The Unwanted Woman

Chapter 31

Here I am, alone in the dark. Helpless. It feels like I'm inside a never ending loop and I can't find my way out. I don't know how to get out. This is my life without her. I don't know how many days had past, it's so dark. Hindi sumisikat ang araw. I don't know how I was able to live like this. The house is as messy as my life. I don't  know if I even took a bath, I ate canned foods or delivered foods.

Kasalanan ko ang lahat ng 'to. Kamuntik nang mawala ang mag ina ko sakin. Alam kong maraming galit sakin but trust me, mas galit ako sa sarili ko. I know I'm stupid. But I just wanna save Scarlette from sorrow. Ayokong masaktan siya kapag malaman niyang. Nakabuntis ako ng iba.

Inalala ko ang lahat, kung pano nagsimula ang masaklap na pagsubok.

Dumiretso ako sa front door upang tingnan kung sino ang nag doorbell. Buntis si Scarlette at ayoko namang siya pa ang tumingin. Masyado akong maalaga dahil ayokong magka konplikasyon ang pagbubuntis niya at ayoko ring mahirapan siya.

Binuksan ko ang pinto pero wala akong nakitang tao. Iginala ko ang paningin ko ngunit wala talaga. Saglit akong napatingin sa baba at may nakita akong maliit na envelope doon. Kumunot ang noo ko at pinulot 'yon.

Binuksan ko ang envelope at lalo pang lumalim ang pagka kunot ng noo ko nang makita ang nilalaman. Isang ultrasound picture. Sa likod ay may nakasulat gamit ang pulang tinta.

Hello Daddy Xander!
                      Nagustuhan mo po ba ang picture ko? Miss ka na po namin ni mommy.

Ps. Hindi kayo magiging masaya. Meet me at The Gallery. 4pm on monday.

Yun lamang ang nakasulat. I was si confused. Ano ito? Isang prank? Bakit naman mag mag pa prank sa amin? And they know my name for God's sake! Sinoli ko ang sulat sa envelope at agad itinapon sa basurahan.

Alexander? Sinong nandyan?" Sigaw niya kaya nataranta na ako pabalik. Kinalma ko muna ang sarili ko bago naglakad patungo sa kanya.

"W-wala 'yon babe. Nagkamali lang ng unit." P*tangna! Bat ba di ko maayos tong pagsasalita ko!

"Bakit namumutla ka? Are you sure na wala lang yon?" Ayan nakakahalata tuloy siya!

"Y-yeah. Halika na kumain na tayo."

"Okay."

Nagpunta ako sa lugar na nakasulat don. I was so shocked to see Carmela. Mukha itong malungkot at namayat din ito. I thought we already agreed to end our relationship. Wala na akong balita sa kanya pero patuloy pa rin siyang nagta trabaho sa kumpanya. Hindi nga lang bilang secretary ko.

"What are you doing here? Anong ibig sabihin nito, Carmela?" Hindi ko maitago sa boses ko ang inis at galit.

"Xander.." 'Yun lang nasabi niya? Sa dami ng tanong sa isip ko?

"Ikaw ba ang nagpadala 'non sa bahay? Anong kaylangan mo?" Matigas na ang pananalita ko ngayon.

Oo pwede ko nga siyang mabuntis, pero malakas ang kutob ka na hindi. Inaamin ko naman na sa maiksing pagsasama namin ay may nangyayari samin, pero hindi ako nakakalimot mag lagay ng c*ndom o kaya ay mag withdraw dahil wala pa sa plano ko noon na buntisin siya.

"Buntis ako. Kaylangan mo akong panagutan." Deretsahan at walang pasintabi niyang sinabi. Nangyari na nga, narinig ko na ang kinatatakutan ko. Paano? Nabuntis ko siya?

"Sigurado ka ba?" Hindi ako mkahanap ng salita para isagot sa kanya.

"Natanggap mo na nga ang ultrasound hindi ba? Nagpa check up na ako."