Chapter 22

31K 424 19
                                    

SCARLETTE

 

 

"It's a boy!" Alexander held my hand tightly as the doctor announces our baby's gender. I am five months pregnant now at ngayon nga ay nalaman na naming ang gender ng baby namin.  I looked at Alexander, he was teary-eyed. Alam kong ganon din ako, ang saya saya ko. Parang kahapon lang, pangarap lng lahat ng 'to para sakin. Pero ngayon, nandito siya sa tabi ko, hawak ang kamay ko at kapareho kong naluluha sa sobrang saya.

"Wala kang dapat ipag alala Scarlette, your baby isa healthy, reresetahan pa kita ng vitamins para mas maging maayos ang pagbubuntis mo. Just be careful dahil malaki na ang tiyan mo. Hindi na pwede ang masyadong mabibigat na Gawain."  That was my gynecologist, Dra. Violetta Nicole Imperial. She is a beautiful young doctor, tantya ko ay nasa twenties palang ito. Matalino siya at mabait.

"So Violet, is I still safe for us to have sex?" Alexander said then smiked. Gago talaga! Sex pa din nasa isip? Napakamanyak. Hmp.

"Of course! Healthy yan." Violet laughed.

After ako resetahan ng mga vitamins, umalis na kami sa Ospital. Ang plano ko sana ay umuwi sa bahay at magluto nalang ng lunch for us. Pero, nang madaan kami sa isang mall ay nagyaya akong bumaba para kumain sa Burger King, natatakam kasi ako un sa cheese. At wala akong pake kung malakas sa carbs to. Hello? Gusto koya 'to ng baby ko.

"Ano? Solved na ba?"

"Solved na solved hahahaha. Halika na nga! Umuwi na tayo!"

"Alright." Sumakay kami sa sasakyan at nang maramdaman ko ang lamig ng aircon ay parang unti unti naming bumibigat ang mga talukap ng mata ko, haaay ang sarap matulog.

-

"Hindi ka magiging Masaya Scarlette. Masama kang tao! You seriously think na mamahalin ka ni Xander? Dream on."

May babae, hindi ko makita ang mukha niya. Ang boses niya, galit na galit. Hindi ko alam kung bakit. Sino ba siya? Anong kaylangan niya? Sinubukan kong ibuka ang bibig ko ngunit hindi ako makapagsalita. Madilim ang paligid at tanging ang babae lang ang nakikita ko. Nasan si Alexander? Nasan ako?

" Hindi ka magiging Masaya." Paulit ulit niyang sinasabi. Bakit? Anong kasalanan ko?  

Lumalakas ng lumalakas ang boses. Ayoko na. Ayoko nang marinig pa, lalo pa itong lumalakas. Nag eecho ang galit na boses ng babaeng yon sa lugar na to.

"Hindi ka magiging Masaya."

Tama na. Tama na. Ayoko na.

"SCARLETTE! Jesus Scarlette! Wake up!" Iminulat ko ang mga mata ko at nakita ko kaagad ang nag aalalang mukha ni Alexander. Anong nangyari?

"You're having a bad dream. Jesus, umnuungol ka habang natutulog. I was so damn scared." Niyakap ako ni Alexander at mabilis rin ang paghinga niya katulad ng sakin.

Everything was just a dream. That woman, sino siya? Punung puno ng galit ang boses niya, bakit siya galit sakin? Bakit paulit ulit niyang sinasabi na hindi ako magiging Masaya?

"L-let'sgo home." I said.

"Nandito na tayo sweety."

Tumingin ako sa paligid ko, nasa parking lot na nga kami ng building niya. Inalalayan niya akong maglakad papasok hanggang samakarating kami sa unit niya. Hindi pa din talaga mawala sa isip ko yung babaeng 'yon. Is it Lucia? No, hindi siya magagalit sakin. She knows that I love her. Pero sino?

Pagpasok sa loob ay agad akong dumiretso sa kwarto, inilapag ko ang bag ko sa kama at medaling pumasok sa banyo, walang nagsasalita sa amin ni Alexander, I took a quick shower at nagbihis na ng pantulog. Paglabas ko ng banyo ay naabutan ko si Alexander sa kama, naka pantulog na din siya, maybe he used the comfort room outside. Knowing him, ayaw niya ng feeling na napawisan gusto iya laging presko. Kaya siya lagi ang nauuna sa banyo, pero kaina, pinauna na niya ako.

"Come here." He extended his arms na para bang pinapalapit ako sakanya. Agad naman akong lumapit at humiga sa tabi niya. Niyakap ko siya at iniunan ko ang ulo ko sa dibdib niya. This is home. Sa tuwing ganito ako kalapit sa kanya, pakiramdam ko ligtas ako at walang mangyayaring masama.

"Anong napanaginipan mo? He asked while combing my hair using his hands.

"M-may babae, she keeps on telling me na hindi ako magiging msasaya..."

"It's only a dream sweetheart. Hinding hindi ko hahayaang may manakit sa'yo. I love you."

"I love you too."

-

Maaga akong nagising today, I don't know why pero ang gaan gaan ng [akiramdam ko. Lately kasi ay lagi akong inaatake ng morning sickness. Nagsusuka at nahihilo sako sa umaga. Pero ngayon, parang lahat sa paligid ko ay magaan. Tulog pa si Alexander nang umalis ako sa kama. I'll coock breakfast for him nalang. Tutal ay linggo naman ngayon at wala siyang pasok.

Naghihiwa ako ng ham na ihahalo ko sana sa itlog para gawing omelet nang biglang may yumakap at humalik s abuhok ko. Alam ko na agad kung sino.

Ilang buwan na kaming ganito. Well, that's what relationships are, right? It's about making the person you love happy every day.  It's about being a friend and a lover at the same time. It's about being with them when they need you.  Totoo naman diba? Pag mahal mo ang isang tao, gagawin mo ang lahat mapasaya lang siya. And if you do really love hat person, nevr ever give up. Just like me, hindi ako nawalan ng pag asa and look at us now? Madly inlove with each other.  Heaven.

"An gaga mo yatang nagising?" He said while still hugging me.

"Yaeah. Maybe because it's Sunday today. Magsimba tayo mamaya okay?" Nilingon ko siya at hinalikan ng saglit sa labi, para kaming mga teenagers. Hahaha.

"Okay."

Magsasalita pa sana ako nanag biglang tumunog ang doorbell.

"I'll get it. Ituloy mo na yan." Sabi niya at humiwalay na sakin. Itinuloy ko na ang paghihiwa at iba pang Gawain. Limang minute na ang nakalipas pero hindi pa din bumabakik si Alexander. Ano kayang nangyari don?

"Alexander? Sinong nandyan?" Sigaw ko. Natanaw ko siyang papabalik na sa kitchen.

"W-wala 'yon babe. Nagkamali lang ng unit."

"Bakit namumutla ka? Are you sure na wala lang yon?"

"Y-yeah. Halika na kumain na tayo."

"Okay."

Gaya n gang sinabi niya ay kumain na kami. PEro parang may iba kay Alexander, hindi ko alam kung napaparanoid lang ako pero para siyang palaging nini nerbyos, pag tatanungin ko naman siya ay sasabihin niyang wala lang.

Something is really bothering him and I need to know kung ano 'yon. Sabi nga nila, curiosity kills the cat. At hindi talaga ako mapakali!

-

May readers pa ba ako? Sorry guys. been very busy. I'll try to update as soon as possible! <3 Lovelots. 

The Unwanted WomanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon