Ενας "Δαιμονιος" Αγγελος!!!

Ρωμη σου ερχομαστε!!!

Ελλη

- "Όχι δεν μπορεί... δυο λεπτά έλειψα από την θέση μου... ποια είναι αυτή η καρακάξα; "Μονολόγησε η Ελλη.

Βρισκόμαστε στο αεροπλάνο με προορισμό την Ρώμη. Μας έκλεισα πρώτη θέση φυσικά. Καθώς ο καρδινάλιος δεν μπορούσε στην business class. Δυο λεπτά έλειψα για τουαλέτα και εμφανίστηκε ο γυπαετός και κάθισε στην θέση μου. Και όχι μόνο αυτό χαζό γελάει και ο δικός μου της χαμογελάει επίσης. Που για να χαμογελάσει ο Άλκης πρέπει να γίνει κάτι πολύ συναρπαστικό. Λες να έρχεται η καταστροφή του κόσμου; Λες να πέσει το αεροπλάνο; Μέσα μου βράζω. Το τερατάκι της ζήλιας έχει κάνει την εμφάνιση του! Την ζήλια μου αμβλύνει το γεγονός ότι η κοπέλα είναι πανέμορφη. Αλλά και ο Αλκης ακόμη και σπορ είναι κουκλος. Φοράει ένα τζιν και ένα πράσινο πουλόβερ το οποίο τονίζει πιο πολύ τα υπέροχα του μάτια. Πλησιάζω και ξεροβήχω ...

- «Γεια!» Είπα κάπως ενοχλημένη.

- «Ωχ συγγνώμη σας πήρα την θέση. Παρακαλώ καθίστε» μου λέει με ελαφρώς ξινισμένη μούρη και σηκώνεται.

- «Ελλη να σου συστήσω την Ξενια. Η Ξενια ήταν συμφοιτήτρια μου. Με αναγνώρισε και ήρθε να μου μιλήσει» φαίνεται να απολαμβάνει την ενόχληση μου ο καρδινάλιος..

- « Αλίμονο» μουρμουρίζω.

- « Ξένια από εδώ η γραμματέας μου η Ελλη » Πάει χάθηκε το αρραβωνιαστικιά... έγινα απλά η γραμματέας του.

- «Χάρηκα» λέμε σχεδόν ταυτόχρονα . Τόσο εγώ όσο και ο γυπαετός δεν φαίνεται να το εννοούμε.

- «Kαλο ταξίδι Αλκη! Ελπίζω να είμαστε τυχεροί και να συναντηθούμε και στην Ρώμη!» Του λέει η τύπισσα όλο ναζί...

Είμαι έτοιμη να την ξεμαλλιάσω. Αλλά δεν φταίει αυτή. Αυτός φταίει... της έδωσε θάρρος... δεν θα προσγειωθούμε , θα σου κοπούνε τα χαμογελάκια ... η Ελλη τέλος για τον Αλκη... θα παραμείνουμε στο επαγγελματικό επίπεδο.. έτσι όπως έπρεπε εξ'αρχης...

Δεν του δίνω σημασία και βάζω τα ακουστικά μου για να ακούσω μουσική. Δεν είναι τυχαίο που πετυχαίνω το «μπήκες μόνος σου στην μαύρη λίστα» . Πες τα βρε Άντζελα θέα! Ταιριάζει γάντι στην περίπτωση μου. Όχι κύριε Αλκη μας κάνει όσα μας κάνει και περιμένει να αναβιώσουμε τις καυτές νύχτες του Πόρου... no way my friend!!!