The Living Fictions

Chapter 24

Chapter Twenty-Four

Magkasama kaming naglakad pauwi ni Ryden pagkatapos no'n. Hinatid niya ako sa amin pero hindi kami nagkausap saglit kasi takot akong makita kami ni Mommy. Sa totoo lang, I don't want to hide everything about us pero takot rin ako na baka kung anong gawin ni Mommy na ikapahamak kay Ryden. I knew it, she don't want me to be with Ryden. She doesn't want me to be with anyone else but what else could I do?

I'm falling inlove.

"Sleep early, please." Ginulo niya ang buhok ko.

"Oo na, ikaw lang naman 'tong mahilig magpuyat eh." I rolled my eyes.

Tinawanan niya lang ako at nagpaalam na. Pumasok na ako sa gate at dumiretso sa kwarto ko.

Wala naman akong magawa kaya doon lamang ako sa aming terrace at nagpapahangin. I never thought na ganito ang pakiramdam. It makes you crazy to the point na gusto mo lang na ngumiti the whole day. I never regretted my decision na sinagot ko si Ryden. I just hope that our relationship will be peaceful.

Naalala ko tuloy ang characters nuong librong pinahiram sa akin ni Lolo. Chester was so happy there is nang malaman na mahal rin siya ng babaeng mahal niya na si Solari. Kaya masasabi kong nakikita ko ang sarili ko ngayon kay Chester. Pareho kami ng nararamdaman; sayang nararamdaman dahil minamahal kami ng taong mahal namin.

"Ayezza?" Napabalik ako sa aking diwa ng maramdaman kong tumabi sa akin si Daddy. Seryoso ang kaniyang ekspresyon habang dahan-dahang naupo doon sa high chair na hinatak niya sa tabi ko. This is something strange, parang gusto niya yata akong makausap.

"I saw you earlier." Iyan agad ang salubong niya sa'kin.

I gulped. Nagkaroon kaagad ako ng clue. Did he mean iyong kami ni Ryden?

"He's your bestfriend, or boyfriend or what?" He asked coldly.

Ang lakas ng tibok ng puso ko. Lahat ng kaba ay nararamdaman ko. Takot ako sa susunod na salitang maririnig.

"Answer me Ayezza," kalmang pagkasambit nito.

"He's my boyfriend dad..." Mariin akong pumikit matapos kong sagutin iyon.

Mahabang nakakabinging katahimikan ang bumalot sa pagitan namin matapos kong sabihin iyon. Pati siya ay napabuntong-hininga na rin.

"Oh? I see." Tanging sagot nito na ikinalma ng loob-looban ko.

"S-Sorry for hiding it dad, takot lang naman po ako kay Mommy eh." Nakokonsensyang paghingi ko ng tawad.

He chuckled. "No problem my princess, if that's what makes you happy, kaligayahan mo lang naman ang hangad ko dahil alam kong marami akong naging pagkukulang sa iyo. Just don't cross the line and I hope, hindi ka niya sasaktan." He smiled.

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay agad ko siyang niyakap. I am so thankful to hear those words. Niyakap ako ni dad pabalik. Somehow, it lessen my pain ng naalala ko kung ano ang ikinatatampo sa kaniya dati.

Iba ang saya kapag kayakap ka ng tatay mo. I hugged my Dad tightly dahil sobrang na-miss ko siya biglang ganito. Masaya akong tinanggap niya whatever my relationship with Ryden is.

Weeks after, our Ryden's relationship made stronger. Mas close na kami ngayon at wala naman akong worries sa kaniya. Tama nga ako, he's a good boyfriend. Hindi ganoon ka-possesive at ka-territorial.

“So kailan naging kayo?” tanong ni Ashton habang abala sa pagdi-dip ng biscuit sa chocolate cream.

Narito kami ngayon sa isa sa kwarto ko. It's weekend and we all decided to spend a night here in my room. Sabay kaming tatlo umuwi kanina galing school and our driver brought us here. Nakapagpaalam na rin naman sila sa parents nila and there's no problem with it.