A PLACE OF NOWHERE

Epilogue

Tatlong taon na ang nakakalipas simula ng matapos ang delubyo. Sariwa parin sa ala-ala ang lahat ng mga nangyari. Lahat ng ng yari ay purong aksidente lamang. Nagtapat si Beatrice na may ron siyang naitapon na insects repellent sa kagubatan, na maaring pinag mulan ng Virus.

Ang Kompanya ay agad na pinasara at e-ninspection ang mga chemical na ginamit. Ang siyudad ng Maynila ay halos maglaho sa mapa ng Philipinas, mabuti nalang sa tulong ng donasiyon ibang bansa ay muli itong naibalik sa ayos at kasalukuyan paring inaayos. Mabuti nalamang ay hindi kumalat ang virus sa buong bansa at agad itong naagapan, kung hindi ay lalong lalala ang sitwasiyon. 

Dahil sa mga natamo ay kailangan namin manatili sa Hospital ng mga ilang buan. "Ems! Hey, we have a beach party tomorrow. I hope you can attend. They say your boyfriend will attend too. I'll send the location."Rosana, Isang babaeng blond na buhok, ang sumira sa pag momoment ko dito sa may second floor ng school namin sa may hallway. We are in US.

"Really? Any way who's my boyfriend?" Hindi ako na inform na may jowa na pala ako. 

"Eh?"

"Just kidding." sabi ko at inayos na ang gamit ko para umuwi. "See you at the party, I guess?" tumango nalang ito bilang sagot at hinayaan nakong umalis.

Umuwi ako sa bahay ng aking lola, pansamantala habang nag aaral ako dito sa US. Bakit kami nandito sa US? Well dahil sa nangyari sa Manila ay mahabang recovery ang kailangan naming gawin at dito lang kami pinatingin. Unlikely sa mga nakasama namin sa Talim siland at nakaligtas sa mga pang yayar duon, hindi ko alam kung nasan na ang iba, but some familiar faces ay nakikita ko dito sa US. 

"Iha, nakauwi ka na pala kumain ka muna, nag bake ako ng cookies naroon sa stante." Sabi saakin ng aking lola nang makita niya ako. "Salamat po!" Nag mano ako bago pumasok sa loob.

"Hoi, ano ba! Akin yan!" Bulyaw ng isang babae sa kung sino mang kausap niya. Malayo ka palang ay maririnig mo na. 

"Adj, myadami nyaman nandon sha contayiner hindi ka nalang kumuha ulit." angal naman ni Mark habang nginunguya ang ninakaw niyang cookies.

"Gago ka pala eh." Mag rarambulan pasana sila pero pinigilan ko na. "Tandaan niyo guys wala kayo sa mga sarili niyong bahay, hah! Makikitira na ngalang kayo mag kakalat pa kayo." inis kong sabi at pinulot ang tissue na nakakalat sa baba. "Konting konsiderasyon naman!"

Natahimik naman sila at pasimpleng dinaklot ang kanilang sarisariling kalat. 

"Sina sabi ko sayo Mint pag talagang nakita kita diyan sa may Pinas at may kasamang ibang lalaki papalitan ko yang ulo niya ng ulo ni Iron Man." Inis na sabi ni Guind habang kausap sa telepono si Mint. Nag aaway nanaman ang dalawa. "Sige na gabi na niyan sainyo matulog ka na, luv u" 

Hindi naman maipinta ang muka nila Mark at Adj sa narinig na ikinatawa ko ng pag kalakas lakas.

"Bro! Di kita pinalaki ng ganyan." mailing iling pang sabi ni Mark habang nakahawak sakanyang ulo, upang ipakita ang pagkadismaya kanyang nararamdaman. 

Binatuhan naman ng maliit na unan, na galing sa uluan, ni Guind si Mark "Kamusta naman yang ginawa ko?" sabi nito sabay salo sa binato ni Guind. Tinutukoy niya ang kaliwang kamay na ginamit pangbato ni Guind. "Okay naman.. medyo mabigat pero masasanay rin." 

Left Mechanical Hand, isang rigalo ni Mark noong nag daang kaarawan ni Guind. Dahil nga sa pagkaputol ng kanyang kamay ay wala namang infection ang kumalat at nasuri na siya ng mga propesiyonal na doktor dito sa US. Kung hindi ko pa nasasabii ay isang imbentor sila Mark at Guin, Robotics engineers.  Kaya minsan na nilang pinasabog ang isang kwarto sa bahay at naging dahilan kaya nasugod pa di oras ang matanda, sa kagagawan nila Guind. Lahat ay naging maayos saaming mag kakaibigan. Isang simpleng buhay. Looking forward, kahit sakabila ng mga masasakit na napagdaanan. Well, that's how life works? I guess.

"Anyway, sama kayo sa party?" Adj ask.

---

END