Aşkın Mimarları

(BÖLÜM 21. Acımak yok...)

Nazlı şirkete gelir. Öyle bir girişi vardır ki içeri. Ali onu görünce resmen ağır çekimde geliyormuş gibi hisseder.. Nazlı içeri girer.
Nazlı:Güzel bir darbe yedi az önce Kerem bey... (Ali Nazlıya bakar. Nazlı rahat bir şekilde oturur koltuğa.) Akademisyenlik yapacağını sanmıyorum artık.. İstifa ettirdim... Şuan öğrencilerimle gurur duyuyorum...
Ali:Nasıl yani? Ne yaptın ki?
Nazlı:Onun oyununu, ona karşı kullandım.. Veee işe yaradı.. Şimdi öğrencilerimin ne yapacağını da biliyorum. Onu rezil edecekler sosyal medyada... Yorumları okumak için sabırsızlanıyorum...
Ali:Woooowww... Sen nasıl bir şeysin böyle... Korktum valla Hayatım...
Nazlı:(Nazlı oturduğu yerden kalkar kapıya yönelir) Senin korkmana gerek yok canım... Kerem korksun yeterli...  Ben kahve alacağım, ister misin?
Ali:Olabiliiirr...
Nazlı:Olsun bakalım...
Ali Nazlının arkasından bakar.
Kerem şirkete sinirli bir şekilde girer. Asistanı gelir.
Asistan:Kerem bey... Şey... Iıı... Sosyal medyadaki yazılanlarıı...
Kerem:BİR ŞEY DUYMAK İSTEMİYORUM... ÇIK DIŞARI!... (Asistanı çıkar. Kerem sinirle koltuğuna oturur.. Gözlerini kapatır sıkıca. Sonra bir anda açar. Ve hemen telefonunu eline alır.) Bana sağlamından 4 adam bul... Ağızları sıkı olsun...(Telefonu kapatır. Kendi kendine) Sen şimdi can yakmayı görürsün... Acımak yok...
Emre fakültede odasındadır. Telefonda emlakçıyla konuştuktan sonra odasından çıkar. Nazlıyı arar.
Nazlı:Allah Allah? (Ali Nazlıya bakar) Emre arıyor...
Ali:Neden?
Nazlı:Anlarız... (Telefonu açar.) Efendim Emre?...
Emre:Nazlı seninle acil konuşmam gereken bir konu var. Müsait misin Aliye de söylemeliyim...
Nazlı:Şirketteyim. Gelebilirsin...
Emre:Pekii.. Görüşürüz... (Emre telefonu kapatır. Kendi kendine) Doğru olanı yapıyorsun Emre... Doğru olanı...
Nazlı:Konuşmak istiyormuş...
Ali:Ne hakkında acaba?... Yakın arkadaş olmalarına rağmen Emre baya farklı biri... Umarım kötü bir şey değildir...
Emre arabaya biner. Şirkete doğru gelir. Belizin duruşması yeni bitmiştir. Üzerinde cüppesi ile çıkar dışarı. Fermanı arar.
Beliz:Hayatım.. Benim duruşmam bitti... Buluşalım mı birazdan?
Ferman:Olur Hayatım.. Ben işlerimi hallettim. Alırım seni istersen şimdi. 10 dakikaya gelirim..
Beliz:Gel canım.. Şu nikah işlemlerini halledelim hem..
Ferman:Evett.. O zaman davetiye işini de hallederiz. Sonra Yemek yeriz birde..
Beliz:Valla çok acıktım Aşkım süper olur.
Ferman:Tamam ben geliyorum o zaman...
Ferman çıkar. Belizin yanına doğru gider.
Ferda da şirkettedir. DorFer AlNazın yanına doğru geçer. Emre geliyordur koridordan doğru. Hepsi ona bakar.
Emre:Merhaba... (Tokalaşır Ali ve Dorukla ardından Nazlı ve Ferdayla Tokalaşır.)
Ali:Bir şey içmek ister misin?...
Emre:Anlatacaklarım biraz uzun aslında... Çay içebilirim...
Nazlı:Anlatacaklarını merak ediyorum gerçekten...
Emre:Keremin arkadaşı olduğum için ne kadar güvenirsin bilemiyorum ama... Ben genede bilmenizi tercih ederim... Çünkü artık sıkıldım bu durumdan ve bir türlü laf geçiremiyorum Kereme... (Hepsi garip bakar.)
Ali:Belli ki sorun büyük...
Emre:Evet... Öyle...
Hepsi Emreye bakar. Ardından birbirlerine bakarlar.
Emre anlatır bildiklerini. Evden taşındığını da söyler. Daha sonra gider. Nazlı sinirle yürüyordur..
Nazlı:Sizce doğru mu dedikleri, yoksa bizi kandırmak istiyor olabilir mi?..
Ferda:Belli olmaz. Ama pek kandırıyormuş gibi durmuyordu. Evi gerçekten değiştiriyor sanırım...
Doruk:Numara olabilir ama bu da...
Ali:Ben güvenemiyorum... Yani bilemiyorum...
Nazlı:(DorFer ve Aliye bakar.) Peki ne yapacağız?...
(AKŞAM OLUR)
AlNaz ve DorFer duyduklarının doğruluğundan emin olmadan kimseye bir şey söylememe kararı alırlar. Hepsi AçNazın yeni evinde oturuyordur. AlNaz içeriden atıştırmalıkları ayarlıyordur. Alinin kafasının içinde Emrenin dedikleri dönüyordur. Bir anda Nazlı yanağından öper ve bütün o düşünceler uçup gider. Nazlıya bakar Ali gülümseyerek.
Nazlı:Somurtmak yok.. Anlaştık mııı?
Ali:(Tatlı tatlı bakar.) Anlaştık... (Ali Nazlıya bakar. Nazlı hazırlamaya devam ediyordur. Ali başını biraz sağa yatırır. Öyle izler Nazlıyı. Nazlı sonra fark eder. Ne oldu der gibi bakar. Sesi titrer Alinin..) Ben seni çok üzdüm değil mi son zamanlarda da?...
Nazlı:Nereden çıktı şimdi bu Canım?
Ali:(Ali Nazlının ellerinden tutar. Nazlı ona bakar.) Ben öküzün tekiyim değil mi?... Seni üzdüm çoğu şeyde... Özür dilemem gereken yerde yapmadım ve kırdım seni. Çok şey yaptım...
Nazlı:Ali bunları geçtik... Neden şimdi böyle konuşuyorsun?..
Ali:Çünkü burama bir şey oturdu(Göğsünü gösterir) ve kalkmıyor... Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki bazen... Sana haksızlık ediyorum. Seni haketmiyorum ben... Bu kadar güzelini, iyisini haketmiyorum...
Nazlı:Ali veda eder gibi konuşmasan bak üzüyorsun beni... Ayrıca haketmek falan.. Ne diyorsun Allah aşkına?...
Ali:Nazlı Herşey için çok ama çok özür dilerim... Sana yemin ediyorum.. Bir daha o yaşadıklarımızı yaşamayacağız... Kendimi tutacağım... Kontrol etmeye çalışacağım kendimi, seni üzmeyeceğim... Söz...
Nazlı Aliye bakar. Sonra öper onu... İçeri geçerler ekibin yanına...
Ferman:Yalnız görmeniz lazım davetiyeleri.. Gerçekten harika yaa ...
Doruk:Abi siz böyle ayarlarını da tarih belli mi?
Beliz:Eveeettt...
Açelya:(Heyecanla) Ne zamaaannn?
FerBel:(İlk örnekleri çıkartıp verirler) 13 Aralık....
Ekip çok sevinir ama önlerinde 2 haftadan az bir süre vardır. Yetiştirebilecekler mi emin değillerdir.
Demir:Abi hemen başlamamız lazım hazırlıklara o zaman...
Doruk:Eveeeeetttt.... İştee buuuu... Çok güzel olacak Fermancığım ve Belizciğim...
Ferman:Sen bir halt yeme peşindesin bak Ferda seni parçalar...
Ferda:Valla parçalarım seni.. Rahat durun
Doruk:Aşkım öyle değil yaa.. Ferman gaz vermesene...
Nazlı:Beliz daha gelinlik seçimi vaaarr... Herşeyi planlamalıyıııız...
Açelya:Ben kafeyi hazırlatırım. Onda sorun yok kızlar.. Beliz sen nasıl istiyorsan herşeyi öyle ayarlarız kuzum...
Beliz Öpücük atar Açelyaya...
(12 ARALIK AKŞAMI)
AdSel kızlarla birliktedir. Adil bir köşeye çekilip kitabına gömülmüştür. Erkekler toplanmıştır bir mekanda. Eğleniyorlardır. Tabii biraz fazla kaçırırlar alkolü... Özellikle de Ali...
Ali:Abicim.. Niye tutmaya çalışıyorsunuz ki beni.. Ben Nazlının yanına gidiceemm...
Doruk:Olum biz seni tutmuyoruz ki...
Ali:Heee... Tamam o zaman...
Ferman:Ne zorun vardı bu kadar içecek be kardeşim...
Demir:Bunlar iyi hoşda.. Ne yapacağız şimdi?..
Ali:Nazlıya gidiceeeeeğmmm...
Ferman:Tamam bağırma...  Ben neden bunlara bakıcılık yapıyorum ki yaa... Yarın nikahım var olum benim...
Demir:Ferman.. Bebek gibi düşün abi... Derdini zor anlatıyor. Hatta anlatamıyor... (Doruk kusmaya başlar) Al işte... Kusuyor... Iyk... (Ferman hem iğrenip hem güler.) Ayakta duramıyor birde... (Doruğa bakar) Kucağıma alıyım mı seni Doruk?
Doruk:Saçma sapan konuşma Ferman...
Ferman:Ben değil olum Demir dedi..
Doruk:Heee... Taaam...
Demir:Gidelim hadi Kızların yanına madem...
Taksiye binip giderler.
Kızlar evdedir. Kapı çalar. Adil kapıya bakar. Çünkü kızlar duymamıştır... Adil kapıyı açar. Karşısında ayakta duramayan AlDoru ve onları tutmaya çalışan Demir ve Fermanı görür..
Adil:Ne bu hal?
Ali:(bir anda sarılır Adile. Bağırır) NAZLIIIIĞĞĞ... CANIM... Sevgilim benim... (Adilin yanağından öper. Nazlı sanıyordur... Ferman ve Demir gülmekten yerlere yatacaktır neredeyse. Adilde güler)
Adil:Ooooo... Evladım sen ne içtin de böyle oldun yaa?
Ali:Nazlı neden evladım diyosun banaaa?... (Bakar Biraz. Gözlerini açıp kapatır. Ciddileşir. Etrafa bakar. Bir anda) NAZİKOOOO...
Hepsi basar kahkahayı... Kızlar içeriden gelir. Erkekleri öyle görünce onlar da gülmeye başlar. Adil Nazlıya bakar.
Adil:Al Bakalım sevgilini Nazikoo..
Nazlı:Adil amca Nazikoo nereden çıktı ?...
Adil:Bu zil zurna söyledi...
Ali:(Nazlıya bakar. Sonra Adile bakar.) Babaa?  Ben seni Nazlı diye öptüm mü yaa?...(Adil başıyla onaylar) O zaman iyi ki dudağından öpmemişim Nazlı diyeeeğğğ...
Adil:Terbiyesiz... Al kızım sen şunu...
Nazlı Aliye yardım eder. Doruk sızmıştır çoktan. Ali de uyur...
(ERTESİ GÜN)
Ali uyanır. Gözlerini açar açmaz yanında Nazlıyı görür. Bir an bakıp kalır. Gözleri kocaman olur. İnanmamıştır... Kendi kendine.
Ali:Allahım?... Bu bir rüyaysa nolur ben uyanmayayım... Lütfen...
Nazlı:(Gözleri kapalı bir şekilde) Rüya değil...
Ali:Hadi yaa...
Nazlı:Valla...  Ama kalkmalıyız çünkü bugün çok işimiz var...
Ali:Aaaa... Nikaaahh...
Herkes kalkıp hazırlanır. Kafeye geçerler erkenden. Nikah kıyılır. Hep birlikte oturmuş sohbet ederken ekip Aliye bir mesaj gelir. Telefonu Nazlı da olduğu için Nazlı bakar mesaja. Ardından gözleri büyür. Gördüğü fotoğraf karşısında şok olur. Aliye bakar. Ali yanına gelir ve fotoğrafa bakıp yazılanları okur. Ardından AlNaz hızla çıkar dışarı...
Nazlı:Aşkım ne yapacağız?
Ali:Nazlı gitmekten başka çaremiz yok.. Emre ne hale gelmiş Allahım...
Nazlı:Gidelim hadi...
AlNaz arabaya biner hızla. Sadece Doruğa söyleyebilmişlerdir. Ali arabayı çalıştırıp hareket ettikten hemen sonra arkalarından bir araç onları takip eder.................................