A PLACE OF NOWHERE

6

Sacrifice

Luke sacrifice himself just to save us. Wala nang panahon kaya eginaya na kami papasok sa Police station ni Lucas. Madaming Zombie ang sumunod saamin, mabuti nalang ay agad nasara ang pinto. Si Lucas ay tahimik lang na naka upo sa may hagdanan. Pinabayaan muna namin siya dahil sa nangyari.

Sa edad ni Lucas mga nasa 20 palang siya, siguro? isang dalawang ang agwat kay Onue. Maging si Luke ay hindi rin ganon katanda. "Those freak.. Saang punyetang lupalop sila nag mula?"

"Nasa camp site kami then may nakita kaming isang usa na kinakain ang kapwa nitong usa.  I think duon nag simula.." pagpapaliwanag ko. "I also thinki may nakain silang toxic kaya nagkaganon sila."

Pumasok kami sa loob ng station at nakita ang ibang mga pulis doon. Nag tipon-tipon sila sa isang silid at pinag uusapan ang mga gagawin. Kung mananatili lang kami rito ay lalong kakalata ang virus, maaaring kumalat sa buong bansa kung hindi maagapan. They contact police in other provinces para paghandaan sila. I do hope na hindi pa huli ang lahat...

"Drink this." Abot ni Mark ng energy drink saakin maging sa iba. We are all tired from a long journey, kaya halos bagsak ang katawan naming naupo sa mahabang upuan. We almost died and magically survive. Pero ngayon paba kami susuko?

"Sir! Sir! The car crash into our gate, it's completely destroyed!" Agad kaming napabangon nang makarinig ng sunod sunod na baril at sigawan sa labays. They give us guns and bulletproof vest to protect ourselves. Onue gives his black jacket to me, and he still wearing a dark navy blue sweater partnered with black sweatpants. 

"Go to the rooftop! Be quick!" Gaya ng sinabi ng matandang nakasuot ng uniporme, agad kaming umakyat sa hadanan kung saan ang fire exit. Sunod parin ang putukan sa labas. "Oh shit! Nandiyan na sila!" biglang bumukas ang pinto na dinaanan namin kanina at nag silabasan ang mga nilalang na ito. 

Nauna si Lukas makarating kami sa steel door, naka kandado ito. "Shit!" Tatlong beses pinaputukan ito ni Lukas kaya na sira ang kandado. "Go!"

We were running for our lives. Biglang nasabit ang strap ng bag ko sa railings ng hagdanan, dahil sa may tumulak saakin, kahit anong pwersang gawin ko ay hindi ito matanggal. "Tara na, Emi!" sabi ni Kyla at pilit akong hinihila. "Iwan mo nalang yan diyan. Tara na!" saktong pagkasabi niya non kasabay rin ng pagka tanggal ng sabit nito. 

Sa bilis ng mga nangyayari hindi na namin namalayan na mayrong Zombie sa likoran namin ni Kyla. We heard a loud BANG! kaya bumagsak ito. We run as fast as we can until we reach the rooftop. Lucas lock the door gamit ang makapal na tabla ng kahoy galing sa gilid.

"Are you okay?" agad kong tanong kay Kyla kahit hingal sa pagtakbo. 

"Y-yeah.. I-I am fine!" Dumistansiya ito saakin ng lapitan ko siya. I think she is thinking about what happened a moment ago. Kaya hinayaan ko muna siya. Tumayo ako para  kumuha ng maiinom sa dala ni Guind sa bag.

I felt warmth when Kyla back hugging me. "Are you scared?" I pat he hand ng may maramdaman akong basa. It was blood.. I look around, and she's crying. "I'm sorry.." She hug me tight, and I wish mali ang iniisip ko. "Thank you for being a good friend to me.." She said. Halos wala akong maintindihan dahil sa nag blank ang utak ko. Hindi ko man siya mayakap pabalik dahil pilit tinatangi ng utak ako ang mga nangyari. No! hindi ako makakapayag. 

"What are you talking about? hahaha wag ka nga mag biro! galos lang yan oh!" Marahan ko siyang tinulak at pinakita ang kamay niyang may kagat mula sa tao. "It's just wound or na umpog lang siguro? okaya ay na tamaan lang sa matulis na bagay nung tumatakbo tayo, diba?" Hindi ko na napigilan na tumulo ang luha ko. 

I cant think properly. I'm denying the truth. Kasi masakit, masakit para sakin na isiping may mawawala. "HAHAHA!" tawa ko at pilit na ngumingiti 'this is just a dream a nightmare'. "Emi.." tawag nito sa pangalan ko kaya napayuko nalang ako at pinapaagos ang mga luhang Hindi tumitigil sa pag agos. "Don't blame your self, okay? It's not your fault. Look at me!" 

"No, please.. Don't leave me Ky.. Not now.. I need you. Please.." Lumapit ang iba kong mga kasama at nakita nila ang sugat sa kamay ni Ky. Unting nagkakaugat ang kamay ni Ky kaya hawak niya ang kanyang braso.

"Kyla.. You're so strong. Bilib ako sayo.. You finally overcome your fear!" magiyak na niyakap ni Adj si Ky at duon humagulgol. Maging sila Guind ay nakiyakap rin. "I'm proud of you.. medyo late na pero.. mahal kita, Ky. Mahal na mahal.." sabi ni Guind at lumayo ng kaunti dahil hindi naniya kinakaya ang sakit. 

"Guys.. hindi ko na kaya." huling lumapit ito saakin at binigyan ulit ako ng mahigpit nayakap. Sa yakap na iyon ay niyakap ko na din siya ng mahigpit. "I'm sorry, Ky." 

"Shush..It's not your fault." Lumayo ito at saka pumunta sa dulo ng rooftop. Kasabay ng pagbagsak nito at ang pag suko ng mga binti kong tumayo at lumaban pa. 

In one mistake, may buhay na kapalit. 

Life