Villain Deku Bkdk (with Oc)

3. Bölüm

Brokolinin ağzından;

Tsuki-chanla beraber ara sokaklarda dolaşıyorduk. Bir kız çığlığı duydum. Aynı anda ikimizde oraya koşmaya başladık.

Tsuki-chan bu konularda hassas olduğu için flash gibi koşuyordu ona zar zor yetişiyordum.

En sonunda olay yerine vardık. Bir erkek bir kızı sıkıştırmış, zorla öpüyordu. Tsuki-chanın aşırı sinirlendiği her yerinden belliydi. Sakinleşmesi için onun kolundan tuttum ve pozisyon aldım. Klasik saldırma tekniğini kullancaktık. Yani Tsuki-chan önden fırlayıp adamı yere sericek o adamla oyalanırken ben kızı güvenli bir yere götürücem. O sırada Tsuki-chan adamı öldürücek ve yolumuza devam edicez.

Tsuki-chan fırlayıp adamın üstüne atladı adam ne olduğunu anlamadan dayak yemeye başlamıştı. Bende koşup kızı aldım elinden tutup caddeye çıkardım ve dikkatli olmasını söyledim. Teşekkür etti ve gitti. Bende Tsuki-chanın yanına gittim. Hala adamı öldüresiye dövüyordu. Anlaşılan tepesi atmış.

"Hey maviş artık adamı öldürecek misin?" İsmiyle seslenmek isterdim ama biri bizi izlerse diye isimlerimizle seslenmiyorduk onun yerine lakaplar takmıştık birbirimize o bana brokoli diyordu bende ona maviş. (ALDKPSKDPSKDPDJLDDK KUS İSMİ GİBİ)

"Ah doğru" dedi ve adamın kafasını bıçakla deşip kalktı. Bir dakika...

"Maviş sende duyuyor musun yoksa ben mi yanlış duyuyorum..-"

"Kahramanlar mı!? Koş koş kooş!"

Cidden kahramanlar geliyordu. Sanırım o kızın çığlığına geldiler ugh. Hızlı olmamız lazım çünkü zaten tsuki-chan aranan villainler arasında.

Uzun bir kovalamacanın ardından izimizi kaybettirmiş soluklanıyorduk. Tsuki-chan her zaman ki gibi bana hiç beklemediğim bir soru sordu.

"Sevdiğin biri var mı? Bilirsin aşk manasında."

"EEHHHHH"

"Güler* sadece onla yakınlaşmanı istedim bir pro hero olsa bile yardım ederim. Aşk sonuçta, kime nasıl bulaşacağı belli olmaz."

"Be-ben... Bilmiyorum ki tsuki-chan"

"Peekii sence o seni seviyor mu?"

"Bilmem..-"

"Ben 'o' dediğim de aklından kim geçti izucuğum"

"Kacchan"

"OHA ONA AŞIKSIINNN"

"N-NE HAYIR HAYIR HAYIRR"

"BENİ KANDIRAMAZSIN İZU HAHAH"

"YAAA ///////////"

"Hahah cidden katsukiyi seveceğini kim bilebilirdi"

"Ha ha çok komik hmph"

"Küsme ya dalga geçiyorum, hem bak benim sözüm sözdür." Dedi gülümseyerek. "Hadi kalk daha senle katsukinin arasını yapıcaz." Elimi oturduğum yerden kalkmam için uzattı. Bende burukça gülümseyerek uzattığı eli tuttum.

(...)

Tsuki-chanla vedalaşmış eve gidiyordum. Henüz beni kimse Villain olarak bilmediğim için rahattım. Her yerde devriye gezen kahramanlar vardı bu biraz sinir bozucu.

Bunları düşündüğümde eve varmıştım kapıyı açtım ve içeri girdim. "Ben geldim anne!" Ses yok. Su içmek için mutfağa geçtim. Bir not.

Bu gün eve geç gelicem İzuku endişelenme ve kendine iyi bak★

Umm peki evde yalnızım. Şuan yapabileceğim en iyi şey ne? Eee abur cubur yemekten daha iyi bişey olamaz umarım evde cips vardır.

Hemen abur cuburları koyduğumuz çekmeceyi açtım ve bir cips aldım. Sonraysa odama gittim bilgisayarımı açıp bir film seçtim. Aklıma tsuki-chan geldi şimdi sokaklarda çok sıkılıyodur en iyisi onu görüntülü arıyımda beraber izleyelim. Aradım ve saniyesinde açtı.