MİLAT

12. BÖLÜM

Selam 'CeBiNdEkİ tElEfOn KaÇ pArA?' gibi sorulara maruz kalmış gençlik

Multi, Fotoğraf: Yeni Karakter; MELİS YAMAN 

Şu an bölümde eğlenceli, tatlış aşık çift sahneleri yazmayı düşünmüyorum ama ben olayları sponten ilerlettiğim için her :) an :) her :) şey :) olabilir :) ama :) olmaya da bilir :)))  

YENİ BÖLÜM SINIRI = 75 OY & 225 YORUM 

Keyifli Okumalar!

------------------------------------

''Tamam, kelepçeye gerek yok. Geleceğiz zaten. Şikayetin sebebi nedir?''

''Bunu biz söyleyemeyiz, karakolda öğreneceksiniz.'' Çağatay'a baktım. Bana döndü ve kafasını güven vermek için 'sorun yok' dercesine salladı.

Tahminimce o ayyaşları dövdüğümüz için aileleri -tabi varsa- bizden şikayetçi olmuşlardı. Ya da kendileri, bilmiyorum.

Hiçbir şey anlamamıştım.

Tacize uğrayan ben olduğum halde, neden kendimi savunduğum için ceza yiyecektim ki?

Neden sorguya çekilecektim?

Anneme baktım, gayet sakindi.

Normalde polis kapıya gelse, beni götürmek istese kıyamet kopartıp beni soru yağmuruna tutacak olan kadın suspus olmuştu.

Ona baktığımı fark etmiş olacak ki bana döndü ve güven verircesine, gerçek, güçlü bir gülümseme sundu. Ve aynı Çağatay gibi 'sorun yok' dercesine, bir kez gözlerini kapatıp açtı.

Neden bu kadar sakindi ki?

Tamam, belki Çağatay ona bu mevzuyu anlatmıştı ama yine de bu kadar rahat olması...

Kafamı iki yana salladım, şaşkınlığım dışında nötr olmam gerekiyormuş gibi geliyordu şu anda.

''Boşa harcayacak vaktimiz yok, yürüyün gidiyoruz.'' kadın memura döndüm, annem konuştu; ''Ben de gelsem, bir sorun olmaz değil mi?''

''Olmaz, gelebilirsiniz.''

*

''Muhtemelen ne zaman çıkarız sence?'' kafamı duvardan ayırmadan sorduğum soruyla bıkkınca cevapladı beni;

''Bilmiyorum, ama teyzem bizi burada bırakmaz. Hem haklı olan taraf biziz, dert etme bu kadar.''

Çağatay'ın da benim de ifadelerimizi almışlardı ve şu şikayet yüzünden bizi nezarethaneye atmışlardı.

Nezarethane demişken...

Ben de Aslan'ı şikayet etmiştim. Beni kaçırdığını söylemiştim, üstelik reşit de değildim.

Merak ediyordum da; acaba onu da nezarethaneye atmışlar mıydı?

Atmışlardı herhalde...

Değil mi? Ya at-

Aman, bana ne canım!

Hem şu an düşünmem gereken başka bir şey vardı.

O gün dövdüğümüz sarhoş adamları hastaneye kaldırmışlar. Kendilerine geldiklerindeyse -ki artık o sarhoş kafayla nasıl hatırladılarsa- bizden şikayetçi olmuşlar. 

Evet. Şaka gibi, ama gerçek. Bunu karakolda öğrenmiştik.

Aileleri kameralardan sadece bizim onları dövdüğümüzü görmüşler, beni taciz ettiklerini bilmiyorlardı. Videoda ses yokmuş.