-| TUVA |-

- Yavaş Adımlar -

Yeni bölümümüz sizlerle ^-^

Güzel kalplerinizle Tuva'nın hikayesini kucaklayıp tatlı yorumlarınızla burada benimle birlikte olduğunuz için çok çok teşekkür ederim <3

Umarım birlikte güzel hikayeler yazarız <3

Keyifli okumalar~~

*Bölüm şarkısı- Straykids-Story that wont end*

------  - Bölüm 11 - Yavaş Adımlar - ------

" Ya şu çocuğu silahla korkutmasana psikopat!" diyerek omzuma vuran Mina'ya bakıp güldüm. Yine kendi çocuğu gibi sahiplenmişti Doktor Sang'ı...

O ise kovalamamdan korkmuş olacak ki çoktan arabaya binmişti.

" Psikopat? Sen var ya!" dedikten sonra onun kolundan tutup kendime doğru çektim.

" Geçen de kafama vurmuştun. Nasıl bir ölüm tercih edersin?" dediğimde gülüp birden bana sarılmasıyla şaşırıp ona baktım.

" Öldürün beni!! Yaşamak isteyen kim Tuva Hanım?" demişti bir de... Gerçekten hayatıma sadece delileri dahil etmişim gibi hissediyordum. Kedi gibi bana yaklaşmış sarılmayı da sonlandırmamıştı. Omzundan tutup gülerek onu ittim.

" Hadi gidelim artık. Bana sırnaşıp durmasana! Temastan hoşlanmıyorum."dediğimde omzunu silkti sadece.

" Haydi gidelim. Yemekler hazırmış." Diyerek kapının önünde durup bize bakan Changmin'e baktım. Hangi ara gelmişti? Hayalet gibiydi...

Açıkçası hiç de köye gitmek istemiyordum... Nedense canım çok sıkılacakmış gibi bir his belirmişti içimde...

...

" Ne zaman döneriz?"

Camdan dışarıya bakmayı bırakıp öndeki ikiliye seslendiğimde Changmin gözlerini devirmişti.

" Yalnız daha köyün tabelasını bile yeni görüyoruz. Sendeki sabır da takdire şayan Tuva." Dediğinde suçlu hissetmiştim. Adamlar beni davet etmişti ben ise istemediğimi çok belli ediyordum.

" Yok ondan değil. Merkezden çağırabilirler diye dedim." Diyerek kendimi savunmuştum. Mina ise bu savunmama gülmüştü.

" Tatil değil mi bugün? Yeme bizi Tuva. Ayrıca Sang Dede bizi bırakmaz. Bu gece buradayız..." dediğinde Mina'nın koltuğunu tutup öne doğru eğildim.

" Hadi seni tanıyorlar da ben kimim? Bu biraz saçma olur. Ben en iyisi akşam olmadan arabayla geri döneyim. " demiştim. Ama Changmin'in imalı bir şekilde gülmesiyle arkama yaslanıp ona baktım. Konuşacakmış gibi derin bir nefes aldı.

" Yalnız bizim köye giriş var ama çıkış dedemin izniyle olur. Amirliğin burada geçmez yani..." dediğinde kaşlarımı çatıp Changmin'i süzdüm.

" Neden? Deden mafya mı?" dediğimde bu sefer de Doktor Sang gülmüştü.

" Mafya değil Amir Tuva... Sadece köyün saygınlarından biri. Köydeki herkes onun sözüne çok kıymet verir. Abim onu kastediyor."

Diyen Doktor Sang'a baktım. Gülümseyerek bana bakıyordu.

" Anladım... Ama ben böyle üniforma ile biraz garip kaçarım gibi." Üniformama bakıp söylediklerime Mina hemen cevap vermişti.

" Oradan bir şeyler ayarlarız." Diyerek derin bir nefes almıştı. Ehh başka bir sorun kalmamıştı sanırım...

...

Changmin hanok tarzı kocaman bir evin bahçesine giriş yaptığında birkaç adam ki hizmetlilerdi sanırım hemen arabanın yanına gelmiş ve bizi selamlamışlardı. Daha arabadan çıkmamıştık bile...