eight

305 33 2
                                    

"Seni neyin düzelteceğini biliyorum, Eda." dedi Luz. Elini cebine attı ve ışıklı kalemini çıkardı. Buna bayıldığını biliyordu. Eda da o kalemi çok seviyordu. Amity şaşkınca bir tavırla, "O nasıl Edalyn'i düzeltsin ki?" diye sordu.

"Bazı şeyler sadece sihirle çözülmez, biraz insan gücü, biraz yaratıcılık ve..." cümlenin sonunu getiremedi çünkü Amity'nin gözlerine dalmıştı. Ne kadar güzel göründüklerini şimdi anlıyordu. Gözünü Amity'den hiç ayırmaması Amity'i biraz utandırmıştı. Suratı bu sefer pancar gibi oldu. Dondu kaldı.

Ardından Luz tekrar konuşmaya başladı, "Böyle olduğunda aynaya bakmayı denemelisin." dedi. Amity kendine gelerek, "Nasıl olduğumda?" diye sordu. Luz, "Boş ver." diyerek geçiştirdi. Ardından ise elindeki kaleme döndü.

Eda kalemi almış ve yukarı kata fırlamıştı. "Eda nereye gitti kaş göz arasında?" diye sordu. Amity ise "Kafam biraz bulanmıştı, dikkat edemedim. Kusura bakma, Luz." dedi.

"Sorun değil Amity! Herkes böyle hatalar yapar. Sen yapınca ta- EHM... Neyse, Eda kesin kalemi yuvasına götürmüştür. Böyle olunca onu hiç sevmiyorum. Benden bir şey bulduğunda hemen yuvasına götürüyor." dedi.

"Onun... bir yuvası mı var?" dedi Amity, şaşkınlık içerisindeydi. Luz güldü ve "Bu eve boşuna Baykuş Evi demiyorlar." dedi. Amity cevap verdi, "Ben Hooty şey... onun için... neyse. Boş ver. Kalemi almak istiyor musun?".

"O kadar önemli değil aslında. Sen nasıl istersen, bir de, doğum günüm ne zaman demiştin?"

"3 gün sonra." dedi Amity, derin bir nefes aldı. "Bence kalemi alalım." dedi. Luz kafasını salladı ve yukarı çıktı. Amity de onu takip etti.

"Bu ikinci yukarı çıkışım, hiç bilmiyorum buraları."
"Şanslısın, ben sizin yanınıza hiç gelmedim."
"Evet, tabi." Amity, elindeki kağıda baktı. "Hiç gelmedin..."
"Ne demekti bu şimdi?"
"Bir şey değil, sadece... hiç gelmedin demek istedim. Geleceksin ama, değil mi?"
"Tabi ki geleceğim. Ne olursa olsun, Eda dışında."
"Anlıyorum..."

Luz parmağıyla işaret ederek eski kapıyı gösterdi, "Bak burası." dedi. Kapıyı açtı ve içeri daldı. Fakat bir şeyi tamamen unutmuştu. Ağzını kapatamadan bir kelimeyi dışarı attı, "Lanet!"


Lumity | Not So DifferentHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin