Dicle Barış Aşkı MA

31. bölümden sonra Barış eski ev

Dicle yiyecek bir seyler alıp Barışın evine gitti. Kapıyı çaldı. Barış o sırada senaryoyu okuyup irdelemeye notlar almaya başlamıstı. Kapı çalınca Dicle geldi diye düşünüp gülümseyerek aşağıya indi ve kapıyı açtı. Dicle barışı görür görmez sarıldı çok özlemişti Barışı.
Barış: En azından tokat yemedim bu sefer iyiye işaret.
Dicle en son geldiği anı hatırlayıp güldü
Dicle: Ne kadar sinirlenmiştim ben sana biliyo musun
Barış: Biliyorum sevgilim özür dilerim.
Dicle: Neyse tamam geçti artık düşünmeyelim bunları
Barış: Affettin mi beni
Dicle: Affettim der ve gülümser

Barış Diclenin kapıda kaldığını fark eder
Barış: gelsene içeri onlar ne
Dicle: Yiyecek bi sey aldım sen kesin bi şey yemedin açsındır diye açsın dimi
Diclenin onu bu kadar düşünmesi çok hoşuna gitti güldü.
Barış: Çok açım
Salona geçip oturdular. Dicle koltukta senaryoyu görünce sevindi ama belli etmedi Barışa. Bir yandan sohbet edip bir yandan yemek yemeye başladılar.
Barış:ee naptın yorgun görünüyorsun.
Dicle: O kadar yoruldum ki Barış anlatamam. Babam yoktu bütün gün kimseye de söylemeyin demiş Güline. Onun görüşmesine gittim. Aydan Şenerle buluştuk film için sonra kabul etmedi filmi. İkna etmek icin peşinden koşturdum bütün gün. 
Barış: Kıyamam ben sana yorma bu kadar kendini dicem ama dinlemiceksin biliyorum.
Dicle: Napim barış babama ne kadar kızgın olsam da ona yardım etmek istedim. Zaten ajansa yeni bi patron geldi Ceyda hanım hepimizi kovmak icin yer arıyor. Sayfalarca senaryo okuyup ona özet çıkardım biliyo musun nefes aldırmıyor hiç kimseye.
Barış: Ceyda kim ya
Dicle: Ya ajansta bir sürü şey oldu. Serkan bey de bize kızdığı icin getirdi onu. Hala inanamıyorum ben Gülben Ergen ve İrem Dericiyle çalışıyordum ya onları elimden aldı.
Barış: Nasıl aldı ya sen onlar için o kadar şey yaptın
Dicle: Evet o kadar uğraşmıştım ki barış çok içime oturdu böyle yapması. Bugün babamın yerine görüşmeye gittim diye beni kovmayı ima etti biliyo musun belki de işten kovulucam. 
Barış Diclenin hararetle yemek yiyip bi taraftanda kızgın bi şekilde başına gelenleri anlatmasına güldü. Diclenin bu halleri cok hoşuna gidiyordu. Barış diclenin kafasını dağıtmak için konuyu değiştirdi. Barışın gözleri diclenin gömleğine kaydı.
Barış: Sen ne güzel olmuşsun bugün. Dicleye doğru yaklaştı parmaklarını diclenin gömleğinin üzerinde gezdirdi. Dicle utandı.
Dicle: Yaa barıııış
Barış diclenin boğazına kadar iliklenmiş gömleğinin ilk 2 düğmesini açmaya başladı Dicleye iyice yaklaştı ve boynundan öptü. Dicle gülerek geri çekildi.
Dicle : Ya barış ben ne anlatıyorum sana burda
Barış: Tamam sevgilim öyle bi şey olmayacak Gulbenle İrem senle çalışmak isteyeceklerdir. Hem Feris var yanında o seni bırakmaz.
Dicle: Feris hanım döndü biliyo musun
Barış: Gercekten mi? Hakkında çıkan haberler doğru mu?
Dicle: Evet doğru ama bu konuda hiçbir şekilde konuşulmasını istemiyor
Barış: Haklı tabi 
Dicle: Sende biraz toparlanınca görüşürsünüz belki
Barış: evet bende şu senaryoyu okudum bugün
Dicle: Gördüm bakabilir miyim? 
Barış: Tabiki
Dicle senaryoya bakar. Barışın aldığı notları okur ve sevgilisine bir kez daha hayran kalır barışın gözlerinin içine bakar.
Dicle: O kadar derinden bakıyorsun ki aldığın notlardan belli karaktere katacağın duyguyu şimdiden hissedebiliyorum. Üstüne gelmek istemiyorum ama sende çok istiyorsun bence bu filmi.
Dicle: Istiyorum galiba bugün baya düşündüm hikayesi babama benziyor. Babamın bir arkadaşı vardı tamirci yusuf usta onun yanına gittim ben bugün. Bana bi şeyler anlattı. Babam ölmeden önce yanındaymış babamın. Babam benimle ilgili güzel şeyler söylemiş. Ne kadar kötü bi insan olursa olsun bana inanıyormuş. Başaracağıma inanıyormuş. Sadece bunu bana hissettirmemiş. Ben o kadar acı çektim ki Dicle. Hiçbir zaman babamın beni sevdiğine inanmadım.
Diclenin gözleri dolmuştu elini barışın yanağına koydu. 
Barış: Ama içinde bir yerlerde bizi seviyormuş Dicle kalbinde biz varmışız bana senden adam olmaz dese de inanıyormuş.
Barışın gözlerinden yaşlar süzüldü. Dicle gözündeki yaşları silip Barış'a sarıldı. Barış diclenin kokusunu içine çekti ve bi süre sonra geri çekildiler. Diclenin yüzünü avuçlarının arasına aldı.
Barış: Dicle senin babanda sana inanıyordu seni ne kadar reddetse de istemese de geri göndermeye çalışsa da senin başarılı olacağına inanıyordu. Belki korktu hissettirmedi sana bunu. Ben babamı geri getiremem artık. Geri dönüşü yok ama sizin hala bi şansınız var. Bu şansı öldürme sakın sevgilim benim gibi acı çekme.
Ikisi de birbirlerinin acısını hissederek karşılıklı ağlıyorlardı. Birbirlerinin gözyaşlarını sildiler barışın elleri diclenin yüzündeydi.
Dicle: Sende artık acı çekmiyceksin barış. Bak ben yanındayım evet geçmişi geri getiremeyiz ama beraber mutlu bi gelecek bizi bekliyo sevgilim.  Yaralarımızı beraber sarıcaz. Sen yine basarıcaksın. Ben sana inanıyorum. Seni cok seviyorum
Barış: Bende seni cok seviyorum
Bu sözler üzerine öpüşmeye başladılar geçen seferki kavganın aksine bu sefer ikiside sakin ve yavaştı barış dicleye kucağına alıp odaya götürdü. Tadını çıkara çıkara uzun ve unutulmaz bir gece geçirdiler.😍😍

Umarım beğenirsiniz. Beğendiyseniz oy ve yorum atmayı unutmayın

Sevgiler 😍😍