A PLACE OF NOWHERE

15

Road to END

"Mark, Onue, Lazy, Bea.." Lalapit nasana ako ng pigilan ako ni Mint at Adj. Paparating na ang mga infected samin. Pero.. "Onue! Mark!" patuloy kong sigaw at hindi pinapansin kumay may makarinig man samin. Maging sila Lazy at Beatrice ay natabunan ng mga malaking tipak ng bato. Kaya lalo akong nagpumiglas upang may magawa para mailigtas manlang sila.

Naramdaman ko nalang na mayrong pumukpok sa ulo ko gamit ang matigas nabagay at dahandahang nandilim ang paligid pero bago yon ay nakita kong may gumalaw sa mga bato kung nasan sila pero hindi ko na nakita pa.

Paulit-ulit. Paulit-ulit nalang nagyayari to saamin. Akala ko na sa movie lang nangyayari noon. Kung makikita ay napakalakas ng mga karakter na gumaganap sa pelikula pero, mali eh. Hindi lahat ng mga nakikita sa telebisyon ay totoo, kung minsay ay mas malala pa ron. Ayoko na. Pagod nako. Hindi ko na kaya at hindi ko na kakayanin pa. Maging ang katawan ko ay sumusuko na.

"Emily!!" Nakaramdam ako ng malakas na pag sampal sa aking pisngi. Magrereklamo nasana ako pero may humaharang saakin upang makapag salita. Maging ang kamay ko ay hindi ko maigalaw.

Binigyan ko ng nagtatakang tingin si Adj kung bakit niya ako sinampal at bakit ganito ako ngayon. Napalingon lingon pako sa paligid, umaasang may makikita at mag papapanatag sa loob ko, pero napalilibutan kami ng tubig. 

"Nawalan ka ng pulso kanina. Shit, Emily! May balak kabang ikaw ako?!" Galit na sabi sakin ni Adj. "Muntik ko nang patayin si Guind, akala ko napalakas masyado ang pag hampas sa ulo mo,  alam mo bayon?! " Mangiyak itong napayakap sakin. "Akala ko mawawala ka na rin." Nang sinabi niya yon ay kasabay ng pag tulo ng luha ko. So totoo nga na wala na sila Mark.

Sinubukan ko pang magpumiglas pero hindi ko magawa."Emily stop it!" 

Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa. Padilim na ngayon at kulay kahel sa ang kalangitan. 

Isa't kalahating araw nalang.

Nasa may kalagitnaan kami ng Lake si Lukas at Guind ang nag sasagwan, si Adj naman ang tumitinging sa paligid. 

Nakalipas pa ang ilang minuto ng maramdaman ako ng pag patang ng tubig saaking pisngi galing sa kalangitan. Nasundan pa ito at sunodsunod nang pumatak ang tubig ulan. Maging ang kalangitan ay nalulungkot sa nangyari. There is a storm heading upon us base sa kulimlim ng ulap.

Sa lakas ng hangin ay lumalakas din ang alon. Patuloy lang kami sa paglayag sakabila ng malakas na ulan. Katabi ko ngayon si Adj na mahimbing na natutulog, nagising lang ito ng maramdaman ang lamig ng hangin at pagpatak ng ulan. 

Mula sa kalayuan ay nakikita namin ang iba't ibang ilaw. We are finally here..

Laking gulat ko nang may malaking alon ang papalapit samin at bumanga kami sa malaking bato. Sa bilis ng pangyayari ay nilalamon nako ng ilog. Hindi ako makagalaw dahil sa nakatali ang aking kamay maging ang aking paa.

Unti unti nakong nawawalan ng hininga. Siguro nga kapalaran ko nang mamatay at hindi na mababago yon.

--

-AJIN-

Tumaob ang aming banka dahil sa malakas na pagsalpok ng aming bangka sa may batohan. Tatalon na sana ako ng pinigilan ako ni Guind. Nakita ko ang Lalaking tumalon mula sa may batohan na aming pinagsalpukan. 

"Miss me?" Napatingin kaming apat sa nag salita. "Mark!" Lumakas lalo ang hangin kaya nag tulungan kaming umakyaw sa may bato. Hindi na kakayanin kung mag sasagwan pa kami. 

"Sabi ko na nga bang buhay kapang hayop ka eh." Tinapik ni Guind si Mark sa balikat pero halos hampas na iyon. "Syempre, matagal mamatay ang masamang damo." sagot naman nito. Napatingin ako sa apat na babaeng kasama nila.  

"Tita!" Isang magandang babae, na nasa may middle age ang edad at base sa kanyang kilos ay mataas ang estado niya sa buhay, ang nakatayo sa may tabi ng chopper. Naroon ang nanay ni Onue kasama ang ilan sa mga tauhan nila. "Iha, okay lang ba kayo? Well, for sure hindi. Wala nang magiging okay sa panahong ito." Malumanay niyang sabi.

"Okay lang naman sila tita, basta nandiyan si Adj. Hindi basta bastang namamatay ang mga masamang damo ganon din ang kasama nito, diba tita?" Sagot ni Mark at umakbay pa sakin. Siniko ko naman siya ng pagkalakas lakad kaya ngayon ay halos  mamilipit sa sakit. "Tita pano ho kayo nakarating dito?"

"So long story my dear. Saka yo nalang e ke-kwento kapag naka alis na tayo sa lugar nato. Nasan na ba ung anak ko." Tumango naman ako bilang sagot. I almost forgot Emily kaya tinignan ko agad kung naiahon na ni Onue ito. Nakita ko sila sa may lupa at sini-CPR ni ni Onue. I was in relief ng gumising ito at umubo pa ng tubig. Lumandi pa ang gaga.

-

Talim Island