GÜLİN

5.Bölüm

(VİDEO): 8EİGHT - ANOTHER TİME, THE SAME SKY

Buraya geleli tamı tamına 3ay oldu. Nasıl geçti ya da geçmedi en iyi ben bilirim. İzmir'i, ortamımı, arkadaşlarımı ve ailemi çok özledim. En en çokta köpeğim GÜMÜŞ'ü özledim. Canım ya kimbilir yokluğumda nasılda üzgündür. En azından benden daha özgürdür. Ben burada kafese tıkılmış bülbül gibi yalnız ve çaresizim. O hala eskiden tanıdığım HİLMİ gibi hiçbir değişiklik yok.Hareketleri aynı,bakışları rahatsız edici,sözleri  ve gözleriyle dokunmaktan zevk alan bir canavar, kısacası O adam benim hayatımın tek katili...

Buraya geldikten sonra sonunda annemin neden bu adamla olduğunu ya da olmak zorunda olduğunu öğrendim.

'Bundan seneler seneler önce Samsun'un küçük şirin bir köyünde annemin birsevdası varmış. Birbirlerine çok aşıklarmış ama bir türlü birbirlerine kavuşmalarına izin verilmiyormuş.Sonunda birbirlerine kaçma kararı alıp klasik filmlerdeki gibi o gece kaçmışlar ve o günün gecesi bana hamile kalmış. Ailesi onu bir şekilde bulup onun bulunduğu durumu öğrendikleri an karısı ölmüş köyün dul olan adamı yani HİLMİye vermişler,HİLMİde bayıla bayıla kabul etmiş meğer vakti zamanında annemi seviyormuş ama birtürlü söyleyememiş.İlk zamanlar tipik cicim ayları resmen el üstünde taşımış ancak zamanla eski haline dönmeye başlamış. Annem hamile olduğu halde öldüresiye yediği dayaklara dayanmaya çalıştı bebeği ve sevdiği için.. Sevdiği adam daha sonra yakalandığı bir hastalık sonucu ölünce HİLMİ'ninde durumu biraz iyi olmaya başlayınca hep birlikte İstanbula göç etmişiz. O günden beri buraya yaşıyoruz.'

 Duyduklarımdan sonra tepki veremiyordum sadece karşılıklı ağlıyorduk. Meğer ben bu hayatı annemden devralmışım. Yaşadıklarımız romanlara konu olur derler ya aynen o hesap..

Aslında ben doğduktan sonra da durum pek değişmiş sayılmaz. Küçükken HİLMİ'nin hem dayağına hem de tacizlerine maruz kalıyordum. Hem bana hem anneme yaptıkları bitmek bilmiyordu. Artık dayanacak gücümüz kalmasa da çaresiz boyun eğmekten başka yapacağımız birşey yoktu. Taki bundan 10 sene evvel yani ben 11 yaşında iken kahvehaneden eve geldiği bir gün ani bir kararla beni bir aileye sattığını söyledi. Ne kadar çırpınsakta boşunaydı beni annemden ayırıyordu. HİLMİ'den kurtulduğuma seviniyordum ancak annemden ayrılmak istemiyordum. Ama annem ne yapabilirdi ki sadece her zamanki gibi boyun eğmeye mecburdu. o zamanlar ona o kadar kızgındım ki şimdi ise sadece ona hak vermekle yetinebiliyorum.

 O günden bir kaç gün sonra elime tutuşturulan boyum kadar olan bir bavulla yaklaşık 8saatlik bir yolculuktan sonra İzmir'de sadece filmlerde görebileceğim bir eve gelmiştim. Bundan sonraki yeni hayatıma buraya devam edecektim beni nelerin bekleyip beklemediği bilmeden ...