Dicle Barış Aşkı MA

Dicbar Set Günleri (Part 2)

Bir önceki bölümün devamıdır

Dicle kendini ruh gibi hissediyordu. Nefes alıp veriyordu, yürüyordu ama aslında orda değilmiş gibiydi. Yürüdüğü ayaklar kendisinin değil, akan göz yaşları kendisine ait değilmiş gibi. Yavaş yavaş yürüdü. Hastaneden dışarı çıktı. Derin bir nefes alıp gökyüzüne baktı. Gözlerini kapattı. 

Flashback 

D: Nasıl durumu iyi mi

Doktor: Kafasına ciddi bir darbe almış ama tomografiye göre hayati bir tehlikesi yok dikişleri atıldı birazdan normal odaya alıcaz.

Dicle bir anda sevinç, korku ve suçluluk duygusunu aynı anda yaşadı ve göz yaşlarına hakim olamadı.

Bir nebze olsun rahatlamıştı. Saatlerdir oturmamıştı. Koridorda yürüyüp durmaktan bacaklarının ağrıdığını yeni hissetti ve kendini ordaki sandalyeye bıraktı. Biraz kendine geldikten sonra Alper'i odasında ziyaret etti. Alpere serum takılmış kafası bandajlanmıştı. kollarında ve bacaklarında da sargılar vardı. Neyse ki bir yerinde kırık yoktu ufak yara ve ezilmelerle atlatmıştı.

D: Alper nasılsın ağrın var mı

A: idare eder gördüğün gibi işte

D: Alper çok özür dilerim hepsi benim hatam farkındayım

A: Olan oldu artık şu anda konuşmayalım bunu lütfen başım ağrıyor 

D: Tamam ben burdayım bu gece burda kalman gerekiyormuş eğer bir şeye ihtiyacın olursa...

A; Gerek yok burda kalmana arkadaşım gelecek zaten

D: Aa olmaz ama yanında olayım benim yüzümden bu haldesin dublör gelmesi gerekiyordu

A: Tamam kendini suçlama sende bilemezdin böyle olacağını kaza oldu

D: Gerçekten çok özür dilerim telafi etmek için elimden ne gelirse yapıcam hatta daha fazlasını yapıcam

A: Bu işe devam etmek istiyorum Dicle senden tek isteğim bu sete ara verilmesini sağla. Bende iyileşince geri döneyim

D: Tamam sen hiç merak etme ben konuşup halledicem devam ediceksin zaten doktorlar da durumunun iyi olduğunu söyledi en fazla 3 güne taburcu edecekler. Çok geçmiş olsun tekrar

A: Teşekkür ederim

Dicle Viyola Versiyonu müziği

Dicle Alperin arkadaşı gelince Alper'i ona emanet edip hastaneden çıktı.
Hastaneden çıkarken set asistanı Özgür arkasından seslendi dicleye ama Dicle duymadı. En sonunda yanına gelince duydu.

Ö: Dicle iyi misin

Dicle boş boş baktı. Kendini iyi hissetmiyordu.

D: Benim yüzümden

Ö: Senin bir suçun yok Dicle kaza oldu

Dicle'nin gözleri dolmaya başladı.

D: Benim yüzümden...

Ö: Sen hiç iyi görünmüyorsun ben bırakayım seni gel

Özgür dicleye kolundan tutup destek oldu arabasına yürüdüler ve binip gittiler.

Yolda🚗🚗

Ö: Daha iyi misin

Dicle kafasını sallamakla yetindi.

Ö: İstersen merale haber vereyim ben. Ajanstan kimse biliyor mu

D: Yok kimseye haber verme lütfen yalnız kalmak istiyorum