Kim Seungmin gözlerini yine bilinmezliğe açarken mırıldanıyordu. Neden gölge olmak zorundaydı? Neden bir şeyleri başarabilmek için başlamaktan korkuyordu? Beyaz renkli odasında zaman geçirmek oldukça keyifliydi. Seungmin sade birisiydi. Ya tamamen siyahtı ya da beyaz. Onun için ortasını bulmak zordu. Ortasını bulmak ona göre sıradanlıktı. Klasik bir oda fakat içinde Seungmin'i mutlu edebilecek eşyalar ile doluydu. En sevdiği ise küçük verandasında açan minik Lavantalarıydı. Her gün suladığı mis kokulu çiçekler onu mutlu ediyordu. Bazen onlarla konuşur, Hyunjin'in gün içinde ne yaptığını anlatırdı. En büyük sırlarını bu sevimli çiçekler biliyordu.
Ara ara çaldığı gitarını eline aldığı zaman, akşam güneşi lavanta kokan odasına vurur Seungmin'i dinlerdi. Seungmin ise gülümseyerek onların kendisine eşlik ettiğini hayal ederek yumuşak sesiyle şarkı söylerdi. Komşuları bu durumdan rahatsız değildi. Sürekli havlayan köpekleri Seungmin'in sesini duyunca gevşer uykuya dalardı. Seungmin bir ninniydi. Ancak onu dinleyebilenler şanslıydı. Yıllardır hayatında Hyunjin ile tanışacağı, arkadaş olacağı günü beklerdi fakat buna asla cesaret edemez bir adım gerisinde durmayı tercih ederdi. Her açılmaya karar verdiğinde mektup yazardı üstüne en sevdiği kokuyu koyar okul çantası ile beraber giderdi. Sonu hüsran ile biten mektupları okul dolabına koyar yerine yenisini yazardı. Kim Seungmin aşkın en masum haliydi, farkındaydı. Korkaktı, ama sevgisi daha üstün geliyordu.
Yatağının altından lavanta kokulu kağıdı çıkarıp gülümsedi. Tıpkı verandasında ki çiçekler gibi mordu. Eline aldığı kalem ile yeniden açılmaya karar verdiği çocuğa mektup yazmaya başladı.
Sevgili Çilekli Süt
Sana bu mektubu yazmaya karar vereli neredeyse 6 sene oldu. Biraz utanç verici bir durum, ama sorun değil, sana olan sevgim üstesinden geliyor. Belki beni fark etmedin, bu mektubu okuduktan sonra fark etmezmiş gibi de davranabilirsin. Seni suçlamıyorum Hyunjin. İnan ki seni asla suçlamıyorum. Bir gölgenin görevi her zaman gölge olmaktır. Fakat eğer istersen bu gölgenin kendi benliğini bulmasına yardım edebilirsin.
Saçların Hyunjin..onları nasıl yakmadan koruyabiliyorsun? Ben asla beceremezdim. Senin tarafından fark edilmek korkusu buna sadece bahane olurdu. Eski saçlarını sarı saçlarına tercih ederim. Seni böyleyken herkes tanır ve aşık olur, oysa ki ben, siyah perçemlerini kafasını eğdiği zaman sinirle geriye atıp elma şeklinde bağlayan çocuğa aşığım. Bu bir sorun değil. Yani benim için değil, özür dilerim biraz bencilceydi... 6 sene önce annemle babam hararetli bir tartışma yaptığı için evden kaçıp geldiğim parkta tek başıma oturuyordum. Ertesi günü yine gülümsemek için bir başıma ağladığım parkta boş salıncak fırsatını yakalamana rağmen, annenin sana verdiği harçlıkla aldığın çilekli sütü vermiştin.
O gün çilekli süt ismini vermiştim sana Lavanta kokulu çilekli süt. Seninle arkadaş olmak istemiştim ama o günden sonra benden gidebileceğin en uzak şehre taşınmıştın. Senin için derslerimden düşük notlar alıp aileme okulu kötüleyip senin gittiğin okulun ismini vermiştim. 6 yaşımda olmama rağmen senin için ilk fedakarlığımı yapmıştım çoktan. Sana anlatmak istediğim çok şey var Lavanta kokulum. Eğer birlikte oturup konuştuğumuz zamanlar olursa diye saklıyorum. Şimdilik bu kadarını bilmen yeterli.
Unutmadan,
Seni Seviyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
