Ενας "Δαιμονιος" Αγγελος!!!

"Άνω κάτω "

-" Και να φανταστείς οτι τον είχα για υπόδειγμα οικογενειάρχη! "

- " Μαμά έπρεπε κάπου να τα πω προτού τον αντιμετωπίσω γιατί αλλιώς θα τρελαινομουνα!"

- " Εσυ γιατί πρέπει να ανακατευτεις Έλλη; Άσε τους να τα βρούνε μόνοι τους!"

-  "Μαμά πρόκειται για την Όλια, την καλύτερη μου φίλη !"

- "Έλλη μην ξεκινήσεις πόλεμο με τους Ασημοπουλους. Τους χρειαζόμαστε! Έχουμε ανάγκη τα χρήματα της δουλειας σου! "

- Μαμά θα βρω αλλού δουλειά. Δεν θέλω ούτε να τους βλέπω. Κανέναν τους. Μάλλον εκτός του Τηλέμαχου και αυτός θύμα τους είναι! Το πιο πληγωμένο θύμα τους! Το πιο ενάρετο πλάσμα της οικογένειάς πληγώθηκε ανεπανόρθωτα! "

- " Ματάκια μου δεν ήθελα να στο πω γιατί ήδη σου είχαν πέσει πολλά στο κεφάλι σου, αλλά το άνοιγμα της διαθήκης ήταν σαν το κουτί της Πανδώρας! Βγήκαν όλα τα δεινά έξω.  Φαίνεται οτι ο πατέρας σου ήθελε να μας προστατέψει και δεν μας είχε πει τίποτα. Η εταιρία πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Χρειαστηκε να παρει δανειο για να ξεχρεώσει. Ωστόσο ομως η τράπεζα ως ενέχυρο ζήτησε την υποθήκη του σπιτιού μας. Το σπίτι ανήκει στην τράπεζα αν δεν εξοφληθεί το χρέος."

- "Δεν είναι δυνατόν! Θα χάσουμε το σπίτι μας! Δεν το πιστεύω... Όλα πάνε κατά διαόλου... κάποιος μας έχει καταραστει..."

-" Δυστυχώς κοριτσάκι μου!"

Η Έλλη βγήκε να περπατήσει. Πολλές δυσάρεστες πληροφορίες συγκεντρωμένες αυτές τις ημέρες.  Θα έχανε και το σπίτι πέρα απο τον πατέρα της.  Τελικά και ο δικός της πατέρας έκρυβε πράγματα από την οικογένεια του.  Δεν ήταν μοναδικό  προνόμιο του Οδυσσέα. Έπρεπε να παραμείνει στην εταιρία. Ειχε ανάγκη τα χρήματα. Είχε ανάγκη τις γνώσεις του Άλκη.  Τής ειχε υποσχεθεί οτι θα τη βοηθήσει να ορθοποδήσει η εταιρία που κληρονόμησε. Έπρεπε να αφήσει κατά μέρος τα νεύρα της για τον Άλκη, την απέχθεια για τον Οδυσσέα. Η Όλια θα τη μισούσε. Θα έχανε την μοναδική πραγματική της φίλη. Έπρεπε να τη βρει. Να της τα εξηγήσει όλα. Να της πει όσα ειχε μάθει. Τα γεγονότα όμως την πρόλαβαν για άλλη μια φορά.  Το τηλέφωνο της χτύπησε και την έβγαλε απο τις σκεψεις της.

Ήταν ο Τηλέμαχος. 

- Έλλη θέλω τη βοήθεια σου.