Ενας "Δαιμονιος" Αγγελος!!!

Αναμνησεις...

   Ξεκίνησα να περπατώ από την Ασημοπουλος και ΣΙΑ ΟΕ προς το κέντρο της πολης. Τώρα που δεν βιαζόμουν δεν χρειαζόμουν τη συγκοινωνία.

Το περπάτημα πάντα με έκανε να αποβαλλω την ένταση της ημέρας.  Καθώς περπατούσα παράλληλα με το ποτάμι της πόλης ειδ3α κάποιους να κάνουν ιππασία.

Αναμνήσεις μου ήρθαν στο μυαλό από τότε που πήγαινα κάθε Κυριακή με τον πατέρα μου στον ιππικό όμιλο. Ο Πατέρας μου ήρθε μπροστα στα ματια μου να με αγκαλιαζει και να μου δίνει συμβουλές για την ιππασία.
 
Ένιωθα να με πιάνει κρίση πανικού. Με έπιασε κρύος ιδρώτας και αισθάνθηκα οτι θα λιποθυμισω.

  Ξαφνικά εμφανίστηκε ενας νεαρός μπροστά μου και με συγκρατησε.

- Έλλη είσαι καλά;
Μου πήρε λίγα λεπτά να τον αναγνωρίσω...

- Τηλεμαχε Εσύ είσαι;

- Ναι. Πως είσαι;

- Μια ζαλάδα ένιωσα. Τώρα είμαι καλά. Δεν έχω φάει πρωινό. Ίσως είναι από αυτό.

- Παμε να σε κερασω πρωινο. Εχουμε τοσα χρονια να τα πουμε.
Εχεις κατι να κανεις; σε καθυστερω;

- Ε οχι. Παμε... Θα τηλεφωνησω μετα στη φιλη μου..

Καθισαμε στην καφετερια ενος ξενοδοχειου κοντα στο ποταμι. Ο τηλεμαχος παρηγγειλε ενα σωρο καλουδια.

- Τι ειναι ολα αυτα; περιμενουμε κι αλλους Τηλεμαχε;

- χαχαχα φαε οσο θες! Λοιπον Ελλη ο πατερας με ενημερωσε οτι θα ερχοσουν στην εταιρια σημερα. Για προσωπικους λογους δεν μπορεσε σημερα να παρισταται.

- Για προσωπικους; εγινε τιποτα; ειναι αρρωστος;

- Οχι. Μια διενεξη με την Ερριετα.
Ο Αλκης επειδη πηρε το μερος της μητερας μου οργανωσε τις συνεντευξεις. Για να παει κοντρα στον Οδυσσεα. Εγω οπως ξερεις ειμαι καλλιτεχνικη φυση. Μια η γλυπτικη μια η ζωγραφικη δεν ασχοληθηκα ποτε με τις επιχειρησεις. Το βαρος επεσε στον Αλκη. Ο Αλκης σπουδαζε στην Αγγλια και μετα ανελαβε τον ομιλο εκει. Οταν ομως η Ερριετα ανακαλυψε κατι που ανετρεψε την ισορροπια της οικογενειας μας, ο Οδυσσεας ζητησε απο τον Αλκη να επιστρεψει στην Ελλαδα και να αναλαβει τα ηνια εδω.