Ενας "Δαιμονιος" Αγγελος!!!

Σκούρα τα πράγματα!!

    Η επόμενη μέρα ήρθε... όλοι ένιωθαν λες και ήρθε η συντέλεια του κόσμου... Το σοκ για τον Τηλέμαχο ήταν τόσο ισχυρό που δυσκολευόταν μέχρι και να αναπνεύσει... ο Άλκης ήταν πάρα πολύ στενοχωρημένος για τον αδερφό του και η Ελλη κοιτούσε το κενό... είχαν φύγει απο το νοσοκομείο και βρισκόντουσαν στο διαμέρισμά του Αλκη....
   η αλήθεια έπεσε βαριά σε όλους...  η Ελλη συλλογιζοταν την κολλητή της... πως γινεται η μοιρα να της επαιξε τετοιο παιχνιδι...η Όλια ειχε ερωτευθεί τον ετεροθαλή αδερφό της...ο Οδυσσέας ήξερε οτι είναι παιδί του τοσο καιρό και το έκρυβε από όλους... η Έλλη θυμάται την καημένη την φίλη της να δέχεται bulling από τα παιδιά του χωριού οτι είναι "μπασταρδο". Η Όλια ένιωθε άσχημα τότε οτι ο πατέρας της δεν την ήθελε.  Ένιωθε ανεπιθύμητη. Με το πέρασμα των χρόνων ομως σκληρυνε. Αδιαφορούσε για τα λόγια του κόσμου και έμαθε να ζει με την απουσία του πατερα.  Η μητέρα της είχε σταθεί βράχος για εκείνη.  Πως μπόρεσε και εκεινη να της αποκρύψει την αλήθεια θεέ μου? Δεν την προστάτευσε καθόλου. Αν η Όλια γνώριζε οτι ειναι κόρη του Οδυσσέα δεν θα γινόταν όλο αυτό. Δεν θα έκανε σχέση με τον αδερφο της.

  Το τηλέφωνο της Έλλης χτύπησε άλλη μια φορά. Ήταν η Όλια. Θα είχε ανησυχήσει. Δεν έβρισκε ούτε τον Τηλέμαχο στο τηλέφωνο οπότε θα έβαζε με τον νου της τα χειρότερα. Η Έλλη ένιωθε άσχημα που δεν της απαντούσε αλλά δεν ήξερε τι να της πει..

- "η Ολια ειναι? "
Ρωτησε ο Αλκης...

-"Ναι. Θα εχει ανησυχήσει. Δεν ξέρω τι να της πω. Την αποφεύγω εδώ και ώρα."
Απαντησε η Ελλη.

- " Είναι καιρό με τον αδερφό μου? Έχουν φτάσει στο απροχώρητο?"

- " Πριν λίγες μέρες τα φτιάξανε. Όσο εμείς ήμασταν στον Πόρο. Δεν νομίζω να προχώρησαν τόσο πολύ."

-" θεέ μου ας ελπίσουμε πως όχι. Θα τρελαθώ.  Εδώ και ώρα είναι σε κατάσταση σοκ...δεν μιλάει...δεν γελάει...σχεδόν με δυσκολία αναπνέει... Έτσι μου έρχεται να πάω στον Οδυσσέα και να τον πλακώσω στο ξύλο. Ο μόνος λόγος που δεν το κάνω είναι γιατί φοβάμαι για την υγεία της μάνας μου. Αν το μάθει και αυτό σίγουρα θα πεθάνει. "

- "Ηρέμησε αγάπη μου. Ο ψυχολόγος είπε οτι θέλει ηρεμία η διαχείριση της κατάστασης. Οι εντάσεις θα επιδεινώσουν την κατάσταση του αδερφού σου. "

- "Θα τον πάρω να πάμε Παρίσι. Εκεί θα ηρεμήσει.  Πιστεύω οτι θα ξεχαστεί."

-" Και με την Ολια τι θα γίνει? Πρέπει να της πειτε την αληθεια!"

- "Δεν θα της πουμε τίποτα. Δεν έχουμε καμιά δουλειά με αυτή. " ο Άλκης σχεδόν εφτυνε τις λέξεις από το στόμα. 

- "Δικαιούται να μάθει την αλήθεια.  Θα της τα πω εγω γιατι εσυ δεν ξερεις τι λες απο τον θυμο σου. "
ειπε η Ελλη.

- "Δεν θα τολμήσεις."
Της άρπαξε το χέρι απότομα.

- " Με πονάς. Άφησε με" .
Τραβηξε το χερι της και τον κοιταξε αγρια.

  Ο Άλκης είχε ξεφύγει. Νόμιζε οτι η Ολια ηταν υπαίτια όλων των δεινών της οικογένειάς του. Ουσιαστικά η Ολια ήταν άλλο ένα θύμα του Οδυσσέα..

" Η Όλια είναι ένα θύμα όπως και εσείς.  Γιατί έχεις θυμώσει μαζί της?" Ειπε η Ελλη.

- "Δεν θέλω να το μάθει. Δεν θέλω ένα νοθο να διεκδικησει την περιουσία μας. Δεν θέλω να βαλει χέρι σε οσα έχουμε μοχθησει. Και επίσης δεν θέλω να κλονίσει ολο αυτό την υγεία της μητέρας μου. Το ζήτημα είναι λεπτό."

- " Δεν ξέρεις τι λες.  Την Όλια δεν την νοιάζουν τα λεφτά. Αλλά εσένα από οτι βλέπω μόνο αυτο σε νοιάζει. Εισαι αναισθητος."
η Ελλη σήκωσε τον τόνο της φωνής της.

Και τότε έγινε κάτι που δεν έπρεπε ποτέ να συμβεί. Ο Άλκης απο τα νεύρα του την χαστουκισε.

" πως τολμησες!"

-" Έλλη Έλλη συγγνώμη...μην φευγεις... Ελληηηη..."

- " Μην με ξαναενοχλησεις"...

   Η Έλλη έφυγε τρέχοντας κλείνοντας δυνατά την πόρτα πίσω της.  Ο Άλκης πέρασε την κόκκινη γραμμή. Δεν υπήρχε επιστροφή. Δεν θα του το συγχωρούσε αυτό οσα νεύρα και να είχε δεν ειχε δικαιωμα να χειροδικισει..

Την ίδια ώρα η Όλια ετοιμαζόταν να πάει στο πατρικό του Τηλεμαχου. Έπρεπε πάσει θυσία να δει αν ήταν καλά. Ο νους της πηγαινε στο κακο!!! Και οχι αδικα....

Αγαπημένοι μου συγγνώμη που άργησα. Ελπίζω να σας άρεσε το νέο κεφαλαιακι.
Τι λετε η Έλλη θα τον συγχωρέσει τον Άλκη? Τι έχετε να πείτε για το χαστούκι? 
Περιμενω τα σχολια σας!!!! 😍😚😗😙😘🎀