GÜLİN

7.Bölüm

Günler haftalar belki de aylarım geçti. Eskiden her türlü sosyal akvitilerden başını kaldıramayan ben artık tek uğraşım televizyon izlemek ve internette takılmak buna da ne kadar aktivite denebilirse tabi...Genel olarak gündüzleri annemle vakit geçirip,üvey babamın eve gelmesine yakın odama geçiyorum. Onun o tiksinç suratını bir dakika bile görmeye tahammülüm yok. Çaresizlikle o kadar çevrem örtülü ki ufak bir çocukmuşum gibi herşeyime el koyup karışıyor sadece odamda vakit geçirmeme bir şey demiyor çok iyi bir babaya sahibim ya ne demezsin canım ya ...

  Artık evde oturmaktan bunaldım ancak dışarı da çıkmak istemiyorum  depresyona da girmiş olabilirim bilmiyorum. Kısacası içler acısı bir kız modundayım. Akşam yemeği vakti annemin 'Yemek hazır GÜLİN' sesini duymamla odamdan çıkarak banyoya girdim, ellerimi ve yüzümü yıkayarak soluğu mutfaktaki yemek masasında aldım. Hayret hala eve gelmemiş bu akşam rahat bir yemek yiyeceğiz diye düşünürken kapının çalması bir oldu. O an şomağızlı oluşuma binlerce kez lanet ettim ve yemeğimi yemeye koyuldum. Annemle üvey babamda masada yerini almıştı. Masada sessizliği HİLMİ bozdu.

- H: 'Günün nasıldı hanım?'

- 'İyiydi çok şükür seni sormalı.'

- H: 'Çok iyiydi her zamanki işler işte.'

Her zamanki gibi aylak aylak dolanmayı sürdürdün yani diyerek geçirdim içimden. 

- H: 'Peki ya sen GÜLİN? Senin günün nasıldı?'

- G: 'Ha ben mi?' bu adam ne zamandan beri bana hal hatır sorar oldu.

 'İyiydi ' diyerek kısa ve öz cevabımı verdim onla konuşmaktan bile nefret ediyordum, sesi bile tahammül sınırlarımı zorluyordu.

- H: 'Madem hepiniz bu kadar iyisiniz bir karar verdim onu söyleyeceğim.'

Allahım bu herif gene ne zırvalayacak acaba çok merak ediyorum.

- H: ' Bunu uzun zamandır düşünüyorum. Aylardır evde boş boş takılıyorsun,senelerdir büssürü gereksiz okullarda okudun ve mezunda oldun. Artık git bir işe çalışta elim para görsün bir işe yara bari, yok öyle  bedavadan evde oturmak.'

- G: ' Çalışmayı ben de istiyorum , ancak anlayamadım benim paramdan sanane ?'

- H: 'Ne demek banane? Benim evimde oturup yiyip içiyor üstüne benim sayemde rahat bir şekilde yaşıyorsun bir de parayı benden esirgeyeceksin he o para benim git benim için para kazan!' 

- G: ' Çok beklersin. O para benim ve annemin hakkı,senin içki ve kumarını karşılayacak değilim. ' dediğim an HİLMİ sinirle oturduğu yerden kalkarak yemek masasını büyük bir gürültüyle devirdi. Annem ve ben bir anda oluşan durum sebebiyle şok olmuş şekilde  bakarken birden HİLMİnin yüzüme attığı tokatla oturduğum sandalyeden yere düştüm. Annem müdale edeceği sırada onun yüzüne de aynı şekil karşılık verdi. 

- G: 'Sen ne yaptığını sanıyorsun şerefsiz herif...!!' diye çıkışınca bize bu sefer tekme atmaya başladı. İkimizede attığı tekmeler nefes almamızı zorluyordu. Eskiden bizi döverken ki taktiği uyguladım ve anneme sıkıca sarıldım ve o da bana sarıldı. Attığı darbeler ikimizede isabet etse de birbirimize ben varım demenin en güzel yolu buydu. 

      

Ne kadar sürdü bilmiyorum ama ikimiz de perişan haldeydik. Annem ise bu darbelere daha fazla dayanamayıp bayıldı. Attığım çığlıkla beraber HİLMİ kafamı geriye doğru çekmeye başladı. Acıdan kendimden geçmek üzereyken 'O lanet işe girip bana para getireceksin ve paşa paşa yaşayacağız yok ben rahat yaşamak istemiyorum bu dayaklara alıştım diyorsan kabul seve seve yerine getirebilirim,anneni öldüresiye dövmemi istemezsin heralde dimi küçük kız' diyerek kahkaha atarak uzaklaştı ve dış kapıyı açarak dışarı çıktı. Annemi sırtıma alarak odasındaki yatacağına uzandırdım. Bir kaç kez seslensem de bana cevap vermedi. Elime döktüğüm kolonyayla ilk ellerini ovuşturdum daha sonra burnuna doğru koklattım. Kendine gelmeye başladığında içeriden aldığım ilk yardım malzemesi olan bir sıvı ve pamukla yüzündeki ve vücudundaki moraran ve yaralanan yerlerine sürmeye başladım. Sürme işim bittikten sonra eşyaları yerine koyarak soluğu annemin yanında aldım. Zavallı kadıncağız benim yüzümden ölesiye dayak yemiş ve kendinden geçmişti. Bu görüntüye daha fazla dayanamayarak içimde biriktirdiğim gözyaşlarımı sonunda akıtmaya başladım. Annemin şevkatli elleri gözyaşlarımı silme işlemine başladığı sırada eğilmiş başımı çenemden tutarak kendi yüzünün hizasına getirerek konuşmaya çalıştı.

- ' Üzülme kızım bu günlerde gelip geçecek. Rabbim elbet bu gün yüzü görmemiş iki çaresize yardım edecektir. Yapman gereken sadece sabretmek ve duanı etsik etmemek.'

Annemin yıllar sonra verdiği bu tepki ben de şok etkisi yarattı. Eskiden olsa ne zaman kendimden geçmişçesine dayak yesem ya da yesek ne müdale ederdi ne de konuşurdu sadece susarak bir kenara sinmeyi tercih ederdi. Daha o zamanlarda öğrenmiştim bu hayatta çaresiz ve tek başıma olduğumu ve bunu o küçükk bedenime ve aklımın bir köşesine yazmaya başladım kazıdım da denebilir.

O gece annemi yalnız bırakmadım ve benim odamda aynı yatakta birlikte uyuduk. 10yıldır hasret kaldığım anne şevkati ve kokusu yanı başımdaydı, kendimden geçerek uykuya daldım. Aradan 1gün geçmişti ancak HİLMİ ortalıklarda yoktu,belki de biyerlerde sızmış olmalıydı. Açıkcası bu umurumda değildi, sayesinde bir güncük de olsa kafamı dinleme imkanı bulmuştum. 

İnternette YELİZle her gün yaptığımız rutin konuşmamızı yapmış bi nebzede olsa yüzümü güldürmüştü. O kız beni seven sayılı kişilerdendi, beni seven kişi sayısı bi eli geçmezdi, zaten çok sevilmeme gerekte yoktu. Bu kadarı bana yetiyordu. Aklıma buraya geldiğimden beri evlatlık verildiğim ailemle konuşmadığım geldi. Ayıp ettiğimin farkındaydım eminim beni çok merak ediyorlardı onları aylardır aramayı bile aklıma getirmemiştim. Onlar beni üvey babamdan dolayı aramaktan çekiniyordu. Telefonla onları arayarak aylardır süren hasretimizi bi nebzede olsa yok etmiştik. 'Beni çok özlediklerini söylediler, ben de çok özlemiştim ve en yakın sürede beni görmek istediklerini sürekli aramamı istediler. Sürekli arayacağıma dair söz vererek onları çok sevdiğimi söyledim' ve konuşmamı sonlandırarak telefonu kapattım ve yatağıma uzanarak dinlenmeye başladım. Bakışlarımı odamın tavanına çevirdim ve düşünmeye başladım.

 Peki ya bundan sonra ne yapacaktım? 

HAYATININ KENDİLİĞİNDEN DEĞİŞMESİNİ Mİ BEKLEYECEKSİN GÜLİN YOKSA HAYATINI KENDİN Mİ DEĞİŞTİRECEKSİN? 

Sonunda 1k olmuşuz çok teşekkürler..