Wishing On A Star pt.01 ✔

₃₂⍣, III

⍣Chapter 32⍣
Part III

Your Name's View

මම? එයා දිහා අමුතු විදිහට බලනවා?

හහ්!

අනේ මන්දා මෙයාට එකපාරටම මොනා වෙලාද කියලා!

ඒත් අපි දෙන්නාගේ කතාව නතර කරන්න වුණේ ජින්ගේ ෆෝන් එක වයිබ්‍රේට් වෙන්න ගත්ත නිසා. එයා කෝල් එකට උත්තර දෙද්දී මම කුස්සියේ කන්න හදන්න මොනාහරි තියෙනවා ද කියලා බැලුවේ මැරෙන්න බඩගින්නක හිටිය නිසා. හ්ම්ම්... රස කෑමක් හදන්න හිතෙන තරමක සතුටක මම ඉන්නේ. "ආ..... Y/N-ආහ්, ඔයාට ටිකක් ඉන්න පුලුවන් ද? මට හදිසියේම ඒජන්සියට යන්න වෙලා තියෙනවා. ඒ නිසා.." ජින් ඇහුවේ ටිකක් කලබලවෙලා වගේ.. ආයිශ්.. මට කියන්න එපා එයා මාව ගෙදර තනියෙන් තියලා යන්න තමයි මේ බයවෙන්නේ කියලා නම්.. නේ... මම ඉතිං හැමවෙලේම වගේ බයවෙන කෙනෙක් නේ.. ඒ නිසා වෙන්න ඇති එයා මං ගැන හැමවෙලේම වද වෙන්නේ.

"අනියා ජිනී.. ඔයා මං ගැන වදවෙන්න එපා.. මට තනියම ඉන්න පුලුවන්.. ඔයා හිත නිදහසේ ගිහින් එන්න" මම ඉක්මනින්ම කිව්වේ කලබලවෙලා හිටිය එයාගේ අත්දෙක අල්ලගන්න ගමන්. සීතලවෙලා තිබ්බ ඒ අත් වෙව්ලනවා වගේ මට දැනුනේ. "මම ඉක්මනටම එන්නම්..." මගේ නළලට හීනි හාදුවක් තිබ්බ එයා ඉක්මනින්ම දොර දිහාට දුවන්න ගත්තේ කා එකේ යතුරත් අරගෙන මං හිතන්නේ එයා ඩ්‍රයිව් කරන්න වගේ යන්නේ. "ආ..... මට කෝල් කරන්න මොනාහරි ඕනේ වුණොත්..." එකපාරටම හැරුණ එයා එහෙම කියලා ආයේ යන්න ගියා.

මමත් එයාට ඔලුව වනලා ආයේ කුස්සියේ තිබ්බ බඩු බලන්න ගත්තේ. ආහ්? මගේ ෆෝන් එක එයා ලගනේ එයාගේ නම්බර් එක මම කොහොමද දන්නේ?

මම ඉක්මනින්ම එයා ගියපු පැත්ත හැරුණේ කතා කරන්න. ඒත් එයාම ආපහු හැරිලා ආවා. "නම්බර් එක... ආයිශ්.. මට අමතකවෙනවා අප්පා හැමවෙලේම ඔයාට මතක නැහැ කියලා" එයා ඉක්මනින්ම මං ලගට ඇවිත් කුස්සියේ තිබ්බ කඩදාසි, පෑන් තිබ්බ තැනින් පෑනක් අරගෙන කුරුටු ගාන්න ගත්තා.

"මෙන්න නම්බර් එක.. ආ.. ලෑන් ෆෝන් එකෙන් ගන්න ඕනේ වුණොත්.. ලෑන් ෆෝන් එක තියෙනවා ටීවී ස්ටෑන්ඩඩ්.." ජින් කියවගෙන ගියේ එයාගේ චූටි කටහඬෙන් හරිම වේගෙන්. "අනී.. ජින් මං හොයාගන්නම්.. මට හොයාගන්න පුලුවන්" මම එහෙම කිව්ව ගමන් පුංචි හිනාවක් එක්කම එයා ඔලුව වනලා යන්න හැරුණා.. ඒත් අඩිදෙකක් ගිහින් ආයේ හැරිලා මං ලගට එද්දී මම බැලුවේ මේ මොකද මේ ආයේ කියලා.

එකපාරටම මගේ ඉණ වටේ අතක් දාලා මාව වේගෙන් එයා ලගට ඇඳලා ගත්තේ මට හිතාගන්නවත් ඉඩක් නොතියා. එකපාරටම සිද්ධවුණ දේ නිසා මම විසික්වෙලා වගේ ගියේ එයාගේ ෂර්ට් එකේ එල්ලිගෙනම. මගේ තොල් රැදුනේ එයාගේ තොල් මත. ඒ තොල් හිමින් හිමින් මගේ තොල් අතර සැරිසරද්දී මම ඒවට මත්වුණා. ඒ වෙලාවේ මගේ ඔලුවේ වෙන කිසිම දෙයක් තිබුණේ නැහැ.. ඒ තොල්පෙති අතරම තනිවෙන්නයි මට ඕනේ වුණේ. ආයිශ්.... ඇත්තමයි ඒවා ගොඩක් සනීපයි.. මම ඒ තොල්වලට ප්‍රතිචාර දැක්කුවේ මේ එයාව සිපගන්න අන්තිම අවස්ථාව මේක වගේ.

මොහොතකින් මගේ තොල්වලින් ඈත්වුණ ජින් මං දිහා බලාගෙන හිටියේ කිසිම දෙයක් නොකියා.. මගේ ඇසුත් කිසිම මහන්සියක් නැතුව එයා දිහාම බලාගෙන හිටියා.

"මට යන්න පරක්කුවෙනවා..." එයා හෙමින් එහෙම කිව්වේ එයාගේ නිදහස් අතින් මගේ කම්මුලට වැටිලා තිබ්බ දඟකාර කෙස් රොදක් අයින් කරන ගමන්. "හ්ම්ම්.." මම කිව්වේ තවමත් එයාගේ ඇස්වල තිබ්බ ආලෝකයෙන් මිදෙන්න බැරුව. "මට යන්නම ඕනේ.." එයා ආයෙත් එහෙම කිව්වේ මං දිහා තවත් ආදරයෙන් බලන ගමන්. "හ්ම්ම්.. යන්න..." මම කිව්වේ තවමත් ඒ ඇස්වල තිබ්බ මායාකාරී බැල්මෙන් මිදෙන්න බැරුව. "ඉතිං... මට යන්න දෙන්න..." එයාගේ තොල් අතර පුංචි හිනාවක් ඇදෙද්දී මම එයා දිහා බැලුවේ ඇයි මේ හිනාවෙන්නේ කියලා.

"යන්න දෙන්න කියන්නේ..? ඔයා යන්න මම ඔයාව අල්ලගෙන නෙවේ නෙ ඉන්නේ..." මම කිව්වේ තවමත් එයාගේ තොල්වලින්, ඒ ඇස්වලින්, ඒ ලස්සන දිගැති නහයෙන්, ඒ කම්මුල්වලින් මගේ ඇස් ඉවතට ගන්න බැරි තරම් ලෝභකමකින්, කෙඳිරිලි හඬකින්. "පැටියෝ.. ඔයා... මාව අල්ලගෙන තමයි ඉන්නේ.." ආහ්..!? ආයිශ්.. ආයිශ්..!!! මම එයාගේ ඇගේ එල්ලීගෙන නේ ඉන්නේ.. ඉක්මනින්ම එයාගේ ඇඟෙන් අයින්වුන මම වෙන පැත්තක් බලාගත්තේ කරගන්න දෙයක් නැතුව. ආයිශ්...

"මං යනවා දැන් නම් ඔන්න ඇත්තටම.." එයා එහෙම කිව්වත් මම එයා දිහා බලන්නේම නැතුව හිමින් ඔලුව වැනුවේ ලැජ්ජාවෙන්. ආයිශ්.. මට නිකං.. එයා දිහා බලන්නත් බැහැ වගේ.. ඒ අස්සේ ආයේ ආයේ ඊයේ රෑ මතක්වෙනවා නේ... මට දැනුනා මාව තව රතුවෙනවා..

"bye.." උණුසුම් හඬින් එහෙම කියපු එයා යන්න ගියේ නිකංම නෙවේ.. මගේ රතුවෙලා තිබ්බ කම්මුලක් තවත් රතුම රතු කරවලා, උණුසුම් හාදුවක් දෙන ගමන්

🥀🥀🥀
[⍣Chapter 32⍣-END]

📝
හෙලෝ චොකෝස්,

ඔය හැමෝටම වඩා දැන් ඉතින් මේ කතාව ලියන මනුස්සයා තමයි රතුවෙලා ඉන්නේ දෙයියනේ 🙈🙈🙈

තෑන්ක්ස් කතාව කියෝනවට!

_🐞මිස් මින්ට චොකෝ🦄_