Eşarbımı yapıp evden çıktım. Ayakkabılarımı giyip asansörü es geçtim ve merdivenlerden indim. Geç kalmak istemiyordum çünkü eğer Azra beni çok beklerse acıkır,çok acıkırsa o sinirle beni çiğ çiğ yer.
Tam apartmandan çıktım ki önüme bir teyze çıktı. Bizim apartmandan degil,bir şey soracakmıs gibi bir hali var.
-Kızım bir baksana, al iste doğru tahmin.
-Buyur teyze birine mi baktın?
-Evet kızım bu apartmanda bir kız varmış onu görmeye geldim,annesinin adı da Sevilay'ydı. Sen misin o?
Yok artık daha neler annem demişti de inanmamıştım. Resmen GÖRÜCÜ geldi! Hemen görücü savar bir plan yapmalıyım.
-Yoo bu apartmanda yok öyle biri ben değilim. Siz yanlış geldiniz herhalde? Bu apartman değildir belki?
-Olabilir. Bana İpek miydi Çiçek miydi dediler ama ben karıştırdım galiba.
-Evet evet Çiçek apartmanıdır. Bakın şu karşıda ki apartman orada var öyle bir kız annesinin adı da Sevilay. Odur o.
Diyerek kafa salladım ve kadınla birlikte apartmanın bahçesinden çıktık.
-Senin adın ne kızım çok sağol yanlış insanların kapısına gidecektim Allah razı olsun.
-Estağfirullah teyze benim adım Zeyneb Betül,sizin adınız ne?
-Zehra kızım adın pek güzel adına layık olursun inşallah.
-İnşallah ,uğraşıyorum.
-Bu apartman değil mi?
-Evet teyzem üçüncü kat Ahmet Demir yazıyo kapının önünde.
Diyerek yolladım kadını. O evde benden iki yaş büyük Elif abla var. Aynı şeyi o da bana yapmıştı şimdi ödeştik. Hem de o gün babam evdeydi. Azra ve diğer kızlara göre komediydi ama ben kendimi daha çok gerilim/korku filmlerindeki başrol kızmış gibi hissettim.
Kapı çalmış ben de hemen başıma bir yazma alıp açmıştım. Bir kadın karşımda yine
-Kızım Sevilay'ın evi burası değil mi? demişti. Ben de evet dedim. O sırada babam içerden çıkmış mutfağa geçmişti.
-Buyrun içeri gelin, demiş ve içeri almıştım kadını. Kadın beni garip garip süzerken annemi de çagırmıştım.
Annem git bir kahve yap demişti. Ben de herşeyden bir haber gittim mutfağa.
-Annenin nerden tanıyormuş?demişti babam
-Bilmiyorum annem kahve yap dedi sana da yapayım mı?
-Kahve mi istedi?
-Hıhı
-E bana da yap.
-Tamam
Kahveleri yapıp içeri götürdüm.
-Maşallah pek güzelmiş kızın Sevilay. Adın ne kızım?
-Zeyneb Betül teşekkür ederim teyze, demiş kahveler bitene kadar odada kalmıştım.
-Okuyormusun kızım?
-Evet teyze,on birinci sınıf.
-O kaç oluyordu?
-Lise üç teyze.
-Hee simdi on bir olmuş lise üç işte. E o zaman on sekizindesin?
-Daha girmedim on yediyim,diyince kadının yüzü düşmüştü. Tabi anlamadım önce.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMTİHAN
Teen Fiction"Hemen oradan kalk minik yobaz! Yoksa ilk günden hayatta unutamayacağın kötü şeyler yaşamak zorunda kalırsın." Şaşkınca Ona bakarken zaten yaşayabileceğim kadar kötüsünü yaşadığımı ve Onun bana daha fazlasını yaşatamayacağını düşünüyordum da O bilmi...
