(BÖLÜM 3 "Vazgeçmiyorum...")

880 63 1
                                    


Nazlı yapılması gereken çizimleri 3 günde bitirir ve Doruğun odasına gelir..
Nazlı:Çizimler bitti.. Artık gerisi sende..
Doruk:Nazlı bir tanesiiinn.. Senden imza almalıyım...  Buraya imza attıktan sonra resmi olarak ortağımız olacaksın..
Nazlı:Atalım bakalım..  Şey.. Doruk... Bu projede artık bana ihtiyaç yok değil mi?.. Yani bundan sonra gelmek zorunda değilim sanırım..
Doruk:Neden sorduğunu anlıyorum Nazlı.. Gelmek zorunda değilsin.. Yani sadece.. Şirketin kutlaması var... Sende ortağımız olduğuna göre.. Baloya gelmelisin...
Nazlı:Iıı.. Bilemiyorum.. Doruk net bir şey söyleyemem.. Belki diyelim.. Olur mu?..
Doruk:Sen bilirsin.. Ama eğlenceli olur.. Herkes gelecek... Açilerede söyleyeceğim.. Hep birlikte biraz eğleniriz...
Nazlı:Bakarız...
Nazlı çıkarken Alide içeri girmek için kapıyı açar.. Nazlı sağa doğru yönelir. Alide aynı yöne doğru hareket eder. Nazlı diğer yöne yönelir. Alide aynısını yapar..
Nazlı:Çekilirsen geçeceğim...
Ali geri adım atar Nazlı geçip gider.
Doruk:Aklıma bir şey geldi sizi görünce.. Hani şey vardı ya.. Şey.. Bir köprüden geçmesi gereken iki inatçı keçi.. Kafa tokuşturup duruyorlar sonra..
Ali:Komik misin?
Doruk:Ben komiğim de.. Sen huysuzsun sanırım.. Ne oldu?..
Ali:Hiçbir şey.. Hiç... (Ali oturur. Doruk da oturur) Dövmeyi sildirmiş...
Doruk:Yoncayı mı?
Ali:Evet.. Yok bileğinde...
Doruk:Ali.. Nazlıyı hala seviyorsun be Abi... (Ali önüne bakıyordur. Kolunu masaya dayayıp başını koyar eline... Sonrada başıyla onaylar.) Pişman olduğunu kabul etmen 1 yıl 1 ay 12 gününü aldı sanırım..
Ali:Doruk ben zaten pişmandım... Nazlıdan sonra değiştim.. Bambaşka biri oldum... Biliyorsun...
Doruk:Değiştiğine inandırırsan belki Nazlı seni affeder...
Ali:Sanmıyorum... Nazlı eskisi gibi değil... Kırıntım bile kalmamış... Nazlı beni unuttu belli ki....
Doruk:Bunu öğrenmenin tek bir yolu var...
Aliyle birbirine bakarlar.. Aynı anda.
AlDor:Açii...
Nazlı dersini anlatıp amfiden çıkar. Saatine bakar. Ardından önce odasına daha sonra da Açelyanın kafesine gidecektir.. Ama Önce öğrencilerinin sınav ile alakalı sorularını cevaplanması gerekiyordur.. Ali ve Doruk bu sırada Açelyanın kafesine gelir.. Açelya Doruğu görünce gülümser ama Aliyi görünce yüzü aniden buz keser.. Hızla yanlarına gelir. Daha kafenin içinde birkaç adım atmışken..
Açelya:Sen buraya giremezsin..
Doruk:Açi böyle yap...
Açelya:Doruk sana kapım her zaman açık.. Ama ona.. Değil.. Çıkar mısın dışarı..
Ali:Açelya.. Bak çok uzun zaman...
Açelya:Evet... Uzun zaman oldu... Nazlıyı mahvettin yaa.. Kızı mahvettin sen.. Ben toparladım... Ve emin ol bu hiç kolay değildi... Sana son kez söylüyorum.. Çık dışarı... Seninle çalışmak zorunda olması yeterince sinir bozucu zaten...
Ali:Açelya ben değiştim ama...
Açelya:Hadi oradan be. Değişmişmiş... Sen mi değişeceksin?.. İşkolik ve umursamaz herifin tekisin sen.. Nazlıyı haketmiyorsun bile... Çık dışarı... Yoksa fena olacak...
Doruk:Açi yapma böyle.. Bir kere konuşalım... Benim hatırım için... Lütfen...
Açelya:(Doruğa bakar. Ardından Aliye öfkeyle bakar.) Dışarıda konuşacağız.. Dükkanımın kirlenmesini istemiyorum..
Birlikte dışarı çıkarlar... Konuşurlar bir süre...
Ali:Yani durum böyle Açelya... Ben çok pişmanım...
Açelya:Biz buna kızlar arasında şey diyoruz.. At gibi giden...
Doruk:Açi sen devam ettirme onu lütfen..
Açelya:Ali gibi döner diyelim o zaman...
Ali:Bana yardım eder misin peki?..
Açelya:Arkadaşımı yeniden üz diye mi?.. Tabii ki hayır..
Açelya içeri girecekken Ali önüne geçer..
Ali:O zaman bana sadece bir konuda yardım et...
Açelya Aliye bakar.. Ali yardım etmesini istediği şeyi söyleyince Açelya öylece kalır olduğu yerde... Aliye karşı bütün bakışı değişmiştir...
Açelya:Yardım edeceğim.. Tamam... (Alinin üzerine yürür. Parmağını sallayarak konuşmaya başlar) Ama Nazlıyı bir daha üzersen... Seni gebertirim.. Anladın mı?.. Şakam yok benim Ali... Biliyorsun... Seni liğme liğme ederim... Nazlı üzülmeyecek... Eğer bir daha senin yüzünden yıkılırsa.. Toparlayamam...
Ali:Söz veriyorum... Sadece bunda yardım et bana...
Açelya:Gelmesini sağlamaya çalışacağım... Söz vermiyorum...
Ali:Teşekkür ederim...
Açelya:Nazlı değişti Ali.. Eskisi gibi değil.. Farkındasın değil mi?..
Ali:Farkındayım.. Ama ben de değiştim... Neyin önemli olduğunu anladım...
Açelya:Umarım anlamışsındır.. Gelin bari içeri kahve içelim... Madem sende değiştin... Kanıtla değiştiğini o zaman.. Ama galoş giydiririm sana.. (Ali Açelyaya bakar.) Şaka...
Hep birlikte içeri girerler. Kahve içerler... Nazlının işi uzar ve gelemez..
(BİRKAÇ GÜN SONRA)
Ferman ve Beliz hazırlanıyordur... Ferman smokinini giyer. Beliz lacivert bir elbise giymiştir. Makyajını yapıyordur. Günlerdir bütün herkes Nazlı baloya gelmesi için uğraşıyordur. Ama Nazlı gelmeyeceğini söyleyip duruyordur... Kimse ikna edememiştir onu...
Ferman:Ne yapacağız biz bu ikisini yaa?
Beliz:Hayatım bende bilmiyorum ki... İkisini böyle görmek çok kötü geliyor bana.. Didişip duruyorlar.. Birlikte çalışmayı öğrenmeleri lazım en azından..
Ferman:Öğrenirler umarım en yakın zamanda.. (Ferman diğer odadan çıkar. Beliz de öbür odadan.. Birbirlerini görünce.) Vooov.. Bu ne güzellik böyle yaa.. Müthişsiniz Beliz hanım.. Gerçi bu sizin herzamanki haliniz ama..
Beliz:Ferman beeyy... Şahane olmuşsunuz..
Ferman:(Belize yaklaşır. Beline sarılır. Öper) Biz gitmesek mi acaba yaa..
Beliz:Yardım edeceğiz diye söz verdik hayatım.. Gitmeliyiz..
Ferman:Amaaannn. Gidelim madem..
FerBel çıkar evden.. Nazlı evinde pijamalarıyla oturuyordur.. Açelya gelir.. O kadar şık olmuştur ki..
Açelya: Eee?.. Hadi Nazlı.. Napıyorsun yaa...
Nazlı:Gelemeyeceğim diyorum.. Neden zorluyorsunuz siz beni yaa... Gel-miii-yoooo-ruuuuuummmm... Gelmiyorum...
Açelya:Gelme.. Aman gelme.. Otur sen öyle.. Yapış oraya.. Sen ne demiştin bana ortaklığı kabul ettikten sonra.. Ne yapacaktın?.. Hmm?... Ne çabuk döndün sözünden yaa?..
Nazlı:Ben sözümden dönmedim.. O laflarını yedireceğim Aliye zaten.. Ama balo ne yaa.. İstemiyorum ben.. Dizim var hem..
Açelya:Ben gidiyorum.. Geç kalıyorum senin yüzünden... Gelseydin bence çok güzel olurdu.. Eğlenirdik.. Ama sen otur böyle.. Köşe yastığı seni..
Nazlı:(Açelya kapıdan çıkarken) İyi eğelenceleeerrr...
Açelya gider.. Nazlı televizyonu açıp izlemeye başlar..
Herkes toplanmıştır.. Açelya ve Demir birbirini görür ve sohbet etmeye başlarlar... Ali gelir mekana.. Simsiyah bir takım giymiştir. Kravatından kemerin, ayakkabısına gömleğine herşey siyahtır.. İçeri girer.. Ekibin yanına doğru gelir..
Doruk:Ooo.. Ali beeeyy.. Karalar bağlamışııızz..
Ali:Şakacı şey seni..  (Etrafa bakar..) Gelmedi mi?..
Açelya:Hayır.. O kadar söylendim .. Ama gelmek istemedi.. Dizisi varmış...
Ali bunu duyunca modu anında düşer..
Ferda:Zaten bu belli bir şeydi bence.. Ben Nazlının geleceğini sanmıyordum...
Beliz:Bence de...
Doruk:Böyle demesek mi ya.. Belki gelirdi..
Ali:Sanmıyorum... Gelmez...
Doruk:Abi başka bir şekilde denersin o zaman.. Olmaz mı?..
Ali:(Cevap veremez kimseye.. Kendini kötü hisseder iyice.. Daha sonra Aliyi anons ederler. Konuşma yapması gerekiyordur...) Beni çağırıyorlar.. Doruk.. Sen çık nolur.. Ben şimdi..
Doruk:Saçmalama abii.. Seni anons ettiler.. Ben nasıl çıkayım.. Bir şeyler söyle.. Uzun uzadıya konuşma.. Hadii..
Ali zorla çıkar sahneye... Etrafa bakar.. Herkes masasında oturuyordur... Sahne kapıyla karşı karşıyadır.. Biraz mesafe vardır..
Ali:Değerli misafirler... Hepiniz. Hoşgeldiniz... (Alkışlarlar. Bir süre sonra) Bugün buraya... (Ali konuşmaya devam ederken kapıdan içeri Siyah uzun ve askılı bir elbiseyle Nazlı girer.. O kadar güzel görünüyordur ki.. Ali onu görür.. Dili tutulur resmen... Nazlı kapıdan içeri bir kaç adım atar... Daha sonra Aliyi görür... İkisi de birbirine bakıyordur... Ali konuşmaya devam edemez... Nazlı ekibin yanına geçer.
Ali:Iııı... Bugün buraya... Toplandık... Çünkü... Şirketimizin yeni ortağı Nazlı Gülengülü  sizlere tanıtmak istiyorum... (Ekip şok olur.. Tabii Nazlı da..) Nazlı?... Sahneye gelir misin?...
Nazlı bakıp kalmıştır... Herkes Nazlıya bakar.. Alkışlıyorlardır.. Nazlı ayağa kalkar.. Sahneye doğru gelir.. Basamaklardan çıkacakken Ali elini uzatır... Nazlı Aliye bakar... Daha sonra eline bakar... Nazlı elini tutmak zorunda kalır.. Tam bu sırada Ali Nazlının bileğindeki dövmenin izini görür.. Kapatıcı silinmiştir... Ali bunu görünce kalır öylece.. Nazlı elini geri çekmeye çalışıyordur.. Ali bırakmıyordur.. Bileğine bakar Nazlı... Ali ona bakıyordur..
Nazlı:(fısıldar gibi) Elimi bırakır mısın?..
Ali:P.. Pardon... (Ali bırakır Nazlının elini.. Daha sonra mikrofonu eline alır...) Yeni projemizde bizimle birlikte olan Nazlı Gülengül aynı zamanda da ortağımız.. Kendisine hoşgeldin diyorum.. (Ali Nazlıya bakar.. Daha sonra gözü gene bileğine kayar.. Nazlı da bakar.. Eliyle kapatır... Ali mikrofonu bırakır konuşmadan sonra.. Nazlı sahneden iner. Ali peşinden iner.. Durdurur onu..
Ali:Sildirmemişsin...
Nazlı:Eee.. Ne olmuş?..
Ali:Neden sildirdim dedin?..
Nazlı:Konuşmak istemiyorum... (Nazlı gidecekken Ali kolundan tutar ve durdurur.) Bırakır mısın kolumu?..
Ali:Neden yalan söyledin Nazlı?..
Nazlı:Cevap vermek zorunda değilim...
Ali:Ben cevabını biliyorum...
Nazlı:Neymiş?
Ali:Bazı şeyleri silmiş olabilirsin.. Ama herşeyi değil...
Nazlı:Sen kendine fazla güveniyorsun sanki?..
Ali:Hayır.. Bu dediğim güvenden değil... Aşktan... (Nazlı kalır öylece..) Hani "Umarım.. Bir gün gerçekten işini sevdiğin kadar bir insanı sevebilirsin." demiştin ya bana... (Nazlının gözleri dolmaya başlamıştır..) Ben seni gerçekten seviyorum... Bana bir şans versen...
Nazlı:Şans mı?.. Şans öyle mi?... Sen şansını kaybettin... Sana güvenmiyorum.. Beni yarıyolda bıraktın sen.. İşini bana tercih ettin sen yaa... Hala ne diyorsun?...
Nazlı kolunu çeker.. Ali bu sefer sağ elinden tutar. Bileğine bakar.. Ardından da Nazlıya bakarak...
Ali:Benim şansım hala burada duruyor... Vazgeçmeyeceğim.............................

Aşkın Mimarları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin