⍣Chapter 07⍣
Part III
Your Name's View"ඕ.................... සැන්ටා ඉමෝ.................!!!!" ජොන්ග්කුක් ඇහැරුණ ගමන් දුවගෙන ඇවිත් මාව බදාගත්ත විදිහට මම උඩ ගියා. අනික් අයත් මං දිහා බලලා හිනාවුණා. "ඔයා අපිට තෑගි අරගෙන ආවද ඉතින් සැන්ටාගෙන්? ඔයා කිව්වේ ඊයේ... ඔයා එනකම් ම අපි හොඳ ලමයි වගේ ඉන්න ඕනේ කියලා?" ජොන්ග්කුක් මාව බදාගෙනම එහෙම අහද්දී මම හිනාවුණේ අපහසුවෙන්.
ඇත්තමයි එයාගේ අත් මාව ගොඩක් තදින් තද කලා. මං හිතන්නේ මගේ අතේ තද පාරක් හිටියි එයා ඒ අල්ලපු විදිහට නම්. කොහොමත් මගේ අත උදේ සින්ක් එකේ වැදුන නිසා රතුවෙලා නේ තිබ්බේ.
"සැන්ටා ඉමෝව මරන්න ද යන්නේ ජොන්ග්කුකා?" ඉක්මනින්ම මං වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් වුණ සාරා ඔන්නි එහෙම අහලා ජොන්ග්කුක් ව මගෙන් ඈත් කලා. යුන්ගිගේ තොල් අතර හිනාවක් හටගත්තේ ඇයි කියලා මට තේරුණා. ඇත්තමයි එයාගේ සාරාත් එයා වගේමයි කතා කරන්නේ. මට හොඳටම විශ්වාසයි, එයා කොරියන් ඉගෙන ගෙන නම් තියෙන්නේ යුන්ගිගෙන් කියලා.
"අනියා මේ ඉමෝ කිව්වා තෑගි දෙනවා කියලා" ජොන්ග්කුක් කෑ ගහන්න ගත්තා. "නේ.. නේ දෙනවා.. දෙනවා.. කවුද කැමති කතන්දර අහන්න??" මම ඉක්මනටම එහෙම අහද්දී යුන්ගි ලග හිටිය ජිමින් ලස්සන හිනාවකින් මූණ පුරවගෙන මං ලගට ආවා.
මම ඒ දෙන්නවම බිමින් වාඩිකරවගෙන කතාවක් කියන්න ගත්තා. "ඔන්න එකෝමත් එක කාලෙක.." මම කතාව එක දිගට කිව්වා. සත්තු, මිනිස්සු, නපුරෝ, හැමෝම ඒ කතාව ඇතුලේ හිටියා. මම දැක්කා සාරා ඔන්නි යුන්ගිගේ උරහිසට ඔලුව තියාගෙන, එයාගේ අත බදාගෙන මගේ කතාව අහගෙන ඉන්නවා. යුන්ගි නම් හිටියේ ෆෝන් එකෙන් හෝබි එක්කයි, ජින් එක්කයි කයියක. ජින් හෝබි එක්ක එලියට ගියේ කාටවත් ලොකු සැකයක් හිතෙන්නේ නැතිවෙන්න ජිසොන් ඔන්නිට බෙහෙතක් ගන්න ඕනේ වගේ මොනාද මන්දා කරලා අපිට ඩොක්ටර් කෙනෙක් හොයන්න.
අපි හොයාගන්න ඩොක්ටර් කවුරුවුණත් විශ්වාසවන්ත කෙනෙක් වෙන්න ඕනේ. නැත්නම් අපි මේ ලෝකෙන්ම හංගන්න හදන රහස ඊලග මොහොතෙම හැම තැනම ට්රෙන්ඩින් වෙලා තියෙයි. හීජින් ඔන්නිත් එයාලා යද්දිම යන්න ගියේ බබාලා ගැන බලන්න ඕනේ කියලා. එයා බබාලා ගැන කියන හැමවෙලේම මම කොච්චර අමතක කරන්න හැදුවත් මට මගේ බබාලාවත් බලාගන්න වෙනවා නේද කියලා හිතුනා. මීට පැයකට විතර කලින් ථේත් එලියට ගියේ මිරි ඔන්නිව මුණගැහෙන්න ඕනේ කියලා.
සාරා ඔන්නි එයාට විහිළු කලේ ලගදිම බඳින නිසා එයාව බලන්න ඔච්චර හදිසිවෙන්න එපා කියලා. ඒත් ථේ ගේ මූණේ තිබ්බ පෙනුම එක්ක නම් එයා හිතන්නේ වෙන දෙයක් වගේ පෙනුනේ. ඔන්න ඔහොම තමයි මමයි, යුන්ගියි, සාරා ඔන්නියි විතරක් ජිමින්, ජොන්ග්කුක් එක්ක ඉතුරුවුණේ.
අන්තිමේ අර දෙන්නා ඈනුම් අරින ගමන් මගේ ඇඟට හේත්තු වෙද්දී සාරා ඔන්නි මං ලගට ආවේ හිතවත් හිනාවක් එක්ක. එයාත් හීජින් ඔන්නි වගේ ඇත්තටම ඇත්තටම ගොඩක් හොඳ කෙනෙක් වගේ. "ඔයා රයිටර් කෙනෙක්වුණ එක කොච්චර වාසනාවක් ද? කතා කියලා මේ දෙන්නාව පාලනය කරගත්තා" මම රයිටර් කෙනෙක්? ව්වා...හ් මම දන්නවා මගේ හීනයක් ඒක. ඒත් මම දැනගන හිටියේ නැහැ මට ඒක කරන්න පුලුවන් කියලා තනියම!
ඒත් මේ සාරා ඔන්නි කියන විදිහට මම ඇත්තම රයිටර් කෙනෙක්. "ඔයා දන්නේ නැහැ නේ මේ දෙන්නා උදේ මගෙන් අහපු එක යුන්ගිත් ඉස්සරහා.. ආයිශ්.. ඒක නම්.. ඔම්මා එයාලට කුක්කු දෙන්නේ නැද්ද ඇහුවා.. අනේ මන්දා.. ඒ වෙලාවේ ඉදන් මේ දෙන්නා එක්ක ගැවසෙන්න මම හරි බයයි.." එයා එහෙම කියලා ජොන්ග්කුක්ව උස්සන්න මට උදව් කලා.
ආයිශ්.. ඔන්නිට වෙලා තියෙන්නේ අපි හැමෝටම වඩා අන්ත වැඩක්. ඔහොම එකක් මට වුණා නම් මම ලැජ්ජාවේ මැරෙයි. "පස්සේ මම එයාලට කිරි හදලා බෝතල්වලට දාලා දුන්නා. ඒවා බීලා තමයි නිදාගත්තේ" ඔන්නි එයාගේ කතාව ඉවර කලේ ජොන්ග්කුක් ගේ බර නිසා කට ඇද කරගන්න ගමන්.
"මැඩම්ලා දෙන්නට මගේ උදව් ඕනේ නැද්ද?"
එකපාරටම අපේ පිටිපස්සෙන් ඇහුණ යුන්ගිගේ හඬ නිසා අපි දෙන්නා උඩ ගියා.
අපි දෙන්නාම බයවුණා කියලා දැකලා යුන්ගිගේ මූණේ ඇදුණේ ලස්සන හිනා මලක්!
🥀🥀🥀
[⍣Chapter 07⍣-End]📝
Hello Chocoz,So this is the final BONUS episode for 1K votes!
So I gave you whole chapter today. I hope you are happy and enjoyed well the story. If you have any questions or any suggestions please comment!
Even If I couldn't reply you I'll read them!
Thank you very much!
Please vote, comment if you like the story!
_🐞Miss Mint Choco🦄_
YOU ARE READING
Wishing On A Star pt.01 ✔
FanficY/N is a University student. She was studying hard for the "Korean Literature" exam, which will held tomorrow. But suddenly she slept without knowing. Next day, on the very good morning, she woke up with a tiredness that could kill her. But the thin...