"yes pwede na siyang umuwi sir kayo ba ang asawa ni ma'am?" tanong samin nung nurse na nag aayos ng bills.
"u-uhm wala po akong asawa tito ko po siya" sagot ko.
"sorry nakita ko kasi yung sa ring ma'am" aniya
"okay lang po"
"tapos ma'am paki sunod na lang po yung mga medication na binilin sainyo ni doc, baka po kasi may naiwan pa"
"naiwan po na alin?" i asked.
"Yung sa baby niyo po ma'am"
"ano po... b-baby?" tanong ko.
"opo ma'am kaso hindi niya po kinaya dahil sa pagkaka bangga niyo, nasabi ko po yun sa isang lalaki" sabi nung nurse at binigay na samin yung papel.
"ti-ito ngayon mo lang rin ba nalaman?" my voice is breaking.
"o-oo iha sorry sa pagka wala ng baby mo" nag bagsakan nanaman yung luha ko at agad akong niyakap ni tito.
"tito fault, nagka anak kaming dalawa pero hindi ko siya na ingatan..." hinawakan ko yung tiyan ko, alam niya pero hindi niya sinabi sakin agad tapos ganito pa ginawa niya.
"iha hindi mo kasalanan aksidente yung nangyari" in the blink of an eye, he was no longer the man I loved. He turned into a cold-hearted man.
Sumakay na kami ni tito ng sasakyan niya at naging tulala lang ako buong biyahe namin dalawa ng mahimasmasan ako napa tingin kay tito fault seryoso itong naka tingin sa daan.
"bakit ganon tito? ang unfair sobra ng sakit" I can never hate him because I always see the gentle and soft man he is. All I can remember are the little things he does for me.
"Hindi yan pagmamahal iha pag hindi ka nasasaktan" sabi nito.
"sino naman nag turo sayo niyan tito?" tanong ko, dahil ngayon ko lang narinig yung mga ganito sakanya.
"I'll bring you to her, she heal me prost but she doesn't know it." i see him smile.
"she? u-uhm friend or girlfriend?" tanong ko ulit sakanya.
"My wife" pag tatama nito sakin na ikina gulat ko.
"bakit hindi ako invited?" i crossed my arms.
"That was just one of those impulsive decisions," he explained.
"kamusta naman?" I stared at him.
"I've never been good at showing my feelings or telling her how much I love her." A sudden pain appeared in his eyes, "I love her so much, but I show less of it." he added.
"Why?" I asked.
"Maybe because I was scared to try outside of my comfort zone, I guess I'm taking my time to be a better man for her, but I'm sure the silent love I have for her has always been so strong," he explained.
Pag tapos ng kwentuhan namin ni tito ay natulog na ako buong biyahe dahil feeling ko pagod yung buong katawan ko.
"Prost nandito na tayo" tinapik ako ni tito sa braso, nakita ko yung puting bahay at ang laki nito kumpara sa baguio dahil 3rd floor ito.
Bumaba na si tito at kinuha yung mga gamit habang ako naman inaayos yung mga gamit ko sa bag, lumabas na ako at sinarado na yung pinto ng passenger seat.
"Prost, come here" tawag sakin ni tito at biglang may lumabas na babae maganda ngunit matapang ang mukha nito at naka pamewang pa siya.
"uuwi ka pa pala" aniya, tinapunan ako nito ng tingin "Nag sama ka pa ng babae mo" pa bulong iyon pero sapat na para marinig ko.
