Ενας "Δαιμονιος" Αγγελος!!!

Συνάντηση " κορυφης"

Δεν είχα αναφέρει σε κανένα για τις συχνές κρίσεις πανικού που είχα. Ούτε καν στην Όλια. Προσπαθούσα να διαχειριστώ μόνη μου την κατάσταση μου. Μόνο η μητέρα μου είχε καταλάβει για τις κρίσεις πανικού και με πίεζε να πάω σε ψυχολόγο. Ήμουν γενικά εσωστρεφές άτομο. Το να μιλήσω σε κάποιον ξένο μου φαινόταν αδιανόητο. Θα το παλεψω μόνη μου.
Λοιπόν το αποφάσισα το βράδυ θα βγω. Πρέπει μόνη μου να απεγκλωβιστω από την κατάσταση μου. Να παλεψω μόνη μου με τις φοβίες μου και με την θλίψη μου. Πρέπει να ξεπεράσω το τι θα πει ο κόσμος. Να μην με νιαζει. Δική μου είναι η ζωή. Θα πάρω την Όλια να της το πω. Θα πετάξει από τη χαρά της.
Της έστειλα μήνυμα. " κερνάω το βράδυ! Ισχύει η πρόταση?"

Η απάντηση ήρθε αμέσως " φυσικά! Θα περάσω να σε πάρω στις 23:00!"
Προτού βγω όμως έπρεπε να δω την μαμά μου. Την οποία αποφεύγω εδώ και ώρα.

- Μαμα τι κάνεις? Λέω να βγω μετά. Σε πειράζει? (Μπήκα κατευθείαν στο ψητό για να αποφύγω να με ρωτησει για το γραφειο)

- καλά είμαι παιδί μου Καλά θα κάνεις. Μόνο να προσέχεις! Εντάξει?

- Ναι μαμά.

- Πριν πας να ετοιμαστείς θέλω να μιλήσουμε για την σημερινή σου μέρα. Τι έγινε με τον κύριο Οδυσσέα? Ξεκίνησες να δουλεύεις?

- έεεε κοίταξε τον κ.Οδυσσεα δεν τον είδα σήμερα. Μίλησα με τον Άλκη. Θα μου δείξει εκείνος τα κατάτοπια.

- Ο Άλκης? Πως και έτσι? Πότε γύρισε από Αγγλία?

- Δεν ξέρω. Μάλλον έχει αναλάβει τα ηνία της εταιρίας εδώ. Όλα καλά όμως μην ανησυχείς μανούλα . Είμαι πολύ ενθουσιασμενη για αύριο. Όλα θα πάνε τέλεια.

- μπράβο πουλάκι μου. Μόνο μην αργήσεις να γυρίσεις. Έχεις πρωινό ξύπνημα. Πρέπει να δώσεις καλή εντύπωση!

-εντάξει μανούλα. Φιλάκια!

Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με έκανε να κρύψω την αλήθεια από τη μητέρα μου. Δεν της είπα για τις συνεντεύξεις ούτε ότι στην αρχή δίστασε να με προσλάβει ο Άλκης. Μάλλον δεν ήθελα να την ανησυχώ και να την στεναχωρω. Είχε ήδη πολλά στο κεφάλι της. Δεν ήθελα να της προσθέσω άλλη μια έννοια.

Πήγα στο δωμάτιο μου και ξεκίνησα να ετοιμάζομαι. Φόρεσα ένα skinny jeans , ένα αμανικο μαύρο φανέλακι και μαύρες γόβες. Βαφτηκα ελαφριά και έκανα τα μαλλιά μου κυμματιστα.
Στις 23.30 ήρθε η Όλια να με πάρει.

- Εγγλεζα όπως πάντα. Χαχαχαχα

- ε φιλεναδα μου αφού με ξέρεις.. Με αγαπάς ακόμη?

- χαχαχα...είσαι μια εσύ! Το πρωί θα δω τον κερβερο φιλεναδα δεν είμαι για μεγάλα ξενύχτια. Και ούτως ή άλλως το πάω με το μαλακό...

- τι καλά! Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που ήρθες! Θα έρθει και ο Μάκης. Θέλω να μου πεις τη γνώμη σου.

-οκ!

Φθάνοντας στο Cube άρχισα να το μετανιώνω που βγήκα. Επικρατούσε ένα πανδαιμονιο. Η έτσι φαντάζε στα μάτια μου. Περιμέναν κάπου στα 50 άτομα απέξω.

- Μην φρικάρεις! Έχω πρόσωπο! Χαχαχα ( χαιρετα τον πορτιερη και με τραβάει μέσα μαζί της)
- wow! Τα είχα ξεχάσει αυτά σου τα μαγικά ! Χαχαχα

- Α να ο Μάκης και οι υπόλοιποι πάμε..
Χαιρετουμε τα παιδιά και μου γνωρίζει η Όλια τα άτομα που δεν γνώριζα . Παρατήρησα κάποια περίεργα βλέμματα. Αλλά δεν ήταν τόσο άσχημα όσο νόμιζα. Με ένα λόξο μου βλέμμα σταμάτησαν οι αδιακρισιες!
Ο Μάκης δεν μου φάνηκε το ιδανικότερο άτομο για την Όλια. Κάτι με ενοχλούσε πάνω του. Μου φάνηκε ότι παλεύε να δείξει κάτι που δεν υποστηρίζε. Ήταν ωραίος εμφανισιακά αλλά ήταν υπερβολικά εγώπαθης και ανώριμος! Έκανε λες και είχε βγει πρώτη φορά έξω.

-πως σου φαίνεται ο Μάκης?

- Όλια μου φαίνεται λίγος για εσένα. Σαν παιδάκι κάνει!

- Καλά δεν θα τον παντρευτώ κιόλας. Την ώρα μου περνάω.

- Τέλος πάντων. Θα προτιμούσα κάτι καλύτερο για εσένα!

Αχ αυτή η φιλενάδα μου χαραμιζεται! Δίνει εύκολα ευκαιρίες. Εν αντιθέσει με εμένα! Εξού και τα προσωνυμία
" πριγκιπισσα Έλλη " και ψηλόμυτα που μου είχε δώσει ο Άλκης!
Τι τον ανέφερα αυτόν τώρα! Νομίζω ότι βλέπω κάποιον που του μοιάζει....

- ρε εσυ κοίτα ένα μωρό απέναντι που σε έχει φάει με τα μάτια!

- ο Άλκης....

- ποιος?? Πλάκα κάνεις?

Ήταν πραγματικά ο Άλκης. Πιο όμορφος από ποτέ και με κοιτούσε με ένα ύφος όλο υπέροψια και ίσως και θυμό....

Θεέ μου γιατί δεν ανοίγει η γη να με καταπιεί......???