When we were 18...

Chapter 26

~Δεκέμβριος~

Nicole's POV

«ΞΥΠΝΑ ΜΩΡΗ»ακούω την ηλίθια φωνή του αδερφού μου δίπλα στο αυτί μου!

«ΤΙ ΘΕΣ ΓΑΜΩ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ;»φώναξα κάτω από το μαξιλάρι μου

«Φεύγω»ανακοινώνει.Χεστηκα!

«Και εγώ τι θες να κάνω;Να σου στρώσω το κόκκινο χαλί;»τον ειρωνεύομαι

«Άσε τις βλακείες και σήκω.Η μαμά και ο μπαμπάς μου είπαν να σε ξυπνήσω πριν φύγω»είπε και βγήκε από το δωμάτιο μου

Ε ρε φίλε τι τραβάω πρωί πρωί!Δεν υπάρχει καμία ησυχία σε αυτό το σπίτι.

Σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια από το κρεβάτι και σέρνω τον εαυτό μου μεχρι τον κάτω όροφο.Ε ας κοιμηθώ στον καναπέ τουλάχιστον!

«Άντε παω στο studio.Τα λέμε το βράδυ μικρή»μου είπε ο Louis και με φίλησε στο κεφάλι.Αν είχα παραπάνω ενέργεια θα έτρωγε φάπα αλλά πάλι τυχερός στάθηκε.

«Στο καλό και να μας γράφεις»μουρμούρισα και ξάπλωσα στον υπέροχο καναπέ μας

Με το που ξάπλωσα στον καναπέ εκείνη την ώρα χτύπησε το κινητό.Τι στο διάλο έπαθαν όλοι σήμερα;

~Κλήση~

«ΠΟΙΟΣ;»είπα μόλις το σήκωσα

«Κάποια έχει νευράκια πρωί πρωί»άκουσα τη φωνή του Zayn από την άλλη γραμμή

«Αχ σορρυ βρε μωρό μου απλά όλοι έχουν βαλθεί να μου ανεβάσουν την πίεση πρωινιάτικα»είπα αγανακτισμένη

«Ναι κάτι κατάλαβα»είπε γελώντας

«Με ήθελες κάτι;»τον ρώτησα

«Θες το απογευματάκι να έρθεις σπιτι μου;Σου έχω μια έκπληξη»μου είπε

«Ωραιααα.Τι ώρα να έρθω;»τον ρώτησα

«Κατα τις 8»απάντησε

«Τέλεια»είπα και κλείσαμε

~Τέλος κλήσης~

Κοίταξα την ώρα στο ρολόι της κουζίνας και είδα ότι ήταν ακόμα 10.30.

Έχω αρκετή ώρα μπροστά μου οπότε let's get productive.Αφού ο ύπνος τώρα έχει φύγει λέω να ασχοληθώ με το δώρο του Zayn για την επέτειο μας.Κλείνουμε 7 μήνες!

Ανεβαίνω στο δωμάτιο μου και βάζω μια φόρμα Nike με ένα oversized φούτερ.Πιάνω τα μαλλιά μου σε ένα messy bun και ξεκινάω τη δουλειά.

Αφού πρώτα στρώσω όμορφα το κρεβατάκι μου και συμμαζέψω τυχόν ρούχα τα οποία δεν έβαλα ποτέ μέσα στην ντουλάπα κάθομαι να ασχοληθώ με το δώρο του Zayn.