GÜLİN

15.Bölüm

(MULTİMEDİA): YİĞİT VE GÜLİN 

Ne oldum dememeli ne olacağım demeli sözü kesinlikle beni anlatıyordu. Hayatında bu kadar inişli çıkışlı bir hayat yaşayan başka hemcinsime denk gelmemişimdir. Bir anda en tepeye çıkıp sonrasında en dibe batmanın nasıl bir duygu olduğu benden sorulur. Yaşamak isteyenlere tavsiye etmem. Ben ki en sefil ailede doğup, daha sonrasında en iyilerden sayılan elit bir aileye dahil olarak bale,piyano,moda derken yükselişin zirvesine gelmiş Gülin, şuan annesiyle oturmuş fasulye ayıklıyor. Ne tuhaf değil mi?

Tamam bundan şikayetçi değilim. Temizliğe evlere gitmişliğimde var ama insan uzun bir süre rahat hayata alışınca haliyle ister istemez yadırgıyor. Tam dedim artık iş sahibiyim. Hayalimin yolunda ilerleyeceğim bu sefer daha kötü olaylar başıma gelince çalışmakta istemedim ve istifa ettim. Her ne kadar arkadaşlarım çıkmamam yönünde direttilerse de, ne Yelizi hatırlatacak yerde çalışmak istedim ne de koca adayım Yiğit'le aynı havayı solumayı..

Heh Yiğit demişken hakkını yiyemem zor günlerimde hep yanımdaydı. Bana ve anneme yardımları çok dokundu. Bu yaptıkları müstakbel eşine jest yapma çabaları mıydı bilemeyeceğim ama iyi alıştı bize sormadan eve gelmelere, evin alışverişini yapmaya, sanki ona muhtaçmışız gibi davranmalara.. Annem de bi sevdi bi sevdi ki sorma gitsin. Gerçek oğlu olsa bu kadar sevmez. Yiğit aşağı Yiğit yukarı diretiyorda diretiyor. Yahu tamam iyi çocuk hoş çocukta ben evlenmek istemiyorum ki, Hilmi canavarı yüzünden evlenmek zorundaydım. Madem o yok ne diye gençliğimi heba edeyim ki..

Ama annem tutturdu bir kere ''Gülin ondan iyisini mi bulacaksın. Adamın hem kendisi zengin, hem de gönlü zengin. Ben zenginliğe önem veren biri değilim ancak en rahat şekilde yaşamanı da çok istiyorum'' demelere.. Zamana bıraktım herşeyi ne olacak şimdilik bilmiyorum.

...

Ahu Hanım'la haftaya tekrar görüşmek için vedalaşıp önceden çağırmış olduğum taksiye binerek, eve doğru ilerledim. Ahu Hanım benim psikologumdur. Bir kaç aydır kendisiyle çok iyi ilerliyoruz. Çok zor zamanlar geçirirken kendisinin bana yardımları çok dokundu. Psikolog fikride Yiğit Bey'den çıkma yoksa benim psikolog neyime .. Kendisi psikologtan ziyade en yakınlarımdan biri oldu. Yakında oraya gitmekten kurtulacağım için mutluyum. Artık Ahu Hanım'ın yanına hastası gibi değil de, normal arkadaşı gibi sadece kahve içmeye gideceğim.

...

Ev kapısının önüne gelince bir paket bırakılmış olduğunu gördüm. Başka biri bu paketi görünce bu sürpriz karşısında sevinir, kim olduğunu merak ederdi öyle değil mi? Bense sadece göz devirmekle yetindim. Kimden geldiği zaten belliydi. İçeri girip paketi rastgele bir yere fırlatıp mutfağa gittim. Evin içini mis gibi yemek kokuları sarmıştı.

-G: ''Immm.. annelerin bitanesi, her zamanki gibi döktürmüşüz bakıyorum da.. 5 dakika bile bekleyemeyecek kadar açım.''

-- ''Midende ne var bilmem ki. Normal kızlara anneleri kızım ye diye ısrar eder. Ben yeme artık diye ısrar ediyorum. Yiyip kilo almayanlardansın da, kızım azcık dikkat et ama ben iyiliğini düşünüyorum.''

-G: ''Anne.. Bu konunun nereye varacağı belli, lütfen bari bugün bahsetme. Hakikaten artık sıkılmaya başladım.''

-- ''Tamam tamam sustum.''

Binbir çeşit yemeği silip süpürdükten sonra, bir kenara fırlatmış olduğum paketi alıp odama geçtim. Pencere önündeki tekli koltuğuma kurulup paketi açmaya koyuldum.