When we were 18...

Chapter 43

Taylor's POV

"Μωρό μου φεύγω εγώ" είπε ο Louis και με φίλησε

"Εντάξει να προσέχεις" είπα

"Τι θα κάνεις εσύ;" με ρώτησε

"Περιμένω τη Nicole να με βοηθήσει σε κάποια ψώνια" του απάντησα

"Εντάξει καλά να περάσετε" μου είπε και βγήκε από το σπίτι

Έκατσα στον καναπέ και πήρα το λάπτοπ στα χέρια μου. Μπήκα και άρχισα να ψάχνω έπιπλα για το σπίτι μας. Και ναι μένουμε επιτέλους οι δυο μας! Ο Louis από τότε που έμεινα έγκυος ήθελε να μείνουμε μαζί αλλά εγώ του εξηγούσα ότι ήταν ακόμα νωρίς. Ε μόλις μπήκα στον δεύτερο μήνα με έπρηξε και συμφώνησα. 

Ευτυχώς βρήκαμε ένα αρκετά οικονομικό σπίτι κοντά στο πατρικό μου και επειδή προφανώς ο μισθός του Louis δεν φτάνει για τα έξοδα μας βοηθάνε και οι γονείς μας. Το σπίτι ήταν επιπλωμένο όταν το πήραμε αλλά ψάχνω καινούρια για να το κάνω πιο σύγχρονο.

Τότε το κουδούνι χτύπησε και υπέθεσα πως θα ήταν η Nicole οπότε σηκώθηκα για να ανοίξω. Όταν σηκώθηκα ένιωσα έναν δυνατό πόνο χαμηλά στην κοιλιά μου που με έκανε να πέσω στο πάτωμα.

Τότε όλα σκοτείνιασαν

Nicole's POV

Έχω χτυπήσει πολλές φορές το κουδούνι της Taylor αλλά δεν λέει να μου ανοίξει. Μπορεί να είναι στο μπάνιο οπότε σκέφτηκα να ανοίξω με τα κλειδιά μου.

Μόλις άνοιξα την πόρτα είδα την Taylor ξαπλωμένη στο πάτωμα γεμάτη αίματα. Όχι όχι όχι.

"Taylor!" φώναξα αλλά απάντηση δεν πήρα

Πήρα κατευθείαν ασθενοφόρο το οποίο ευτυχώς ήρθε σε δευτερόλεπτα.

[...]

Είμαι στο νοσοκομείο και περιμένω να βγει ένας γιατρός να μου πει τι γίνεται. Σε όλη τη διαδρομή προσπαθούσα να πάρω τηλέφωνο τον Louis αλλά ο ηλίθιος δεν το σήκωνε.

"Nicole" άκουσα μια γνωστή φωνή να με φωνάζει. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Zayn και τα υπόλοιπα παιδιά να τρέχουν προς το μέρος μου.

"Τι έγινε;" ρώτησε η Aria

"Δεν ξέρω είναι οι γιατροί τώρα μέσα" της απάντησα

"Ο Louis;" ρώτησε η Violet

"Τον έχω πάρει 200 τηλέφωνα αλλά τίποτα. Εσείς πήρατε;" είπα

"Ναι αλλά τζίφος. Πήραμε και τους γονείς της και μας είπαν ότι θα πάρουν την πιο πρόσφατη πτήση από Αγγλία για να έρθουν" είπε ο Harry και εγώ έγνεψα