A PLACE OF NOWHERE

5

Safe Place?

Nadaanan namin ang magugulong siyudad ng Manila, parang kahapon lang ay puno ng mga tao ang paligid. Mabilis kumalat ang virus dahil sa marami na ang na infect nito.

"Ang siyudad ng Manila ay kasalukuyang nasa sa panganib dahil sa kumakalat na sakit. Ang mga tao ay nagiging agresibo. Ika nga nila ito daw ay ang 'Zombie' na napapanood natin sa isang palabas. Kasalukuyan akong narito sa labas upang mainterview ang nararamdaman nitong mamang lalaki. 'sir ano pong nararamdaman niyo?', 'masakit ho, parang nagugutom ako at nasusuka.. nanlalabo rin ang mga paningin ko at sobrang sakit ng ulo ko.' , 'sinubukan niyo na bang mag pa tingin sa doctor? san po galing ang sugat niyo sa braso?' *vomiting* 'okay lang po ba kayo?' *thud*. Hala okay lang po ba kayo? " Rinig namin sa radyo ng sasakyan.

Medyo tanga ung nag reporter sa totoo lang. Hindi niya ba napansin na nasa delikadong sitwasyon na siya? O akala ng mga taong ito ay biro lang ang lahat? Akala ba nila ay isa lang itong penikula? Sana magising sila sa katotohanang ang mga bagay na ito ay maaring mangyari sa realidad.

"'ugh..'* Growling*'hala sir, wag naman kayong mag bir--'" Mula ron nakarinig kami ng mga sigawan hanggang sa naputol na ang signal ng reporter. 

"Malayo paba tayo?" tanong ni Klya. "saan bayang Safe Place nayan?" sa aming anim si Klya talaga ang pinaka nerbyosa. She can't even watch horror movies and I am so worried about her lalo na sa nangyayari ngayon. "Sampung kilometro pa ang layo natin. Sa police station tayo. My team will help us." sagot naman ni Lucas. 

"*KXKXKXKXSH*What's your 20?"  Galing sa Walkie Talkie ang nag salita. Medyo napakunot pako ng noo sa narinig. I thinks its a code?

"Bangkal, Makati, Metro Manila." sagot ni Lucas.

"10-4."

"Going off walkie. Over"

"15 minutes nadon na tay-" Biglang napaliko ang aming sasakyan sa sunod sunod na bala ng baril ang bumasag sa bintana ng aming sina-sakyan.

"Use this!" Binigay ni Lucas ang baril, isang pistol na galing sa compartment ng sasakyan.

Lumabas kami ng sasakyan at isa isang pinaputukan ang mga taong bumabaril samin. Hindi ko alam kung sino sila perokailangan naming eligtas ang aming sarili. Ako, sila Guind, maliban sa tatlong babae at kay Kyla ang marunong gumamit ng baril.

"Need back up!"

"Flying in. Over."

Dahil sa mga nililikha naming ingay mula sa mga baril mula sa malayo ay maynakita akong tumatakbo hanggang sa dumami ito. "uhh. guys! They're coming!"

Tumakbo kami paalis don at pilit na iniiwasan ang mga balang sunod-sunod na pinapatama saamin.

I almost got hit by a bullet on my left cheek. Fuckers!

Sandaling natigil ang pagpapatama ng bala ng baril at napalitan ng sigawan. They are not aware of what the fucking hell is happening? Tapos pinili pa nilang makipag laban sa mga pulis ngayon sitwasyon? Those people have gone mad!

Tumakbo kami paalis duon.napatigil kami ng may isang taong nakatayo sa aming daraanan. No, isa iyong infected. Hindi lang isa kung hindi ay nasundan pa ng marami. Agad kaming lumihis ng takbo ng makita nila kami.

Wee woo~

Isang police mobile ang nakita namin sa kabilang daan. Halos napatigil ang mga humahabol saamin at sinundan ang tunog. "Tangina, Luke!" Dumirediretyo lang ito nang palihis sa Police Station upag sundan siya ng mga taong naging infected. "Go Back! " Rinig kong sabi ni Lucas hawak ang kanyang walkie talkie. "Standby, Captain." sagot naman ng Luke

napahinto si Lucas at tinignan ang sasakyan. Sumaludo pa ang nakasakay don at pilit na ngumiti. "Fuck you! Go back, you little shit! Thats an Order!" kahit na anong utos ni Lucas ay wala nang makakapigil sa desisyon niya.

"Thanks Cap. Going off walkie. Over.*KXKXKXKXSH*"

At that moment, one needs to sacrifice.

Sacrifice