Lacivert Sevdim

24

Sana kırık bir kalple gelip yaşamak istediğimi söylediğimde kalbimin son atışının senin ellerinde olacağını bilmiyordum.

Yüz kere sevdiysem seni doksan dokuz kez de vazgeçtim senden. Denedim, çok denedim. Ne kadar vazgeçersem geçeyim bir şekilde yine seni severken buldum kendimi. Olmuyor, yapamıyorum. Seni sevmek o kadar zoruma gidiyor ki...

Her gün, her gün ya, her Allah'ın günü kendime kızıyorum ben seni sevdiğim, sana yara olup bir türlü kabuk bağlayamadığım için. 

Benim canımın hiç mi kıymeti yoktu senin için? Hadi sevmedin, ağzımı açıp bir şey diyemem ben buna, haddim değil. İnsan yerine koyup azıcık üzül be halime. 

İçimin acısı geçmiyor.

Kollarımın gücü tükenmiş, dizlerimde yürüyecek derman kalmamış ama ben yine de son defa atacağını bilmeden sol yanıma bakarak sürüne sürüne kapına gelmişim. Öyle çaresizim.

Bilmeden o kadar çok yara açtın ki bana... Ben bende açtığın yaraları üst üste koyup kendime yuva yaptım. Yuvamı senden başka kimse göremez, kimse bilemez. Senin temelini attığın bir şeyi başkası da tamamlayamıyor işte. Hoş kimseyi de yanıma alıp yuvamın ortağı yapmak istemem. 

Sendin yuvam. Yuvamın duvarları dökülüyor şimdi. Pas tutmuş demirleri eğilip bükülüyor.

Şimdi gecenin bir vakti yuvamın altında kalacağımı bile bile seni düşünüp sol yanımı acımasız bir şekilde yakıp kül ediyordum. 

Ben bu yarayı içimde halledemiyorum.  

Bir gün karşılaşacağız ve ben senin gözlerinin içine bakarken ağlayarak kaybolacağım. Ruhum seninle can bulmuş gibi hissediyorum bazen. Sonra o ruhun kanatlarını kırışın, kan revan içinde bırakışın geliyor aklıma. Hangisine tutunup hayatta kalma savaşı vereyim ben?

Hoş benim verdiğim savaş hayatta kalma savaşı değil ki...

Kırık bir kalple yaşanmıyor çünkü.

Yüzünde yer edinen o çok sevdiğim gülümsemen düştü gözlerimin önüne, özledim. Ben bu gece birazda seni özlediğim için kendimden geçtim, sana geldim. Senden ne zaman gitmeye karar versem aklıma düşüyorsun ve ben senden gitmek yerine sana gidiyorum.

Nasıl dayanacağım yokluğuna? Bana seni sevmeyi öğrettin, senden gitmeyi beceremiyorum ben. 

Bazen aniden kalbime bir şeyler oluyor. Tam aklımdan çıktın dediğim anda oluyor bu, gelip kalbime bir ağrı giriyor. Doğruyu söyle, seni unutmayayım diye o kocaman yumruğun ile içimi dağıtıyorsun değil mi?

Bana bunu yapmaya hakkın yok ki.

Ya kalbine al beni ya da seni kalbimden söküp atmama sesin çıkmasın. Aklımı bulandırıp kalbime girdin, yetmedi, kalbimi yıkıp içimden çıkıp gidiyorsun.

Sizi bırakıp giden, sizin bırakıp gidemediklerinize ithafen...