ALEDA(TAMAMLANDI ❣️❣️)

"21"

Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her gece

Yalnızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynuna

Olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeye

Anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan

Kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış

Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan

İçindeki çocuğa sarıl

Sana insanı anlatır

************************

Benden size ve Aleda'ya gelsin:))))

Kuzular nasılsınız:)

Umarım çok iyisinizdir:)

Sizleri seviyorum. Sizde sevdiğiniz için voteye basın tamam mı?

Umut dolu okumalar:)

*****************************************

'Aleda' hayal ve gerçeklik arasında savruluyordu bedenim. Gözlerimi ilk defa açmak istemezken bulmuştum kendimi. Sanki gözlerimi açarsam kollarına sığınıp hıçkıra hıçkıra ağlayacaktım. Burnuma dokundurulan kolonyanın genzimi yaktığını hissediyorum. Fakat gözlerimi açmak adına kılımı dahi kıpırdatmazken,

'Uyanmıyor Cengiz' o kadının sesi kulaklarıma doluyordu. Daha sonra ise onun elleri şah damarıma dokunup, elinin tersini yanağıma sürttü. Nefesimi tutmuş ellerinin sıcaklığını hissederken,

'Aysun bilmiyorum' titreyen sesiyle kurduğu kelimelerde babam,

'Ambulansı aramadın mı Nazlı hanım. Kızım, yavrum' babamın ellerini şimdide başım da hissediyordum. Ellerinin varlığı hala bedenimdeydi. O nasırlı yüzeyi hissederken,

'A-Arıyorum hat düşmüyor' diyen annemle tam gözlerimi açacağım esnada bacaklarımın altında kollarını hissettim.

'Bu böyle olmayacak kaç dakikadır baygın' bedenimi kolları arasına almasıyla, burnum sıcak göğsüne değerken gözlerimi ağır bir şekilde araladım.

'Haklısın anahtarlar nerede' diyen babam ile bakışlarım kirli sakallarının gizlediği çenesine gitti. Dolan gözümden akan bir yaş sonunda özgürlüğüne kavuşurken,

'Cengiz' diye seslenmemle adımları olduğu yerde durdu. Bakışlarını aynı hızla bana çevirmesiyle kimine göre birkaç saniye bana ise bir ömür geçen bakışmamızla,

'Selvi' dedi. Ben oysa ilk defa Selvi olmak istemezken o kadın,

'Ah çok şükür ya' demesiyle babam hızla yanımıza gelip,

'Kızım' dedi. Bakışlarımı babama çevirmemle,

'Beni alır mısın' diye sordum. Biraz daha kolları arasında kalmış olursam kalbim duracak gibiydi. Sıkılaşan kollarını kaburgalarımda hissediyordum. Aldığı derin nefesle şişen göğsü hiç yardımcım olmuyordu.