Chapter 15

15 2 0
                                    


7 years later

Ngayon flight ko pauwing Pilipinas sa loob ng pitong taon ay nakauwi na rin ako, miss ko na ang Philippines at ang mga kaibigan ko.

Walang nakakaalam na uuwi ako ngayon maliban sa mga parents ko. ano na kaya itsura ng Pilipinas? Marami na kayang nag bago dito si Seulgi kaya nag bago na o kupal parin?

Parang Nakita ko ang name ko na nakasulat sa may cartolina na nakasulat "Welcome back to the Philippines Architect Manoban" kaya nilapitan ko ito at nakita ko sila Jisoo na kumakaway.

"Welcome back Archi, namiss ka namin" sabi ng dalawa at niyakap ako.

"Pano niyo nalaman na uuwi ako? Sila mommy lang naman ang nakakaalam na uuwi ako ha"

Nilapitan ako ni Seulgi at inakbayan, hindi parin nag babago. "Busy sila tita kaya kami pinapunta niya."

"Atska alam mo ba, katapos naming gumraduate at na kapasa sa board exam kinuha kami ng parents mo, hindi pa nga kami nakaka graduate kinausap na kami kung pwede daw maging architect kami sa company niyo e."

Flashback

"Papayag ako na mag aral sa ibang bansa basta hihingi lang ako ng favor sainyo." Sabi ko sa parents ko.

"Ano yon?" tanong naman ni daddy.

"Kunin niyo sila Jisoo atska Seul bilang Architect sa company natin."

Agad naman pumayag si daddy dahil kilala naman nil ana sila Jisoo at Seulgi.

"Atska may isa pa akong favor."

Lahat gagawin ko malaman ko lang safe ka.

"Kunin niyo dito sa office si Andrea, para mabantayan niyo siya para saakin atska para din sa company natin."

"Pano kung umayaw siya anak?"

"Hindi mangyayri yon dahil kayo ang mag ooffer sakanya at hindi makakahindi sainyo yon."

End of flashback

"Tara kain tayo gutom na gutom nako e ang tagal kaya ng byahe, libre ko kayo" nag liwanag naman ang mga mata nila.

Hindi parin talaga nag babago ang mga ito pitong taon na ang nakalipas pero wala parin pinag bago.

"Saan tayo kakain? Sakto gutom na gutom na rin ako." Sabi ni Seul.

"Kahit saan nalang, saan ba masarap bukod sakin?"

"Pitong taon na ang nakakalipas pero mahangin ka parin" sabi ni Jisoo. "Tara na nagugutom nako sakay na tayo dun sa mamahaling kotse ni sugar mommy Seulgi."

Pumunta kami sa resto malapit lang dito si Seulgi ang nag da drive, nasa front seat naman si Jisoo.

"Yayamanin kana ha Seul, naka Mercedes Benz kana kaninong sugar mommy yon? Hindi naman siguro si Rene bumili no ikaw ha penge sugar mommy."

"Si An-" hindi natuloy ni Seulgi ang sasabihin niya dahil siniko ito ni Jisoo.

"Order na nga tayo, dami niyong kuda nagugutom nako." Tinawag ni Jisoo ang waiter at nag order na ito.

"So, umuwi ako akala ko may ikakasal na sainyo, anow ala pa bang kakasal sainyong dalawa?" tanong ko.

"Mag ka jowa ka muna bago kami ikasal, para may kapartner ka sa kasal namin." Pambabara naman ni Jisoo.

"Next time pag marami na akong pera, atska pag sumipag ako."

"Dami mo ng pera, jowa nalang kulang." Sabi naman ni Seul, dumating na ang food at nag kwentuhan kami tungkol sa buhay buhay kung ano ang naging buhay naming sa loob ng pitong taon.

PaubayaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon