Now or Later

Şimdi mi?

Biliyorum fazlaca uzun bir zaman oldu bölün yayımlamayalı fakat üniversiteye geçtiğim için fazlası ile yoğundum ve uzun süre ara verince de bölümü bitirmek benim için çok zor oldu. Bu fici bitirip artık yeni fic yayınlamak istiyorum o yüzden son bir kaç bölüm kaldı. Elimden geldiğince hızlı atmaya çalışacağım yen, bölüm. Umarım okumaya devam edersiniz geciktiğim için yeniden özür dilerim.

Fic ile ilgili görmek istediğiniz çift veya sahne varsa lütfen yorumlara yazın. Umarım bölümü beğenirsiniz. Uzunca bir bölüm ile geri döndüm.

Minseok ve Jongdae'nin dönüşünden sonra yaklaşık bir hafta geçmişti. Her şey normal seyrinde ilerliyordu. İşe gidip geliyorlardı. Jongin'in okulda işleri vardı, Chanyeol hala iki işi arasında mekik dokuyordu ve Junmyeon ve Yifan ise bir türlü işlerini tamamlayamamışlardı. Jongdae ve Minseok Jongdae'nin başvuruları ve besteleri üzerinde çalışırken Baekhyun hastaneye daha fazla gitmeye başlamıştı. Kyungsoo da babasının işlerini yavaş yavaş eline almaya başlamıştı ama yine de çoğu zaman evdeydi. Yixing ve Tao ise işlerinden oldukça uzakta ve aksiyonsuz hayatlarına ayak uydurmaya çalışıyorlardı. Yapabildikleri pek söylenemezdi ama deniyorlardı işte. Yani her şey sıradandı.

Luhan işlerini erken bitirmenin sevinci ile iş yerinden çıkmış ve sevgilisinin yanına gitmek için aracına binmişti. Luhan ve Sehun yeni sevgili sayılırlardı ve Luhan her boş zamanını onun yanında geçirmeye çalışıyordu aslında aynısı Sehun için de geçerliydi. Ne zaman boş vakit yakalasalar soluğu birbirlerinin yanında alıyorlardı. Luhan'a kalsa Sehun'un yanından bir saniye bile ayrılmak istemiyordu tabi.

Her zamanki gibi arabasını barın arka kısmında kalan yere park etti ve arka kapıdan girdi içeri. Herkes Luhan'a alışmıştı ve arka kapıdan girmesini sorun etmiyorlardı. Gören çalışanlar ona selam veriyor ve Luhan'dan samimi bir gülümseme alıyorlardı. Gerçekten mutluydu. Gözleri Sehun'u aradı fakat göremeyince merdivenlere yöneldi. Hızla odasının olduğu kısma gitti ve kapıyı yine tıklamadan açtı. Sehun'u çalışırken görmeyi beklese de Sehun çalışmıyordu. İşini bitirmiş olduğunu düşündü çünkü çıkmak için hazırlanıyordu. Sehun Luhan'ı gördüğü an gülümsedi ve ceketinin diğer kolunu da geçirdi. Yanına gelen sevgilisine kollarının doladı anında ve Yüzünü boynuna gömerken seslendi ona.

- Ben de işlerimi bitirdim. Yanına gelmeye hazırlanıyordum.

Luhan sevgilisinden ayrılıp yüzündeki güzel gülümsemesi ile yanağına masum bir öpücük bıraktı. Bu onların rutini olmuştu artık. Hangisi işini daha erken bitirirse o diğerinin yanına geliyor ve birlikte zaman geçiriyorlardı. Birlikte olmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. İşlerini çabucak bitirmeye çalışıyor ya da birbirleri yanında çalışıyorlardı. Bu bile onlar için fazlası ile değerliydi.

Luhan sevgilisinin elini tutup onu çekiştirerek odasından çıkarırken Sehun nereye gittiklerini sorma gereği duymamıştı. Yüzündeki gülümseme çekiştirmesine boyun eğmiş ve onu takip etmişti. Çalışanlarına bir işaretle çıktığını söylerken herkes baş selamı vererek onu onaylamıştı. İkili el ele barın arka kapısından çıkmış ve Luhan'ın arabasına ilerlemişlerdi. Birlikte yola çıkarken de sormamıştı nereye gittiklerini ama sorun değildi. Yolda ilerlerken günlerinden bahsettiler her zaman yaptıkları gibi. Sehun kendisini sinir eden firmadan bahsederken Luhan onu sessizce dinlemiş ve daha sonrasında ise Sehun'un çözüm yoluna birlikte gülmüşlerdi.

Luhan arabayı bir sahilde durdurduğunda Sehun gülümseyerek denize doğru baktı ve arabadan indi. Luhan da onun gibi arabadan indiğinde ona elini uzattı ve birlikte deniz kenarına doğru yürümeye başladılar. Sehun kesinlikle buna ihtiyacı olduğunu düşünüyordu. Yorulmuştu hem de fazlasıyla ve denizin kokusunu içine çekip dalgaların sesini dinlemek gerçekten hem fazlasıyla huzur verici hem de dinlendiriciydi. Elini Luhan'ın elinden çekip onun omzuna attı ve sevgilisini kendine yaklaştırdı. Luhan da anında kolunu Sehun'un beline dolamıştı. Sahil kesinlikle onların favori mekanıydı. Bir kafeye gidip oturmak ya da zamanlarını alışveriş merkezlerinde geçirmektense el ele yürümeyi tercih ediyorlardı. Birlikte huzurlu saatler geçirmek kesinlikle hoşlarına gidiyordu.