İMTİHAN

HIRSIZ

Sabah hafta sonu olmasına rağmen oldukça erken uyanmıştım namazdan sonra. Saatin henüz 07.25 olması durumu hafta sonu olunca çok ağır geliyordu. Benim hafta içi hayallerimi süsleyen hafta sonu sabah uykusu böylelikle yalnızca hayal olarak kalıyordu.

Yine de yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve odama geri döndüm. Yatak keyfi yapmak da hayallerim arasındaydı. Telefonumu şarjdan çıkarıp yatağa geri döndüm ve yapmış olduğum internet paketin sayesinde instagramda biraz takıldıktan sonra hikaye okudum. Saat sekiz buçuk olmuştu ve annem uyanmıştı. Annemin uyanması önemli değildi. Bizim için gün; babam yataktan kalkıp aslan kükremesini andıran sesiyle gerilmesi üzerine başlardı. Dolayısıyla annemi pek umursamadım ve yatak keyfime devam ettim.

Bugün benim için oldukça önemli bir gün olacaktı inşAllah. Ferace sistemine geçiş yapacaktım! Hala kış olduğundan ve buz gibi soğuk olması sebebiyle kışlık tam boy palto alacaktık da denilebilir. Bu kararı almam değişimim başladıktan bir müddet sonra olmuştu. Daha doğrusu tesettür risalesini okuduktan sonra kararın kesinleşse de nefsimle olan savaşım biraz uzun sürmüştü. Ama sonunda şeytanı ters köşeye yatırıp galip gelen ben olmuştum. Elhamdülillah. Madem Allah rızası için başımı kapattım,giyinik üryan olmayacaktım! Ben başımdaki ayetle İslam'ın bayrağını taşıyordum ve İslam bize tarz olanı değil farz olanı yapmamızı emrediyordu. Modanın emirlerine değil Allah'ın hükümlerine uyacaktım.

Tesettürün belli bir çizgisi vardır ve o çizginin içinde devrin ve memleketin geleneğine göre değişebilir. Ama çizgi sınırları içerisinde.

Babamın kükremesi evde yankılanırken ben de kalkmış odamı toplamış ve mutfağa geçmiştim. Annem zaten kahvaltıyı hazırlamıştı.

Bana sadece ekmek almak kalmıştı. Hemen hazırlanıp çıktım. Tüm kapalı kızların bir sorunu olan şu iki dakikalık dışarı ekmek alma isi benim üşengeçliğimle birleşince tamamen çekilmez birşey oluyordu.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra haftasonu olan günlük işleri yaptık. Erkence bitirip çarşıya gidecektik. Sonunda annemin de yardımıyla nefsimi yenmiş,ferace almaya gidecektik. Abimle konuşurken iyi güzeldi ama iş icraata gelince hiçbirşey yapmıyordum. Zaten okullar da yakında tatil olacaktı ve abim de birkaç güne gelecekti. Onun karşısına feraceli bir Çiko olarak çıkmalıydım. Neden bana Çiko dediğini anlayabilmiş değilim ama büyük ihtimalle küçükken tombik bir çocuk olduğum için yapışmıştı bu lakap üzerime.

Babam öğle namazı için camiye giderken biz de çıkacaktık. Ama tabi annem babamdan para isteyebilirse...

-Iıı Abdullah biz bugün..

-Aman anne,baba bugün çarşıya gideceğiz bana ferace almaya da annem para istemeye çalışıyor.

-Ferace ne kızım?

-Pardesü işte baba.

-Haa,tamam. Bunun için mi kıvranıp duruyorsun Sevilay?

-Aman söyleyemedim işte,neyse siz halledin ben de hazırlanayım.

Annem hızla odadan çıkarken ben de babamın tepesine dikilmiş para bekliyordum.

-Ne kadar lazım?

-Vallaa yani pahalı oluyor bunlar. En az yüz elli.

-Altı üstü kumaş parçası tövbe tövbe.

Babam homurdanarak iki yüz lira çıkarıp verdi. Her nekadar homurdansa da pardesü diyince sırıtmaya başlamıştı. E bir zahmet versin yani.

Babamla birlikte annem de hazırlanınca kapıyı kilitleyip çıktık evden.

-Benim Eski Malatya'da bir tanıdığın hanımı vefat etmiş. Öğle namazından sonra oraya gideceğim. Akşamdan sonra gelirim. Dikkat edin kendinize,Allah'a emanet olun.