Merhaba!
Keyifli okumalar !
--------------------------------
......
Bi dürt bakayım?
Yanına yaklaştım ve yavaşça yere çöktüm.
Leş gibi içki kokuyordu! Gerçekten iğrençti. Sigara ve alkolün karışımı iğrenç kokuyordu! Bu koku suratımı buruşturmama sebep oldu. Koluna dokundum ve yavaşça dürttüm.
''Baba?''
Cevap yok.
Bu sefer omzunu tuttum ve sertçe sarstım. ''Baba uyansana saat bak saat kaç olmuş.'' Yine ses yok. Belki ölmüştür knk çok da şee yaapma yani mal mısın amına koyayım?
İç sesim gerçekten değişikti.
Allah Allah!
Neden uyanmıyordu, anlamamıştım.
Dürttüğüm zaman rahatsız olup kolunu kıpırdatmamıştı bile.
Onu yerde bıraktım ve salonu bile içki kokuttuğu için salonu havalandırmam gerekiyordu. Perdeleri ve camı açtım.
Tekrar yanına yaklaştım ve bu sefer çok sert bir şekilde sarstım. Yine bir tepki vermemişti.
Tam elimi çekecektim ki elim boynuna değdi.
Boynu, soğuktu...
Değişikti, alkol alan insan sıcak olmaz mıydı?
Onu zorlukla ters çevirdim ve suratına baktım.
Benim babam esmerdi ama yüzü, beyazlamıştı sanki.
Çok canlı bir cildi yoktu zaten ama her zamankinden çok çok daha solgun görünüyordu. Parmaklarımın dış tarafıyla yanağına dokundum.
Buz gibiydi..
Ellerine, boynuna, kolarına dokundum heryeri buz kezmişti.
Anlayamıyordum.
Ya da anlamak istemiyorsun... Nabzını kontrol et.
Neden edeyim ki, ölmemiştir sonuçta, değil mi?
Olabilir miydi ki?
Tabi ki olabilir herkes gibi o da ölecek.
Herkes gibi o da ölecek...
Bunu düşündüğümde duraksadım.
Benim babam, şuan karşımda hareketsizce yatıyordu.
Teni solgun, dudakları morarmaya başlamış ve vücudu buz gibi soğuktu.
İşaret ve orta parmağımı yavaşça boynuna, tam şah damarının üzerine değdirdim.
Birşey hissedemedim ama
Ölebileceğini düşündüm.
Nedense korkmamıştım, üzülmemiştim. Asu gibi ağlamıyordum.
Sahi, neden bir tepki vermiyordum ki?
Yavaşça ayağa kalktım. Odama ilerledim ve gözlerimle telefonumu aradım. Yatağın üzerinde duruyor. Anneni ara. İşte gördüm.
Telefonu elime aldım, saat 10.17'ydi . Annemi aradım.
Ama eğer kocası öldüyse eve gelmeliydi, değil mi?
Çalıyor...
''Anne günaydın, sana birşey söyleyeceğim, ama panik yapma tamam mı ?''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİLAT
Художественная прозаSahibinin bile orda olduğunu unuttuğu, kendini hatırlatmayı isteyen bir adamın kalbi Adam inanmıyordu bir kalbinin olduğuna, biri için atabileceğine Ta ki Ela'yı görene kadar...