Sweet Lies |Minsung|

17

"Babanın küçükken sana yaptığı deneylere bakacak olursak o da bu işin içinde."

—————————————————

1 Hafta Sonra

"Lütfen Minho!"

Minho masum bakışlarla kendisine bakan çocuğa gözlerini devirdi.

"Tamam burada bekle."

Jisung mutlulukla ona sarıldı. Daha sonra hemen geri çekildi. Araları bir haftadır tuhaftı. Hep birliktelerdi ama aralarında bir soğukluk vardı.

Babasıyla konuşmak için giden Minho'nun arkasından baktı. Mark ve Haechan onları bir mekana davet etmişlerdi. Babası ona asla izin vermeyeceği için Minho'nun izin almasını istemişti.

Babası Minho konuşurken kendisine sertçe baktı. Jisung hemen başını eğdi. Heyecanla beklediği sırada Minho geri geldi.

"Ne oldu? Ne dedi? İzin verdi mi?"

"Evet. Ancak Yeji ve Hyunjin de sizinle gelsin dedi. Ayrıca içmen yasak."

"O yasağı delebiliriz değil mi Minho?"

Minho'ya gözlerini kırpıştırarak baktı.

"Bakarız. Sevgiline haber ver."

"Ne sevgilisi?"

Minho sessiz kaldı.

"Yeji'den mi bahsediyorsun?"

"Başka kim olabilir?"

Jisung güldü.

"Haklısın ona mesaj atarım. Hadi gidip hazırlanalım." Jisung Minho'nun kolundan çekiştirip odaya götürdü.

"Jisung?"

Jisung seçmeye çalıştığı kıyafetlere bakarken cevapladı.

"Efendim bebeğim?"

"İlk karşılaştığımız gün yanında bir çocuk vardı. Kimdi o?"

Jisung aniden duraksadı.

"Jisung?"

Jisung iç çekti ve sakince yatağına oturdu.

"Komşumuzdu ve tek arkadaşımdı. Babam onunla görüşmeme izin veriyordu. Bir gün beni buradan kurtarabileceğini söyledi. Çalıştığı yerdeki patronunun çok güçlü olduğunu ve babam beni bulmadan önce beni yurt dışına kaçırabileceğini söyledi. O zamanlar berbat bir vaziyetteydim. Bedenim yaralarla doluydu. Odamdan dışarı çıkmama izin verilmiyordu ve çoğunlukla aç bırakılıyordum. Bir gün Felix'in yanına gitmeme izin verdi. Ben de fırsattan istifade Felix ile birlikte o yere gittim. Adam bana bazı şeyler teklif etti-"

"Ve sen de kabul ettin."

Jisung dolan gözlerine aldırmadan devam etti.

"Mecburdum. O kadar kötüydü ki. O zamanlar çok farklıydım. En ufak şeye duyarlıydım. En ufak sesten korkardım. Psikolojim bozuktu. O gün beni yakaladıklarında Felix'e ne oldu bilmiyorum. Onu o günden beri hiç görmedim. Ne onu ne de ailesini. O günden sonra bana daha çok eziyet etmeye başladı. Ancak şu son üç aydır bana eskisine göre daha iyi davranıyor. Sürekli korumalar yanımdaydı. Eskisi kadar sıkmıyordu beni. Şu an ise gerçekten özgür hissediyorum. Bir haftadır sadece yemeklerde karşılaştık. İnanabiliyor musun? Bana hiç karışmıyor. Sana çok güveniyor olmalı."