A PLACE OF NOWHERE

7

Life

Gusto kong umiyak. Gusto kong magalit. Gusto kong pumatay pero patay na eh, patay na ung may gawa sakanya non at ngayon nandon sa baba. Nilapitan ko Si Margarret at malakas ko siyang sinampal. "Dahil sayo! Kung hindi mo ko tinulak, hindi ako masasabet sa railings! Edi sana ngayon buhay pa si Kyla! Kung hindi kalang naging makasarili sana kumpleto pa kami! bitch!" susugurin ko pasana siya ng pigilan ako ni Mark at Onue. Halos bumakat ang kuko ko sa mga brasong pumipigil sakin.

"Like it's not your fault? Kung iniwan mo nalang sana yang bag mo don walang ma iinfect. Hindi sana siya nakagat at nandito sana siya ngayon buhay pa." It hit me hard. I am partly wrong too. kung pinabayaan ko nalang yung bag edi sana okay lang ang lahat..

"All she do is to cry, Isn't -" hindi na nito natuloy ang sinasabi niya ng sampalin siya ni Adj. "First of all bakit kaba nanulak? The stairs are wide. You can run freely." Sinampal niya ito ulit. "And you know that bag has it all we need to survive in this fucking place. Ikaw anong dala mo? May naiambag ka ba? Only your useless self. Hindi ko nga alam bat pa naming naisipang eligtas kayo sa Camp Site." 

Lumayo na ito dahil baka kung ano pang masabi ni Adj. Dumating na ang chopper na mag aalis samin sa lugar nato. Nag baba sila ng stairs para akyatan namin nauna kaming mga babaeng umakyat kasunod sila Mark. Biglang natanggal ang kahoy sa pintuan dala ng malakas na hangin galing sa chopper na sinasakyan namin. Nag silabasan ang mga Zombies at muntikan pang ma abot si Onue, mabuti nalang ay naka tungtong na ito sa hagdanan.

A woman wearing a combat uniform gives us bottled water and snacks. Some are military doctors helping us to heal our wounds. Yung babaeng lumapit saamin kanina ay pangalang Aizel, one of the doctor or nurse, she always ask if we need something hanggang sa makarating kami sa military camp. 

Napaliligiran ng net wall ang buong lugar at may nag babantay na mga sundalo sa paligid or should I say sa mga masasamang loob. Hindi sila galing sa militar dahil sinakop nila ang lugar na ito. 

I thought we are finally in safe hands, but I'm wrong. Three days ago when Onue, Mark, and Guind separate with us. The full force of terrorist ang sumugod dito sa military camp kaya natalo ang mga ito. Ang mga ibang na nakaligtas ay ginawang alipin kasama sila Onue.

Si Aizel ay dinala sa facility upang mag gamot ng mga nasugatan sa kasapi ng mga terorista. At kami nakakulong dito sa isang block. May mga rehas at nakakandado ito. Kasama ko sila Adj, Margarret, Lazy, at Bea ngayon. Sa magkakaibang rehas ay may mga naka kulong ding kababaihan. Hindi ko alam kung pano sila napunta dito..

Nagulat kami nang may mag bukas ng pinto at niluwa nito ang isang matabang lalake. Isa isa kaming sinusuri. Mag kahalong kaba at takot ang aming naramdaman sa tatlong araw namin dito ang mga binabalik sa selda ay halos hindi mo na mamukaan. Hindi ko alam kung anong nangyayari pero sana wala isa saamin ang mapili.

Nagulat kami lima ng sa amin pumunta ang lalake kasalukuyan nitong tinatanggal ang kandado at sumisipol pa. Hinawakan ko ang kamay ni Adj sa takot. Ayokong mapili pero ayoko ding sila ang malagay sa ganong sitwasyon.

Hindi ko alam kung mag papasalamat ako o kung matatakot dahil sa ako ang kinuha hindi si Adj. Pinigilan pa ito ni Adj mero wala rin itong nagawa nang hambalusin siya ng lalake. Habang hini hila ako sa kung saan man, I was thinking of him. How I wish maililigtas niya ako sa kamay ng mga taong to. How I wish na may tutulong sakin.

Now that my life is in

Danger