When we were 18...

Chapter 35

"Αποφάσισα κάτι" είπα

"Ακούω" είπε

Πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα κάτι που δεν περίμενα ποτέ να πω τον τελευταίο ενάμιση μήνα.

"Θα παρατήσω το πρόγραμμα ανταλλαγής" ξεφούρνισα

"ΟΠΑΑΑ!! Τι εννοείς;" ρώτησε ξαφνιασμένη

"Θα συνεχίσω το εξάμηνο εδώ" απάντησα

"Πως σου ήρθε αυτό ξαφνικά;" ρώτησε

"Απλά κατάλαβα πως οι φίλοι μου με χρειάζονται και δεν μπορώ να τους παρατήσω επειδή φοβάμαι να αντιμετωπίσω τον Zayn" απάντησα

"Εγώ μαζί σου σε ό,τι και αν αποφασίσεις αλλά οι σχολές εκεί ξεκινάνε αύριο" είπε

"Το ξέρω. Θα μιλήσω αύριο με τον πρύτανη και θα κανονίσω να συνεχίσω κανονικά το εξάμηνο" εξήγησα

"Είσαι σίγουρη για αυτό;" με ρώτησε

"Έτσι νομίζω. Στο κάτω κάτω θα έπρεπε να τον αντιμετωπίσω κάποια στιγμή" απάντησα

"Και γω πιστεύω πως καλύτερα να τα ξεκαθαρίσετε τώρα" είπε

"Ναι και εγώ αυτό πιστεύω πια. Εσείς καλά θα είστε;" ρώτησα

"Ναι ρε μην αγχώνεσαι για μας" απάντησε

"Θα μου λείψετε ρε" της είπα

"Και μας πολύ. Άντε θα τα πούμε στη Θεσσαλονίκη μόλις τελειώσει το πρόγραμμα" μου είπε

"Εννοείται ρεεε. Το μόνο που θέλω από εσένα είναι να μαζέψεις ό,τι ρούχα και πράγματα άφησα στο σπίτι" της είπα

"Ναι ρε θα το κανονίσω μην αγχώνεσαι. Νομίζω κιόλας θα έρθει ο Jaden Ελλάδα να πάρει κάτι πράγματα οπότε θα μπορέσει να στα δώσει" μου είπε

"Α τέλεια. Λοιπόν πρέπει να κλείσω, φιλάκιαα" της είπα

"Φιλάκιαα. Να προσέχεις και ό,τι χρειαστείς πάρε με" μου είπε και τερματίσαμε την κλήση

Έβαλα το κινητό μου πάλι μέσα στο τσαντάκι μου και έκατσα πάλι στο παγκάκι.

"Εμ γεια" άκουσα μια φωνή από πίσω μου. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Zayn να έρχεται διστακτικά.

"Γεια" του είπα

"Ήθελα να πάρω λίγο καθαρό αέρα. Θες παρέα ή να εξαφανιστώ;" ρώτησε και εγώ χαμογέλασα

"Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα λίγη παρέα" του είπα και του έκανα χώρο να κάτσει δίπλα μου