Suna aynanın karşısında vücudundaki morlukları incelerken tekrardan burnunu çekti. Eve geldiğinden beri sinirinden ağlıyordu. Şimdiye kadar herkesten gizlemeyi başarmasına rağmen artık bilen bir, hatta iki kişi vardı.
Yarım saat önce Osamu'dan mesaj gelmişti. Sadece adının yazılı olduğu mesajı bildirim panelinden okumuş fakat cevap vermemişti. Vermeyi de düşünmüyordu.
Eline aldığı kremi kızarıklıklara sürmeye başladı. Yeni olduklarından dolayı daha çok acıyorlardı, ama yanma hissi vermemeleri için krem sürmek zorundaydı. Yoksa gece uyuyamazdı acıdan.
"Hâlâ cevap vermedi." diyen kardeşime dönüp konuştu Atsumu. "Cevap vereceğini sanmıyorum."
"Ne olduğunu öğrenmek istiyorum."
"Anlatmak istemeyeceğini biliyorsun."
"Kim bilir ne zamandır böyle.." Elleriyle yüzünü sıvazlayıp telefona tekrardan baktı. Ne olduğunu bilmemesine rağmen fazlasıyla üzgün hissediyordu. Bu izlerin bir kerelik şeyler olmadıklarının farkındaydı, kimin yaptığını aşırı merak ediyordu. Öğrenince o kişiyi öldürebilecek kadar öfkeliydi.
Tekrardan yazmaya karar verdi. Ne kadar ısrarcı olursa cevap alma şansı o kadar da artardı.
Suna
Lütfen göz ardı etme mesajlarımı
Konuşmak istiyorum
Bunun konuşulması kolay bir şey olmayacağının farkındaydı ama yine de rahat bırakmayacaktı çocuğu. Şimdiye kadar herkesten sakladığını biliyordu, yakalandığında verdiği tepkiden belli oluyordu bu. Böyle saklıyor olması daha da acı vericiydi kesinlikle.
Suna
Lütfen
Lütfen cevap ver
Suna bunları da okuduktan sonra kaşlarını çattı. Ne diye ısrar ediyordu ki? Onu ilgilendiren hiçbir şey yoktu.
Seni ilgilendirmeyen bir şey Osamu.
Lütfen bunun konusunu açma.
Beni ilgilendirmeyen bir şey mi?
Arkadaş olduğumuzun farkındasın değil mi?
Arkadaş olmamız sana her şeyi anlatacağım anlamına gelmiyor.
"Tsumu, şimdi ne yazacağım?" deyip telefonu çocuğa çevirdi mesajları okuyabilmesi için. Atsumu okuduktan sonra biraz düşündü.
"Bilmiyorum."
"Sağ ol ya!" Gözlerini kapatıp aklındaki birkaç cümleyi gözden geçirip saçma olanları elesi ve bir tanesini yazdı.
Doğru ama cidden gördüğüm şeyden sonra unutup da konuyu kapatacağıma inanıyor musun?
Yapman gereken şey bu
Hayır değil
Bana anlatırsan belki yardım edebilirim sana
Edemezsin
Suna, lütfen
En azından yanında olmaya çalışayım
İyi olmadığının farkındayım
İyiyim ben
Yardımcı olabileceğin bir şey yok
Ve dediğim gibi, bu konuyu açma bir daha.
Bunlardan sonra diyecek bir şey bulamadığı için çocuğa görüldü atıp kenara bıraktı telefonunu. Şu an bırakmış olabilirdi ama bu sonra tekrardan ısrar etmeyeceği anlamına gelmiyordu.
