𝓶𝔂 𝓵𝓸𝓿𝓮𝓻 𝓲𝓼 𝓪 𝓻𝓮𝓫𝓮𝓵.

XXXII

(Zephania's look when she just arrived in the Philippines from Korea. SEE IN MULTIMEDIA)

Mahal pa rin ako ni Nia.

Kailangan ko bang magsaya dahil mahal niya ako o kailangan ko maging malungkot dahil sila ni Jungkook tapos mahal niya ako?

"Nia, nagkakamali ka. Ako, mahal mo?" tanong ko sakanya. "Jin, si Zephania 'to. Oo, ikaw. Mahal pa rin kita." sabi niya habang nakatingin ng deretso sa mata ko.

Ang hirap hirap naman. Ano ba, umamin na din kaya ako sa kanya? "Hindi. Hindi 'to pwede, Nia. Hindi talaga."

"Ha? Anong sinasabi mo, Jin? Alam ko namang mahal mo rin ako. Jin...." yakap ulit ni Nia sa akin, "Jin naman, pagbigyan mo ako.. alam kong mahal mo padin ako, you're just denying it."

"Nia," kumakawala ako sa yakap niya. "Jin, just tell me everything and tell me you love me, siguro naman hindi yun ganoon kahirap para sa'yo, diba?"

"Nia, ang kulit mo naman, eh. Hindi pwede!" pasigaw kong sabi, "Bakit hindi?!" sabi naman ni Nia.

"Kasi hindi, at yung nangyari sa dinner, hindi talaga.... Hindi. I can't love you back, wala naman akong girlfriend pero hindi talaga pwede, Nia."

Lalo namang nalapit si Nia, "bakit nga kasi hindi?!" tanong ulit niya. "Ang kulit kulit mo naman, Nia. Kapag hindi pwede, hindi talaga! Mahal ka ni Jungkook, magpakaloyal ka sa kanya! Zephania, wag ako, pwede?!"

Bakit hindi pa ako umamin. Ay, natural lang naman pala na hindi ako umamin kasi mahal ni Jungkook si Nia, at ako naman kapag umamin ako magmumukha akong malandi. Ayoko na namang magkaroon ng issue dahil dito. Kahit mahal ko si Nia, hindi talaga pwede. Mas masasaktan lang siya.

Pero dati, sabi ako ng sabi. 'Nia, I will have you back! Mapapasa-akin ka din!' Pero anong nangyari sa mga sabi sabi ko. Kamusta naman, diba wala din. Hindi kasi ako sigurado sa mga sinasabi ko kaya next time, pagiisipan ko kung gagawin ko o hindi.

Gusto ko din namang mapasa-akin si Nia, pero napakaduwag ko lang talaga kasi niligawan siya ni Jungkook, mahal siya ni Jungkook kaya alam kong minsan walang paki yung lalaking yon kay Nia. Kaya ko naman talagang higitan yung mga ginagawa ni Jungkook kay Nia para mas strong yung relasyon nila, eto naman ako: si Tanga, naduduwag. Aba, kapag nang-agaw ako, ano, hindi na naman ako papansinin ng mga kagrupo ko.

Naalala ko yung sabi ni Taehyung, mas bagay daw kami ni Nia. Ganoon din si Suga, at si Jimin. Ang bait nila at boto sila para kay Nia para sa akin.

"Jin, bakit nga.... hindi ko na gusto si Jungkook......" sabi niya. Dito ko na hindi napigilan yung gusto kong sabihin. "Nia sa tingin mo ba ganon lang kadali yun? Mukha akong rebound! Wag mo muna akong mahalin, pwede? Masyado lang masakit sa akin, ayoko na maging rebound!" sinigawan ko siya.

Tumahimik siya. Umiyak na rin siya. Ang kulit niya kasi, sabi ko nang wag ako ang mahalin niya, ayoko maging rebound. Gusto ko talaga na malaya ako, ayokong mahalin ako ni Nia kasi nasasaktan siya, lagi kaming magkasalungat. Gusto niya ako noon, tinanggihan ko, gusto ko siya noon, tinanggihan ako. Kaya hindi kami magkatuluyang dalawa, siguro nga hindi kami meant to be.

"Sa tingin mo ba, Jin, rebound ka?" tinitigan ako ni Nia at pinunasan niya yung luha niya. "Oo, that will be on everyone's minds kapag minahal kita, sasabihin nila, Jin, you're just a rebound! In the end I'm just a second option, I'm not anyone's priority! Why do you love me? What for? What's the purpose of loving me kung nasa isip ko lang na rebound ako? Mamahalin kita kapag naramdaman ko nang hindi ako rebound, so, Zephania, stop loving me. Not now, Jungkook is more worthy of your love." sabi ko ulit kay Nia. Hindi ko na din mapigilan ang sarili ko kaya umiyak na din ako.