Karahindiba BxB

🌈on dört

"Gerçekten mi?"

"Kesinlikle. Hem bende seninle çalışarak biraz daha geliştiririm."

Piyano duvara tümüyle dayandığında ellerimizi tozdan arınması  için çırparak geriledik. Meltem Teyzenin, ki ona teyze dememi kendisi istemişti, istediği şekilde piyanoyu yerleştirmiştik. Karşısındaki koltuğa kendimi atarak soluklandım. Deniz'de kendini yanıma atıp derin bir soluk çekti.

"O zaman sen istediğin yada boş olduğun herhangi bir zaman başlayabiliriz"

"Aynen öyle"

Beklemediğim bir şekilde aniden oturduğu yerden kalkan çocuğa ne oldu dercesine baktım.

" Yukarıda biryerde Çatı katı olacak. Gidip bakalım  mı?"

Çok istekli bir yüzle bana bakan bu çocuğu kıramazdım.

Bezgince, beni çekmesi için sol elimi uzatıp gözlerimi açıp kapadım. Gülmesini engellemeye çalışarak küçük avuç avcumu avuçladı. Belli etmesede çekerken zorlanıyordu. Tek eli beni kaldırmaya yetmediğinde diğer eli ile tutup elimi ip asılırcasına asıldı. Onu zorlamak ve uğraştırmak hoşuma gitmeye başlamıştı. Dişlerini sıkıp beni kaldırmaya çalışan çocuğu daha fazla yormamak adına ayağa kalktım.

Ellerini elimden çekip tek kaşı kalkarken konuştu.

"Kaç kilosun falan demeyeceğim ama yuh yani"

Bu haline kıkırdarken onu kolumun altına alıp merdivenlere ilerlettim.

"Ev bu arada baya güzelmiş. Özelliklede kat düzeni, yukarıdan  ana salonu görmesi oldukça hoş"

Kolumun altından çıkmamıştı ve uyum içinde yavaş yavaş merdivenleri çıkıyorduk.

"Dimi. Bende başlarda eski bir eve taşınacağımıza üzülmüştüm ancak gördüğüm an hayran kaldım. Özelliklede genel olarak ev ahşaptan oluşması çok güzel"

"Özellikle de pencereler değil mi? Tabi mutfak dolapları da"

Kıkırdadı ve konuştu.

"Aynen öyle"

Kolumun altından çıktı ve beklemez bir halde yukarı çıkan dar merdivenelere ilerledi. Bu sabırsız haline içten içe gülümserken onu takip ettim.

Dar ve tozlu basamakları geçtiğimizde yeşil bir kapıyla karşılaştık.

"Şuan içeri ilk kez gireceğiz yarasa falan yoktur dimi?"

Endişeli gözleri heyecanla açılıp kapanırken düşünürcesine gözlerimi kıstım ve kapıya baktım.

"Ne olur ne olmaz dikkat edelim. Bir yılan bile bulabiliriz"

Gözleri kocaman olurken kapıdan uzaklaşabildiği yere kadar geriledi. Son yer benim gövdemken olduğu yerde kaldı. Sıcak bedeni bedenime temas ederken onun belinden tuttum ve boştaki elim ile kapıyı açıp narin beden ile içeri ilerledim.

Elimi belinden çekip iki bedene mesafe bırakarak biraz uzaklaştım. Tahtalar ile kapatılmış pencerelerden süzen ışık süzmeleri ortamı  aydınlatıyordu ancak daha fazlasına ihtiyacı vardı. Deniz'i arkamda bırakıp üzerindeki çivili tahtaları en eskimiş pencereye yöneldim. Zorlamama bile gerek kalmadan kopan tahtalar sayesine içerisi aydınlanırken çevremde göz gezdirdim.

Birkaç raf ve küçük sandıktan başka birşey yoktu. Elini yavaş  yavaş tozlu raflarda gezdiren çocuğun yanına yürüdüm.

"Bu kitaplar sence kaç yıllık? Yada şu porselen set."

Porselen fincanlar, tabak setleri özenle rafa yerleştirilmişti ancak tozdan gözükmeyecek haldeydiler. Raflardan birinde bulunan çaydanlık benzeri porselen nesneyi eline alıp  tozunu çırpan çocuğa odaklandım.

Sallamak tozunu temizlemeye yetmediğinde dudaklarını büzüp elindeki porselene üfledi. Nefesi ile küçük toz zerreleri etrafa saçılırken yüzü gözü toz olmuştu.  Öksürerek elindekini rafa geri koyup toz içinde kalan saçlarını başını sallayarak temizlemeye çalıştı. Yüzünde kömürlüğe giren bir kedinin surat ifadesi vardı. Tutamadığım kahkaham ile bakışları bana dönerken ben birsey demedim dercesine ellerimi kaldırdım.

Ayayayayayayyaya sizin yakınlaşmanızı yerimm
Selam güzellikler nasılsınız bakalım?
Ben cidden çok iyiyim edepten 80 almışım. Valla bereket versin bsfkkbtskbts

Klasik fotoğraf makineleri ile ilgilenir misiniz? :p daha ne kadar gelecek bölümler hakkında ipucu verebilirim bilmiyorum :)))))))

Ben kaççarr şu sekseni bi kutlıyım

Hepinizi öpüyorum 🖤🏳️‍🌈