GÜLİN

13.Bölüm

(VİDEO): GABRİELLE APLİN - THE POWER OF LOVE

Dışarıdan gelen yüksek sesle ertesi güne uyanmış olan Gülin, hafif bir sıçramayla kalktı. Dışarıda feci şekilde yağmur yağıyor,şimşek çakıyordu. Bu ses onu çocuklukluğundan bu yana korkuturdu. Bu sesi duymak istemiyordu. Sanki Gök deliniyor dün ki yaşanan o iğrençliği yüzlerine vuruyordu. Gülin bu sesi duymamaya çalışarak ayaklanmak istedi. Ama belli bir süre durmuş olduğu pozisyon dolayısıyla sırtı dahil vücudunun bir çok yerinin tutulmuş olduğunu hissetti. Acıyla doğruldu ve bakışlarını sağ tarafında bir köşeye sinmiş olan annesine çevirdi. Annesinin yanına yürüyerek onu kolları arasına alarak onu sakinleştirmek istedi. Annesinin bitkin halini farkederek onu yatak odasındaki yatağına yatırdı ve üstünü örterek onun o nemli göz kapağının üstünü öperek odadan çıktı. Beyni ona dün olanları hatırlatınca istemsiz bir şekilde vücudu titredi,elleri buz kesti. Evde sadece ikisinin olduğunu anlayınca evin diğer odalarına bakınmaya başladı ancak ne Hilmi'yi görebilmişti ne de Yeliz'i.. Bir an Hilmi'nin Yeliz'i alıp götürdüğü düşüncesi geldi aklına ve arkadaşını telefonla aramaya başladı. 1.2.3. derken araması hep yanıtsız kalıyordu. O sıra telefonuna bir mesaj geldiğini farketti. Mesajı açtığında mesajın Yeliz'den geldiğini gördü ve okumaya başladı:

- ''Ben evime geldim. İşyerinden izin aldım uzun bir süre evden çıkabileceğimi sanmıyorum. Bu olayı senden başka kimse bilmesin. Beni belli bir süre de aramazsan iyi olur. Telefonumu da şuan kapatıyorum zaten arasan da ulaşamazsın kapalı olacak. Evime de gelme lütfen sadece dinlenmek istiyorum. Görüşürüz Y....''

Okuduğu mesaj karşısında ne yapacağını bilemeyen genç kız tekrar arama tuşuna bastı. Ancak karşı taraftan gelen ulaşılamıyor sözü üzerine telefonu kapatmak zorunda kaldı. Arkadaşının başına gelenlerden ötürü kendini daha da kötü hissetti. Yaşadığı bu kötü hayatına bir şekilde onu da dahil etmişti. Demek evden çıkmayacaktı he .. Bian empati kurmak istedi ancak bu iğrençliği düşünmek bile düşünemedi. Şeref yoksunu Hilmi, ise ortalarda yoktu. Kimbilir nereye gitmişti,belki de ıssız bir sokak arasında sızmıştı. Bana yaptıklarından sonra Yeliz'e yaptığını hatırlıyor muydu? Günahına günah eklemeyi nasıl becerebilmişti. 

Bu düşünceler ile boğuşurken telefonunun melodisi odayı doldurdu. Ekranda bilmediği bir numarayı görünce önce açmak istemese de önemli bir arama olduğunu varsayarak kulağına götürdü:

-G: ''Alo!''

-- '' 1 hafta zor dayandın galiba.''  

Gülin dalgınlıkla duyduğu bu sözü anlamaya algılamaya çalıştı.

''A a anlamadım nasıl yani?''

-- ''Laf etmek istemiyorum ama hakikaten aptalın tekisin. Anlamayacağını anlamıştım. Gülin Hanım ben Yiğit rahatsız etmiyorum ya güzellik uykunuzdan alıkoymuş olmalıyım.''

Duyduğu sözle kendine gelen genç kız konuşmasını sürdürdü.

-G: ''Yok estafurullah efendim ne rahatsızlığı buyrun.''

-- ''Bilmem farkında mısın ancak bugün günlerden Pazartesi ve saat 10'u geçiyor.''

Gülin birden duyduğu cümleyle kendine gelmeyi başardı. Aaa bugün haftaiçi olduğunu nasıl unuturum hayır olamaz işe geç kaldım.