Ενας "Δαιμονιος" Αγγελος!!!

Κάποιος ζηλεύει????

   Ένα μικρό σκάφος μας πήγε στο ιστιοφόρο του Ιταλού.  Η διαδρομή ήταν υπέροχη. Η θάλασσα ήρεμη και η θέα μαγευτική. Ακόμη και ο κερβερος ήταν ήρεμος. Δεν είχε πει λέξη. Θα ηταν ακομη θυμωμενος. Η Ερμινα μόλις μας είδε ενθουσιάστηκε. Ήρθε να μας υποδεχτεί. Έτρεχε σαν μικρό κοριτσάκι προς το μέρος μας!

- Καλώς ήρθατε!

- Καλώς σας βρήκαμε!

- Πώς σου φάνηκε Έλλη το νησί;

- Υπέροχο. Είναι πολύ όμορφο. Συνδυάζει το πράσινο με τη θάλασσα. Νοσταλγησα την Ιθάκη.

- Την Ιθάκη?

- θα σε πάω μωρό μου το Πάσχα. Είναι η ιδιαίτερη μας πατρίδα. (Είπε ο Αλκης)

- καταγεστε από το ίδιο μέρος?

- Ναι. Και οι πατεράδες μας ήταν οικογενειακοί φίλοι. ( ο Άλκης κοίταξε την Έλλη. Μήπως δεν έπρεπε να το πει αυτό? Την παρατήρησε που μελαγχολησε  και άλλαξε συζήτηση.)

   Η Έλλη το εκτίμησε αυτό και του χάρισε ένα χαμόγελο. Μακάρι να σε έβλεπα να χαμογελάς συνέχεια, σκέφτηκε ο Αλκης!

  Ο Λεωνιδης ήταν και αυτός στο ιστιοφόρο φυσικά ! Είχε έρθει πιο νωρίς. Μιλούσε με μια όμορφη ψηλή μελαχρινή. Ποια ήταν αυτη?

- Να σας συστήσω την Πωλα (ειπε η Ερμινα). Είναι η αδερφή του Φραντσέσκο.

- Γεια σου Πωλα(Είπε ο Αλκης)

- Γεια σου Άλκη. ( του είπε και τον έτρωγε με τα μάτια της. Γνωρίζονται. Ξέρει το όνομα του)

- από δω η Έλλη.

- χάρηκα ( δεν θα το έλεγα....αλλα ανά γκαστικα πρέπει να πω ότι χαρηκα)

- Και εγώ. (Είπε και μου έριξε μια εξεταστική μάτια)

- τον Θεόφιλο τον ξερετε (Είπε η Ερμινα)

- Γεια σου Θεοφιλε (του είπα)

- Γεια σας παιδιά.

   Ο Άλκης ούτε που γύρισε να τον κοιτάξει. Πήγε να να βρει τον Φραντσέσκο ο οποίος κάτι έφτιαχνε στα κατάρτια. Ό Άλκης τον βοήθησε. Ξέρει κ αυτός από ιστιοπλοΐα. Απορώ που βρίσκει τόση ενέργεια, αφού δεν έχει φάει τίποτα. Αυτή η Ιταλίδα συνέχισε να τον κοιτάει. Θα την ξεμαλλιασω... Αναρωτιόμουν αν έχουν ερωτικό παρελθόν... λογικά πρέπει να έχουν για να τον κοιτάει σαν ξερολουκουμο... αλλά εμένα τι με νοιάζει...η μήπως με νοιάζει...αχ τι έχω πάθει...