Aşkın Mimarları

(BÖLÜM 17. Yokum Ben!...)

Ferman:Sen neden böyle tepki veriyorsun Ali şimdi? Tanıyor musun sen yoksa?
Ali:Tanımaz olur muyum?.. Bende diyorum neden bu bana bu kadar tanıdık geliyor...
Doruk:Kim peki? Nereden tanıyorsun?
Demir:(Ali biraz sessiz kalır.) Ali çatlatmasana adamı.. Anlat hadii..
Ali:Biz üniversiteyi aynı yerde okuyorduk. Hep hırslı biriydi biliyorum ama en son yaptığı... (Ali sinirle yürür. Oturur yerine.) Nakil aldırmak zorunda kaldı...
Ferman:Nazlı bunları bilmiyor mu?
Ali:Hayır.. Çünkü o sonraki sene nakille geldi... Bu adamın derdi ne?.. Beni tanımadı mı acaba?.. Normal tanıştık...
Doruk:Sanırım tanımadı... Yani o da sadece ismini biliyor gibi... Nazlı eğer söylemediyse...
Ali: Ya da bilerek yaptı... Düşündükçe deli olacağım şimdi... Bu adam...
Demir:Ali şuan gerçekten takıldığın nokta bu mu abi?.. Kızları üzmüşsünüz. Tartışmışsınız senin düşündüğüne bak...
Ali:Haklısın... Benim Nazlıyla konuşup bunu açıklamam lazım... Kendimi açıklamam lazım...
Ferman:Ali kızdan özür dile önce sonra açıklasın zaten...
Doruk:Bende gidiyorum.. Ferdayla konuşurum hem.. Birde şuna sahip çıkarım en azından...
Demir:İyi tamam abi.. Bende geleyim Açiyi görürüm gene...
Ferman:Eee... Bende geleyim o zaman..
Hep birlikte AçNaza giderler. Ferda kahvesinden bir yudum alır. Mutfakta oturuyorlardır.
Ferda:Bak kıskanmaları hoş ama dedikleri hoş değil yani... Böyle şey mi olur yaa?...
Nazlı:Açi görmen lazımdı.. Resmen rezil olduk... Diğer hocalar Ali ve Doruğun tepkilerini görünce kendi aralarında konuşmaya başladılar... Nasıl kötü hissettim kendimi anlatamam sana...
Açelya:Kızlar biraz sakin olun siz... Yani yanlış anlaşılmaya müsait bir durum yok aslında ama işte erkek bunlar.. Ne bekliyorsun ki yani...
Nazlı ve Ferda:Anlayış...
Açelya:O zaman siz daha çok beklersiniz (Kahvesinden bir yudum alır.) Bence durum daha fazla büyümeden sizde biraz sakinleşin, yumuşayın. Yoksa bunlar siz böyle davranınca saldırganlaşırlar.. Haberiniz olsun...
Nazlı:Aman Allah korusun... Olmasın öyle bir şey de yani...
Ferda:Öyle bir şey olur mu sizce?.. Yani Dorukla Ali...
Açelya:Beklerim ben...
Nazlı:Şuan bir düşününce... Bende beklerim yaa...
Ferda:O zaman çok süründürmeyelim biz...
Açelya:Yani size kalmış tabii ama bana sorarsanız bence fazla uzatmayın derim. Yoksa...
Nazlı:Aynen aynen...
Erkekler AçNazın evine gelir. Ali bir hışımla iner arabadan. Doruk önüne geçer bir anda...
Doruk:Ali Nazlıdan önce özür dileyeceksin...
Ali:Bilmesi lazım ama onları... Kendimi açıklayayım...
Demir:Abi saçmalama.. Kız sinirli.. Sen önce özür dile...
Ferman:Ali direkt söylersen gene tartışabilirsiniz...
Ali:Tamam... Hadi çıkalım yukarı...
Ali tekrar hızlanır. Yukarı çıkarlar. Kapıyı tıklarlar. Açelya kapıyı açar.
Açelya:Uuuuuu... Hoşgeldiniz diyeceğim de... Pek uygun olmayacak sanki.. Baştan söylüyorum sinirliler... Hadi göreyim sizi...
Hepsi içeri girer. Tam kapıyı kapattığı zaman Açelya bu sırada Kerem kapıyı açar. Dışarıya çıkarlar...
Ali:Nazlı?... Nazlı konuşmamız lazım...
Nazlı:(Aliye bakar. Özür dileyecek diye bekliyordur.) Konuşalım...
Ali:O adam.. Kerem... Ondan neden rahatsız olduğumu buldum... O adam da beni rahatsız eden şeyin sebebini biliyorum ve sana söylemem lazım hemen... Kendimi açıklamam lazım...
Nazlı:Bir dakika bir dakika... Sen buraya bunun için mi geldin?... Neden rahatsız olduğunu söylemek için...
(Hepsi AlNaza bakar. DorFer çoktan halletmiştir konuyu. Doruk erkeklere bakar.) İnanmıyorum sana ya...
Nazlı mutfaktan çıkar. Salona doğru geçer. Ali de peşinden gider.
Doruk:Biz bu adama özür dile önce dedik.. Ne yapmaya çalışıyor bu?..
Ferda:Neden böyle diyor şimdi Ali?..
Ferman:Haklıyken haksız duruma düşecek...
Demir:Bu tartışma büyür.. Müdahale etmemiz gerekebilir bizim...
Açelya:Kesinlikle.. Yürüyün...
Ali:Ama Nazlı beni bir dinlesen anlarsın aslında..
Nazlı:Sen özür dileyeceğin yerde bana haklı olduğunu mu söylemek istiyorsun?... Ben doğru mu anlıyorum şuan?...
Ali:Kısmen öyle... Bak aslında...
Nazlı:(Nazlı gülmeye başlar. Ali garip bakar. Hepsi garip bakar. Nazlı sinirden gülüyordur.) Şaka dimi bu? (Herkese sorar. Aliye döner) Şaka yapıyorsun değil mi?.. (Bir anda gülmeyi bırakır.) Birde gelmiş bana haklıyım demeye mi çalışıyorsun sen?...
Ali:Evet ama Nazlı ben onu tanıyorum...
Nazlı:Nereden tanıyorsun?...
Ali:Biz üniversiteye aynı zamanda başladık ve daha sonra o bir yaptığı hatadan dolayı nakil aldırdı başka üniversiteye.. Hayatını kararttı diye beni suçladı.. Ama öyle değil... Şimdi burada... Seninle aynı yerde çalışıyor... Tanışırken beni tanımadı sanırım... Ya da bilerek yaptı... Bende onu tanımadım... Doruk adını söyleyince anladım... Sana söylemek için geldim...
Nazlı:(Doruğa bakar. Ardından Aliye.) Eee?... (Ali garip bakar.) Banane bundan Ali... Ben sadece aynı ortamda çalışacağım onunla... Mecbur kalmadıkça  karşılaşmayacağım bile. Bir tek Ferdayla görüşüyorum zaten sürekli... Bu beni ilgilendirmiyor ki...
Ali:Ben bunu öğrenince belki... Yani şey olur diye düşündüm...
Nazlı:Ne?... Ben sana hak veririm, sen özür dilemekten kurtulursun. Haklı çıkarsın değil mi?... (Ali bir şey demez.) BÖYLE Mİ DÜŞÜNDÜN?!... (Ali Nazlıya yaklaşır. Elinden tutacakken Nazlı geri çekilir.) Çık dışarı...
Ali:Nazlı ben özür dilee...
Nazlı:Özrünü falan istemiyorum çık dışarı!...
Ali Nazlıya bakar. Ardından çıkar dışarı. Nazlı kalır birkaç saniye olduğu yerde... Sinirden deliye dönmüştür. Erkekler de Nazlıya bakar önce...
Açelya:Nazlı?... Kuzum sakin ol...
Nazlı:NASIL SAKİN OLAYIM AÇİ?!... Nasıl?... Gelmiş bana hala kendini haklı çıkarmaya çalışıyor.. Özür bile dilemiyor yaa...
Nazlının gözleri dolmuştur.
Ferda:Tamam canım.. Gel otur sen şöyle.. Su iç biraz... (Doruğa döner. Kısık sesle) Alinin yanında gider misin canım?... Şimdi bir şey yapmasın...
Doruk başıyla onaylar. Erkeklere de işaret eder ve birlikte çıkarlar. Ali asansördedir. Düğmeye basıyordur. O anlık sinirle Asansör çok yavaş çıkıyor gibi gelir. Erkekler de çıkar kapıdan. Alinin yanına gelir. Sessiz duruyorlardır.. Asansörün kapıları açılır. Tam karşılarında Kerem ve Emre duruyordur... Ali şok olur ikisini görünce...
Ali:(kısık sesle) Noluyor lan?!
Kerem:Aaa.. Siz burada mı yaşıyorsunuz?
Doruk:Hayır Nazlı ve Açelya burada yaşıyor...
Emre:Bizde buraya taşındık daha yeni.. Ne tesadüf...
Ali ve Kerem birbirine bakıyordur...
Ali:Kerem Güngörmez!...
Kerem:Ali Vefa Erinç !...
Ali saldıracak gibi olur ama Doruk tutar kolundan Aliyi. Kerem olduğu yerde duruyordur. Asansörden çıkar.
Kerem:Beni hatılmana sevindim...
Ali:Bilerek taşındın dimi buraya?..
Demir:Ali.. Bir dur abi...
Ali:Ne duracağım be... Bu bilerek yaptı...
Kerem:Nereden bileyim ben Nazlının burada kaldığını?...
Ali:ULAN SENİ!...
Doruk:Ali duuurr!...
Kerem:Neden bu kadar sinirlendin ki sen şimdi?... Yani alt tarafı bu dairede kalıyorum...
Ali:Birde karşı komşusu!?....
Ferman:Ali bir dur artık...
Ali:Nazlıdan uzak dur Kerem... Duydun mu beni?... UZAK DUURR!?...
Kerem:Bence bu sinirle sen uzak dur... Nazlıyı rezil ettin zaten yemekte. Yazık kıza..
Ali daha fazla dayanamaz ve Kereme çakar yumruğu... Kerem baya sarsılır. Geriye doğru birkaç adım atar. Emre tutar onu. Bizim erkekler bir anda Aliyi tutup durdurmaya çalışırken biraz bağırırlar. Kızlar bunu duyar...
Ferda:Noluyor dışarıda?
Açelya:Bizimkilerin sesi mi o?...
Nazlı kızlara bakar. Hemen kalkıp kapıya koşarlar. Nazlı kapıyı açar. Ali ve Kerem birbirine girmiştir. Nazlı şok olur. Keremi ilk defa görüyordur binada zaten... Koşar onlarda... Aliyi zor tutmuşlardır bizimkiler. Emre de Keremi tutar.
Ali:UZAK DUR LAN NAZLIDAN!... UZAK DUUURR!!....
Nazlı:YETER!!... (Ali durur. Kerem de durmuştur. Burnundan gelen kanı siler. Alinin eli kıpkırmızıdır.) Restorandaki yetmedi şimdi bir de burada mı rezil edeceksin beni insanlara?....
Ali:Nazlı bu herif buraya taşınmış...  Sen biliyor muydun?...
Nazlı:Nereden bileyim ben? İlk defa gördüm... (Komşular seslenmeye başlamıştır. Polisi arayacaklardır.) Sayende her yerde kendimi kötü hissetmeye başladım... Bravo sana gerçekten... Sen nasıl bir insan oldun böyle?... Kendini hiç mi kontrol edemiyorsun?...
Emre ve Kerem evlerine geçer.
Ali:(bir anda) YAA O HERİF BURADA YAŞIYOR. KARŞI DAİRENDE!...
Nazlı:BANA NEEE!. BANA NEEE!?... SENİN BANA GÜVENMEN LAZIM... BANA İNANIP HAREKET ETMEN LAZIM... SEN KALKMIŞ KAVGA EDİYORSUN ELALEMİN ADAMIYLA... KOMŞUM OLDUYSA, OLDU... SENİN BANA GÜVENMEN LAZIIMMM!!... (sesini düşürür. Derin bir nefes alır.) Aranızdaki mesele neyse beni karıştırmadan hallet bundan sonra.. Yokum ben...
Ali:Ne demek yokum?
Nazlı arkasını dönüp evine girer. Ali kalmıştır olduğu yerde...........................