When we were 18...

Chapter 12

2 μέρες μέχρι το παρτι

Zayn's POV

Περπατάω μέχρι το σπιτι της Nicole.Μου είπε να πάω σπιτι της για να αράξουμε επειδή είναι μόνη της και τα κορίτσια δεν μπορούν.Χαιρομαι πολύ που πάω αλλά φοβάμαι μην αναφέρει τίποτα για τα γενέθλια της γιατί σύμφωνα με την Aria πρέπει να κάνω πως τα ξέχασα.

Χτυπάω το κουδούνι και ανοίγει η Nicole.Γαμωτο είναι τόσο όμορφη.Φοράει ένα αθλητικό σορτσάκι με ένα μαύρο φανελάκι και έχει τα μαλλιά της πιασμένα σε κοτσίδα. Μάλλον διάβαζε γιατί είναι με τις σημειώσεις στο χέρι και έχει ένα στυλό περασμένο στο αυτί της.

«Γεια.Πέρασε»μου είπε έχοντας ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά

«Σε διέκοψα από το διάβασμα;»τη ρώτησα

«Μια μικρή επανάληψη έκανα ώστε να έχω το κεφάλι μου ήσυχο»είπε και άφησε τις σημειώσεις και το στυλό πάνω στο τραπέζι.

«Για πες τι θες να κάνουμε;»τη ρώτησα

«Χμμμ....δεν ξέρω.Εχει ωραίο καιρό έξω αλλά από την άλλη αύριο δίνουμε το πιο δύσκολο μαθημα»

«Επειδή ούτε εγώ είμαι στο mood για βόλτα δεν αραζουμε στο μπαλκόνι να δούμε το ηλιοβασίλεμα και να δούμε καμία ταινία;»πρότεινα

«Ναι καλή ιδέα.Τι να φέρω να πιούμε;»με ρώτησε κοιτώντας το ψυγείο

«Τι έχεις;»

«Εμμ... μπυρες χωρίς αλκοόλ και χυμό μήλο πορτοκαλί καρότο»είπε προβληματισμένη

«Πολύ party animal είσαι εσυ ρε!Με τρομάζεις»την κορόιδεψα και με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα.

«Σκάσε δεν πήγαμε σουπερμάρκετ και αυτές οι μπυρες παίζει να είναι κανένα δίμηνο εδώ μέσα και δεν τις πίνει κανένας»

«Θα μας ξεκάνεις εσύ»της είπα γελώντας

«Αχ καλε έχω και κόκα κόλα και μπορούμε να παραγγείλουμε και πίτσα.Θες;»με ρώτησε

«Άντε καλά αφού δεν έχω επιλογή»της είπα και μου σήκωσε το φρύδι.Αχ όταν το κάνει αυτό με τρελενει!

Πήγαμε στο μπαλκόνι και κάτσαμε στις απίστευτα βολικές καρέκλες που έχει αυτό το σπιτι.Και φυσικά την καλύτερη θέα!Άμα το σπιτι είναι ρετιρέ είναι ότι καλύτερο

Συζητούσαμε για διάφορα θέματα και ευτυχώς δεν ανέφερε τα γενέθλια της αλλιώς θα ερχόμουν σε πολύ δύσκολη θέση και θα καρφωνόμουν εύκολα.Δεν το έχω και πολύ σε αυτά όποτε ελπίζω να βγει όπως όλοι περιμένουμε.Γιατί το αξίζει...