teklif etmesi bile sorunlu olduğunun bir göstergesiydi. "Ben ciddiyim." Gözlerimi kısa bir anlığına kapatıp açtım, "Beni daha da sinirlendiriyorsun, Alfa. Kendini bana layık görebilecek neyin var? Boş bir beyne sahipsin sen." Doğrulmaya kalktığında elimi göğsüne koyarak buna izin vermedim.
Gözlerinin kapanmasını ve ardından yavaş bir şekilde açılmasını izledim, "Merkez bu saldırının ardından seni ciddi bir şekilde cezalandıracak, buna hazır ol, Han Jisung. Ölümünün benim elimden olmasını istemiyorsan, rahat dur." Pençelerim kendini belli ederken göğsünde derin bir çizgi çektim, acı kendini belli ederken bacaklarınınkendine çekerek yana döndü.
