GÜLİN

6.Bölüm

(MULTİMEDİA): ZÜMRÜT VE HALUK

    Evet şuan İzmir'deyim. Evimden yüzlerce kilometre ötede hiç bilmediğim bir evdeyim. Bulunduğum oda bana özel olarak hazırlanmış beyaz ve pembe tonlarının hakim olduğu prenseslere yaraşır denir ya öyle bir oda da yatağımın üstünde oturmaktayım. Ailemi şimdiden çok özledim daha doğrusu annemi .. Şuan tek düşündüğüm annemin nasıl olduğu ne yaptığı ya da HİLMİyle ne yapıyordur demeliyim...

Eve ilk adımımı attığımda çok tedirgindim. Bu şehirde ve bu evde yalnızlığıma mahkum olacaktım. Evlerinde yaşayacağım kişiler evin hanımı ZÜMRÜT hanım ve eşi HALUK beydi.

  HİLMİ beni bu aileye belli bir ücret karşılığı satmış. Tabikide her zaman ki paraya ihtiyacım vardı yalanını ortaya sürmeye devam etmiş. Bu aile de çocuk sahip olmak istiyormuş,çocukları olmayınca evlat edinmeyi düşünmüşler ve sağda solda haber salınmış. Daha sonra ortak bir kişi tarafından HİLMİ bunu duymuş ve aklına direk ben gelmişim. Taraflar birbirleriyle iletişime geçerek anlaşmaya varılmak istenmiş ancak HALUK bey eşi ZÜMRÜT hanımın sağlığı dolayısıyla itiraz etmek istemiş. ZÜMRÜT hanımın ruhsal sorunları varmış ama eşi çocuk sevgisinden mahrum kalmasın diyerek kabul etmişler. Ve sonunda buradayım.

Günlerim çok sıkıcı geçiyor. Evde şuan çok yalnızım bir arkadaşım olsun isterdim. Şimdilik sadece evin işlerinden sorumlu AYŞE teyzeyle vakit geçiriyorum. Evde yaptığım şeyler rutin sabah hep birlikte kahvaltı yapılması, babamın işe annemin ise dernek toplantılarına gitmesi, akşam yemeğinde tekrar hep birlikte masada buluşma ve sonra tekrar annemin ve babamın dışarı çıkması gibi. 

Aylar geçti ve artık HALUK bey yani babamla çok iyi anlaşıyoruz bana çok iyi davranıyor. Annem ZÜMRÜT hanımla ise aramızın nasıl olduğunu anlamış değilim, ya çok iyiyiz ya da çok kötü ama çok iyi bir kadına benziyor. Beni bu evde nelerin bekleyeceğini hiç bilmiyorum...

Aradan birkaç yıl geçti. Ben artık tamamen İzmirli bir kızım. İzmir'de hayat İstanbul'a nazaran daha yavaş ve sakin. Kafamı dağıtmaya çalışıyorum. Ailemle iletişimim tamamen koptu. Eskisi gibi annemle görüşüp konuşamıyorum hayat şartları işte belki de kısmet olmuyor ya da kısmeti  ben yaratamıyorum ya da bunu istemiyorum. Bu böyle ya da ya da diyerek sürer gider.Artık okula da düzenli olarak gidiyordum. Derslerimde çok başarılıydım. Ailemin göğsünü kabartıyordum denebilir. Derslerime bu kadar sıkı çalışmak istememin sebebi hayallerime giden yola bir an önce varabilmek. Beni ayakta tutabilen tek neden belkide hayallerimdi. Moda tek hayalim.. Okulda en yakınım olan YELİZle birlikte bu hayalimizi gerçekleştireceğiz.

Evdekilerden bahsedecek olursak babamı yani HALUK beyi pek görmesemde arada muhabbeti insanı sarıyor. Birlikte satranç oynamak en büyük zevkimiz. Evde AYŞE teyze ve annemle vakit geçiriyorum. Ve bir de GÜMÜŞ adında bir köpeğe sahibim. O benim AYŞE teyzeden sonraki tek sırdaşım. Annem ZÜMRÜT hanım ise dışardan soğuk biri gibi dursa da çok çok iyi bir insan ve bir o kadar da çok otoriter bir kadın. Evin bütün hakimiyeti ona ait. Açıkçası onu sevsem de çokta çekiniyorum. Çok mükemmelliyetçi ve çok titiz bir kadın. Bi bakıma okulumdaki başarım ona ait. Üstüme olması gerekenden daha çok düşüyor. Kesinlikle istediği herşey yapılmalı yoksa tahammülü yok! Ve bende bu yüzden hata yapmaktan çok korkuyorum. Hatırlıyorum da evde yanlışıkla kırdığım sadece bir bardak sebebiyle bana ceza vermek istemiş ve beni tuvalete kitleterek, ellerimin üzerine işememi sağlamıştı. O anı unutamıyorum. İlk başlarda onun sağlığının bozuk olduğunu bilmediğimden tuhaf gelirdi ancak sonradan alıştım galiba o kadar üzülmüyorum çünkü onu seviyorum o da beni..

Artık neredeyse bu evde yıllarım geçti. Burayı seviyorum. Geçmişteki olumlu ya da olumsuzluklara rağmen tamamen bu aileden biri gibi oldum. Birlikte yaptığımız aktivite ve benzeri herşey bizi birbirimize daha da bağlamıştı. Artık onlar benim için bi yabancı değil bir aileydi gerçek olmasalar da bir AİLE...

Telefonuma gelen bildirim sesiyle bu düşüncelerimden sıyrılarak hayal dünyasında yaşamış olduğumu anladım. Şimdi düşünüyorum da o zamanları çok özlemiştim hatta çok özlüyordum. Öncesi benim için İstanbul-İzmir'di şimdi ise İzmir-İstanbul .. Evim , ailem, YELİZ ve geçmişime ait diğer herşey size tamamen elveda etmek çok zormuş çok zorrr......